ตอนที่ 3

        ตอน จุดกำเนิดรักข้ามภพ2

     เสียงเอะอะโวยวายดังมาจากนอกเรือน "เรนโว้ย!! เจ้านเรนทรโว้ย.." เสียงดังมาจากหน้าเรือนบ้าน... 

    นเรนทรลุกเดินออกมาชะโงกหน้ามองดู  "อ้าว!..ไอ้ยะกูนึกว่าใคร มึงมีเรื่องอะไรว่ะ ถึงมาร้องโวยวายแต่เช้า"  ยะรึสุริยา(คือชื่อเต็มของมัน) ไอ้ยะตอบกลับมาว่า "ไม่มีไรว่ะกูนึกว่ามึงยังไม่ตื่นก็เลยมาเรียก"

 " ไอ้ห่า!..ร้องซะกูตกใจนึกว่าใครเป็นอะไร...เออ...มึงมาก็ดีแหล่ะวันนี้กูว่าจะชวนมึงไปเที่ยวที่แก่งอาฮงซักหน่อย "  "เออ..ไปก็ไปอยู่บ้านกูก็เบื่อๆว่ะ" ไอ้ยะตอบ จากนั้นทั้งสองก็นั่งคุยกันที่ชานหน้าบ้าน บ้านหลังนี้เป็นบ้านที่แม่ไอ้ยะสร้างเป็นเรือนรีสอร์ทไว้ให้คนที่มาเที่ยวได้เช่าพัก เรนหรือนเรนทรก็ลุกเดินเข้าห้องพักไปจัดการชงกาแฟออกมาสองแก้ว สำหรับตนแก้วนึงและอีกแก้วสำหรับไอ้ยะเพื่อนซี้ ที่รู้จักกันมานานแต่เด็ก เรียกง่ายๆก็เป็นญาติกันพ่อของไอ้ยะเป็นน้องชายของพ่อ มีอาชีพเป็นครู แกได้แต่งงานกับแม่ของไอ้ยะแล้วย้ายมาปักหลักที่โพนพิสัย ส่วนไอ้ยะก็ไปๆมาๆอุดร-หนองคาย จนมันเรียนจบม.3ที่อุดร จึงย้ายมาอยู่บ้านกับแม่พ่อของมัน ส่วนตัวเราเองก็ออกหางานทำ ได้งานเป็นผู้ช่วยช่างการโยธา มีหน้าที่ออกสำรวจเซอร์เวร์เส้นทาง ตามโครงการต่างๆของกรมชลประทาน หลังจากที่ตัดสินใจลาออกจากงานในกรมชลประทาน ก็ได้ตัดสินใจมาเที่ยวทางหนองคายเพื่อเป็นการพักผ่อนไปในตัวกับวัย21ปี ทั้งสองนั่งคุยกันไปเรื่อย จนเวลา09:30น. นเรนทรจึงชวนไอ้ยะออกเดินทางเพื่อจะไปเที่ยวแก่งอาฮงที่อำเภอบึงกาฬ การเดินทางออกเที่ยวพักผ่อนครั้งนี้ของนเรนทรนั้นมีเวลาในการพักผ่อนราวๆ4เดือน ก่อนที่จะไปทำการเกณฑ์ทหาร…

    ทั้งคู่ต่างพากันขับมอเตอร์ไซค์ไปคนละคัน พากันขี่รถไปเรื่อยๆแบบไม่รีบร้อนอะไรมากนัก ทั้งสองใช้เวลาเดินทางเกือบ2ชั่วโมงก็มาถึงวัดอาฮงศิราวาส เมื่อหาที่จอดรถได้ก็พากันเดินไปที่ศาลาเพื่อพากันไปไหว้พระ บรรยากาศช่วงนี้ดูเงียบสงบ เพราะไม่ใช่หน้าเทศกาลผู้คนจึงไม่ค่อยเยอะเท่าไร สะดือแม่น้ำโขงจุดนี้มันเป็นอะไรที่น่าสนใจน่าค้นหามากสำหรับนเรนทร หลังจากไหว้พระบนศาลาเสร็จแล้ว ทั้งคู่ก็ออกมาพากันเดินดูรอบๆวัด การจัดตกแต่งวัดมันช่างสวยงามจริงๆ พอเดินชมนั่นนี่จนพอใจนเรนทรก็ชวนเจ้ายะไปนั่งเล่นชมวิวที่ศาลาท่าน้ำหน้าวัด ณ ที่ศาลานี่เองก็มีผู้คนมานั่งชมวิวของแก่งหินที่น้ำโขงไหลวนชวนให้เป็นจุดท่องเที่ยวที่น่าตื่นตาซะนี่กระไร...