คอลเลคเตอร์อีกฝ่ายมีสองคน คนแรกร่างผอมสูง ผิวคล้ำ ผมหยิกฟู เพื่อความสะดวก ผมเรียกหมอนี่ว่า 'คอลเลคเตอร์ A' ส่วนคนที่สองรูปร่างสั้น ร่างหนา มีแผลเป็นขนาดใหญ่ที่ใบหน้า ผมตั้งชื่อคนนี้ว่า 'คอลเลคเตอร์ B'
ทั้ง A และ B แข็งแกร่งไล่เลี่ยกัน ไม่ว่าจะในแง่ของค่าสถานะและอุปกรณ์ที่พวกเขาใช้ แม้ว่าไม่น่ากลัวเท่าคอลเลคเตอร์ที่แรทฟอร์ต แต่ก็ไม่ใช่คนที่จะถูกล้มง่าย ๆ ด้วยปืนไม่กี่กระบอก
"หน็อย พวกมันไม่ได้ใส่เสื้อกันกระสุนแท้ ๆ แต่ยิงไม่เข้าเลย"
จอนบ่นไม่หยุดมาตั้งแต่ครู่ก่อน ผมเข้าใจความรู้สึกเขา ชุดและอุปกรณ์ที่คาแรคเตอร์หลาย ๆ คนใส่เป็นการ์ดไอเท็มซึ่งมีสกิลติดตัว แม้หน้าตาจะเหมือนเสื้อผ้าธรรมดาแต่พวกมันแข็งแกร่งกว่าชุดเกราะทั่วไปด้วยซ้ำ แบบเดียวกับที่ชุดเกราะบิกินีในเกม สามารถมีพลังป้องกันสูงได้ยิ่งกว่าเกราะแบบคลุมทั้งร่าง
กำลังของทั้งสองฝ่ายเริ่มลดลง คาแรคเตอร์ฝ่ายของเราเสียเปรียบเรื่องอุปกรณ์ รวมถึงจำนวนของคาแรคเตอร์
กระสุนของสองฝ่ายปลิวกันว่อน กลุ่มเราที่เคยปักหลักกระจุกตัวกันเริ่มกระจายตัวออกไปเพื่อไม่ให้เป็นเป้าได้ง่าย บิลลีของฝ่ายเราทั้งที่กลัวจับใจ แต่เขาก็เข้าปะทะกับบิลลีสองคนของฝ่ายศัตรู
ทั้งที่ถูกรุมแต่ก็บอกไม่ได้ว่าเสียเปรียบ นี่คือผลของเลเวลและสกิลที่แตกต่างกันมาก
อลิซาเบธเป็นคนที่ว่องไวเสมอในการสังหาร ทั้งอลิซาเบธฝ่ายเราและฝ่ายศัตรูต่างคิดเหมือนกัน เพื่อให้คนที่เหลือมีโอกาสรอดเพิ่ม การกำจัดตัวอันตรายอย่างตนเองในอีกกลุ่มเป็นสิ่งที่ต้องทำเป็นอันดับแรก
อลิซาเบธสองฝ่ายยิงสวนใส่กันหลายนัด กระสุนของฝ่ายเราแม่นยำกว่าเพราะสกิลสนับสนุนอย่าง 'โฟกัส' แต่อีกฝ่ายก็ยิงถูกคนของเราจนได้รับบาดเจ็บ
จอนเก็บชาร์ลีของฝ่ายนั้นก่อนเพื่อป้องกันความสับสน แต่ศัตรูก็ใช้เวลาไม่นานจัดการกับชาร์ลีฝ่ายของเราเช่นกัน
ผมฝากแอน แคท และคนอื่น ๆ รับมือด้วยไปพร้อม ๆ กับคาแร็คเตอร์อื่น ๆ ในขณะที่ตัวเองเลือกเป้าหมายส่วนตัวเป็นคอลเลคเตอร์ A ก่อนเป็นลำดับแรก ยิ่งจัดการกับหมอนี่ได้เร็วเท่าไหร่ โอกาสชนะของทั้งกลุ่มก็จะยิ่งเพิ่มขึ้น
ฉันมองดูสถานการณ์การปะทะด้วยความรู้สึกขัดใจ จากการประเมินด้วยสายตา ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าคามิลมีโอกาสชนะอยู่ราว ๆ เจ็ดต่อสาม แต่นั่นคือแค่การประเมินจากการมองเห็นเท่านั้น
"แคท ไม่ต้องห่วงคามิลหรอกค่ะ" แอนคุยกับฉันที่คงเผลอจ้องไปทางคามิล
พวกเราแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคาแรคเตอร์ A และ B ที่คามิลตั้งชื่อให้ชั่วคราว สองคนนั้นมีเลเวลระดับไหน มีสกิลอะไร มีการ์ดจากแพ็คไหนบ้าง พวกเราสู้ทั้งที่แทบไม่รู้อะไรเลย
แม้แต่แพ็คที่พวกเราคอนเฟิร์มแล้วว่าพวกเขามีแน่ ๆ อย่างเซอร์ไววัลแพ็ควันและทู เราก็รู้แค่ว่าคาแร็คเตอร์เกือบทั้งหมดที่พวกเขาแสดงตนออกมาแล้วเป็นพวกเลเวลต่ำ พวกเราไม่รู้เลยว่าคอลเลคเตอร์มีการ์ดซ้ำมากมายขนาดไหนเพื่อชุบชีวิต ในทางตรงกันข้าม ฉันรู้ดีกว่าคามิลใช้การ์ดซ้ำเพื่อชุบชีวิตและอัพเกรดไปจนเกือบหมดแล้ว
พวกเราแทบไม่มีกำลังเสริม ในขณะที่ศัตรูอาจจะมีก็ได้
พวกเขาอาจมีคาแรคเตอร์ที่เป็นไพ่ตายแอบซ่อนอยู่ก็ได้
…เหมือนกับที่ฉันแอบซ่อนเอาไว้…
ฉันไม่เคยบอกความจริงกับคามิลและแอนว่าเป็นคอลเลคเตอร์อยู่แล้ว ทั้งสองเข้าใจแค่ว่าฉันเหมือนกับแอนที่มองเห็นระบบแต่ทำอะไรกับมันไม่ได้ ไม่สิ บางทีคนที่ไม่ไว้ใจใครง่าย ๆ อย่างคามิลก็คงสงสัยอยู่ แต่แอนเชื่อสนิทใจว่าฉันเป็นเหมือนเธอ
ถ้าพูดตามตรงก็อยากเก็บความลับนี้ต่อไปอีกสักหน่อย เมื่อคนอื่นรู้ว่าเราทำอะไรได้ก็จะหนีไม่พ้นถูกคาดหวังและถูกโยนงานมาให้ ฉันไม่อยากเจอกับเรื่องแบบนั้น
แค่อยากอยู่อย่างสบาย ไม่ต้องถูกใครจิกหัวใช้งาน
ไม่จำเป็น ฉันไม่อยากทำร้ายใคร แต่ถ้าจำเป็นก็สามารถหักหลังทุกคนได้ ฉันเป็นคนแบบนั้นมาตลอด
คงเพราะนิสัยแบบนั้นแหละ หลังจากที่ย้ายกลุ่มหลายครั้ง ปั่นหัวคนนั้นทีคนนี้ที รวมทั้งเฉือดเจ้าหัวหน้ากลุ่มเก่า ๆ ที่คิดจะทำมิดีมิร้ายไป ฉันก็ได้แพ็คพิเศษที่คามิลไม่เคยมี
…เทรเตอร์แพ็ค…
"น่าหงุดหงิดชะมัด" ฉันพึมพำตอนที่เห็นคาแรคเตอร์ของอีกฝ่ายคืนชีพกลับมาต่อหน้าต่อตา
เหมือนกับที่คิดไว้ไม่มีผิด ศัตรูไม่ค่อยเพิ่มเลเวลการ์ดระดับล่าง เขาจึงไม่สามารถอัพเกรดพวกนั้นได้เพราะเลเวลเป็นอุปสรรค แต่เขาเปิดแพ็คแรก ๆ ไปเยอะพอสมควรจนมีการ์ดซ้ำ ๆ เยอะอยู่ ถ้ายื้อแบบนี้ต่อไปได้อีกหน่อย โอกาสชนะของฝ่ายเราจะลดลงจนเหลือไม่ถึงครึ่งเพราะความด้อยกว่าเรื่องจำนวน
ทั้งที่พร่ำบอกตัวเองว่าอย่าแสดงพลังออกมา แต่สุดท้ายก็ดันเผลอไปจนได้
[ข้อมูลคาแรคเตอร์]
[ชื่อ: แมดส์ แจ็คสัน]
[ฉายา: ฆาตกรสวมหน้ากาก]
[ระดับ: SR (ซุปเปอร์แรร์)]
[ค่าสถานะ: <ปิดซ่อน>]
[รายละเอียด: ฆาตกรต่อเนื่องที่ถูกหมายจับมานาน แต่ตัวจริงของเขายังคงเป็นปริศนา ชอบทำงานคนเดียว เป็นตัวอันตรายต่อทั้งศัตรูและพวกเดียวกัน ยกเว้นเพียงคอลเลคเตอร์ที่เรียกตนออกมา เป็นเรื่องยากที่จะเขาจะควบคุมตัวเองให้ทำงานโดยไม่ลงมือฆ่าใคร]
[สกิล: บลัดลัสต์, เอนดูแรนซ์]