บทที่ 265 เจ้าเป็นของข้าแล้ว
ในช่วงวิกฤติ แสงสีม่วงทางด้านข้างพุ่งมาโจมตีศีรษะของเทาเที่ยอย่างหนักหน่วง เทาเที่ยหันหน้าไปคำราม บนศีรษะมีโลหิตสดไหลลงมาทันที
จู๋ซวีอู๋ฉวยโอกาสนี้บนร่างปรากฏแสงสีเขียวสายหนึ่งลอยออกไปพันบนต้นไม้ด้านข้างแล้วฉุดลากตัวเขาออกห่างจากปากเทาเที่ย
“ขอบคุณอาจารย์” จู๋ซวีอู๋ร่างกระแทกพื้น เอ่ยขอบคุณเบาๆ
พอใช้การรับรู้ตรวจสอบดูอีกครั้ง จู๋ซวีอู๋ก็ยิ้มอย่างขมขื่น กระดูกทั่วร่างหักเจ็ดสิบสามแห่ง นี่แค่กรงเล็บเดียวของเทาเที่ยเท่านั้น หรือว่าเพื่อให้กินสะดวกจึงทุบกระดูกให้หักก่อน
“เจ้าอย่าทำเรื่องน่าขำอีก ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องที่เจ้าสามารถสอดมือได้แล้ว” ข้างกายจู๋ซวีอู๋มีสาวน้อยอายุสิบขวบคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น เกล้าผมเป็นมวยสาวน้อยน่ารัก สวมชุดกระโปรงลายดอกไม้เล็กๆ สีม่วง แต่งหน้าทาแป้งงดงามอย่างยิ่ง นางมองจู๋ซวีอู๋ด้วยสายตาตาข่ายลมคม รัศมีสีม่วงโอบล้อมทั่วร่าง กระพริบแสงสีม่วงวิบวับ
เวลานี้เทาเที่ยถูกผู้บำเพ็ญเซียนคนอื่นๆ ล้อมไว้ จู๋ซวีอู๋มองสาวน้อยข้างกายอย่างจนใจ เอ่ยพึมพำว่า “อาจารย์ ถึงอย่างไรข้ากับนางก็เคยรู้จักกัน”
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください