0505 ปลากับอุ้งตีนหมี

บทที่ 505 ปลากับอุ้งตีนหมี

จินเฟยเหยาไม่เข้าใจอยู่บ้าง เวลานี้ปู้จื้อโหยวติดตามเฮยอีมาด้วยเรื่องใด หรือว่าเขาเข้าร่วมเรื่องเผ่าปิศาจด้วย?

พบกับสายตาสงสัยของจินเฟยเหยา ปู้จื้อโหยวนั่งลงด้วยรอยยิ้มแฉ่ง “ข้ายังว่าจะไปหาเจ้าเป็นการส่วนตัว คิดไม่ถึงว่าเผ่าปิศาจจะมาหาข้าก่อน เจ้าเคลื่อนไหวเร็วดีนี่นา”

“เจ้ามาที่นี่ทำไม?” จินเฟยเหยามองเขาด้วยสายตางุนงง คนพวกนี้วางแผนลับหลังอะไรกันทั้งวัน ไม่เข้าใจจริงๆ

ไม่รอให้ปู้จื้อโหยวอธิบาย เฮยอีก็พูดหัวข้อสนทนาก่อนหน้านี้ต่อ นางยื่นฝ่ามือมา บนนั้นมีหินผลึกโปร่งใสก้อนหนึ่ง เพียงแต่เล็กมากมีขนาดเพียงครึ่งนิ้วมือเท่านั้น ก้อนผลึกโปร่งใสอย่างยิ่ง ทำให้คนเกิดความรู้สึกหลอนว่าที่จริงด้านในห่อหุ้มน้ำเอาไว้

“นี่คือศิลาจิงหยวน[footnoteRef:1] จัดเป็นสิ่งของประเภทเดียวกับศิลาน้ำแข็ง ระดับขั้นกลับสูงกว่าหนึ่งขั้น ใช้สำหรับเติมลงในวัตถุดิบ สามารถทำให้ของวิเศษแก่นชีวิตมีคุณสมบัติยืดหยุ่นมากขึ้นเช่นเดียวกัน ทว่ากลับได้มาไม่ง่ายดาย ศิลาชนิดนี้มีปริมาณน้อยมาก ถ้าจะได้มาทั้งหมดต้องใช้คำว่าโชคดีมาบรรยาย” [1: จิงหยวน หมายถึง ซิลิกอนในรูปแบบผลึก]