ตอนที่ 1117 - 1118

ตอนที่ 1117 อยากกินจริงหรือ?

ด้วยความจนปัญญา ลั่วเฟยมองสิ่งที่ส่งมาตรงปาก ได้แต่กัดฟันหลับตาอ้าปากกินไป

หนิงหลางกับซ่งหมิงที่อยู่ข้างๆ เห็นเขาจะกินสิ่งนั้นจริง ก็เบิกตาทันควัน สีหน้าทั้งแปลกใหม่และเหลือเชื่อ โดยเฉพาะเมื่อเห็นว่าตอนแรกเขาหลับตากิน ใบหน้ายับยู่ไปหมด ภายหลังนึกไม่ถึงว่าจะลืมตาขึ้นมาเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งสองจึงอดถามไม่ได้ว่า “อร่อยมากหรือ?”

ยังเคี้ยวด้วยเหรอ? คิดว่าเคี้ยวไส้หมูหรือไร?

“อร่อยดี รสชาติเยี่ยมจริงๆ ข้าไม่เคยกินอาหารอร่อยเท่านี้ มาๆ ต้วนเยี่ย ข้าช่วยเจ้าเอง” เขาเปลี่ยนจากท่าทางขัดขืนก่อนหน้านี้ ลงมือแกะหัวและหางด้วยตนเอง ก่อนจะส่งไปให้ต้วนเยี่ยด้านข้าง

ต้วนเยี่ยมองท่าทางที่เขากิน แล้วมองสิ่งที่เขาหนีบไว้ในมือ ใบหน้าอ่อนวัยซีดขาว ต้องกินของพรรค์นี้จริงๆ หรือ?

เขามองไปทางเฟิ่งจิ่ว เห็นเฟิ่งจิ่วกำลังกอดอกหยีตายิ้มมองเขาอยู่ตรงนั้น รู้ว่าเลี่ยงไม่ได้แล้ว จึงได้แต่กัดฟันกินไป เมื่อเข้าปากก็กลืนลงไปทันที ไม่เหมือนลั่วเฟยที่ยังเคี้ยวในปากอย่างแช่มช้าเช่นนั้น