ตอนที่ 799 มือที่มองไม่เห็น
ผี!
มีผี!
ที่นี่มีผี!
ในห้วงความคิดเขากึกก้องไปด้วยคำพูดนี้ ทำให้เขาหวาดกลัวจนเหงื่อออกเสียดื้อๆ ได้ยินเสียงฝีเท้าด้านหลัง บางครั้งยังได้ยินเสียงอืมตอบกลับเขา เพียงรู้สึกใจสั่นสะท้านไปหมด
เขาได้ยินว่าโลกนี้มีผี วิญญาณ และพวกวิญญาณผู้ฝึกตน แต่ไม่เคยเจอหรอก!
ยามนี้ในที่สุดเขาก็รู้ว่าทำไมพวกเฟิ่งจิ่วถึงไม่เข้ามา ที่แท้รู้ตั้งแต่แรกว่าที่นี่ไม่ปกตินัก มิน่าล่ะ มิน่าคนร้อยกว่านั้นหลังเข้ามาที่นี่ก็ไร้กลิ่นไร้เสียงไม่มีการเคลื่อนไหว
คงไม่ถูกผีลากไปกระมัง?
หากเป็นเช่นนี้จริง เดิมทีจริงๆ พวกเขาไม่ต้องเข้ามาเลย คนพวกนั้นไม่เหลือแล้ว จะเข้ามาหาที่ตายหรือไร?
“ตึกๆๆ...”
เสียงฝีเท้าฟังแล้ววุ่นวายไปบ้าง เหมือนกำลังเดินตามหลังเขา สายลมเย็นจู่โจมมา พร้อมเสียงใบไม้ใบหญ้ารางๆ ไม่รู้ว่าเขาหูฝาดหรือเปล่า ราวกับว่าในความมืดมิดยังมีเสียงหัวเราะแปลกๆ แต่ละเสียงลอยมาแว่วๆ...
เขาเหงื่อออกไม่กล้าหันกลับไป แค่แสร้งว่าไม่รู้เรื่องด้านหลังมาตลอดทาง เดินออกไปนอกค่ายกลทีลก้าว พลางบอกว่า “พะ พวกเราไปกันเถอะ! ข้าจะไม่เข้าไปที่นี่แล้ว”
“ไม่เป็นไร ข้ารู้ทาง จะพาเจ้าเข้าไปเอง...”
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください