Parallel World: Rogue College

"Ngayon mo na ba susunduin si Tita mo?" tanong ni Victor sa akin. Tumango ako sa kanya at saka ngumiti ng dahan-dahan. No exact words to say right now. Masaya ako kasi I can finally able bring my Aunt Jane here.

I can't wait to tell her how we manage to protect Parallel World from darkness. I'm sure she'll be happy! Aside from how I almost died (of course I'll skip that part), I will also tell her how I ended the life of the person who took the lives of my parents and her husband. I will make sure to tell her everything.

Welcoming her to our future place is like welcoming her to our new life ahead.

Hawak-hawako ang wand ko habang hinihintay si Aunt Jane na lumabas sa portal na ginawa ni Principal Spencer. Pati si Walter ay natatawa sa ekspression ko ngayon. Sino ba naman ang hindi? Para akong isang bata na niligawan ng kanyang crush at halos maihi na sa kilig habang nag-aabang sa portal.

Keith and Rick aren't here with me.

Rick said, since he no longer had a family, he'll be staying in his palace practicing a lot of spells because according to him as a 'SS president' he needed to learn in advance because multiple students are basically asking for his help when it comes to spells. Just like Victor.

As for Keith, he said, he'll be spending his Trana month in their camp so he can also practice his wolf ability. When I watched his transformation last month when we fought our enemies, I can't help but get amused because of his quick senses.

"My train is here. I'll go ahead, guys!" Tumango kami ni Walter kay Victor at hinayaan siyang sumakay sa tren. He'll be visiting his father grave and this is the second time he'll be visiting his father after its death. I'm happy to know that he moved on now.

Bumaba rin sa tren sila Lolo kasama si Oishi na may malapad na ngiti sa labi. "INSAAAN!" He screams giving me a tight hug. Nagmano ako kay Lolo bago ko niyakap pabalik si Oishi.

"Ang init-init yumayakap ka!" sabi ko kay Oishi pero hindi siya nakinig at mas hinigpitan pa ang pagkakayakap sa akin. Minsan tuloy napapaisip ako. Magkapatid ba talaga sila ni Daddy? Hindi naman clingy si Daddy. Clingy lang siya kung inuutusan niya ako at hindi ako nakikinig. Hehehehe

"Eh namiss kita ihhhh!" Inirapan ko nalang siya at saka tumawa ng bahagya.

"Dito ba? Teka..." Napalingon kami ni Walter sa portal dahil narinig ko na yung boses ni Aunt Jane.

"Wow..."

"AUNT JANE!!!" Bumuwag muna ako sa yakap ni Oishi at tumakbo para mayakap si Aunt Jane.

"Hazel!!" Niyakap ako ng mahigpit ni Aunt Jane. "Ito na ba ang Parallel World?" Tumango ako at bumuwag sa pagkayakap sa kanya. Lumapit sila Lolo at Oishi at syempre ngumiti ng malapad si Auntie kasi matagal tagal niya na ring hindi nakikita sila Lolo simula nung pumanaw sila Mommy.

Hinintay namin ang tren papuntang Homan dahil may nakita daw'ng lupa si Walter doon na pwede naming tirhan. Hindi lang kami nila Aunt Jane kundi pati sila Lolo.

Nang makarating ang tren namin, sumakay na kami nila Auntie at naghanap ng mauupuan.

Nagsipasok narin sila Uncle Benj at nakipagkwentuhan kay Auntie. Sila na rin ang nagdala sa mga gamit ni Aunt Jane and since everything moves around magic in this word, hindi na nagulat si Aunt Jane when she saw her baggage floating in the air.

When we arrive at Homan, si Walter na ang nagturo sa magiging lupa namin at syempre may mga mortal rin rito no! Mga half creatures at mga fairies. "Good Morning!!" bati ng mga fairies habang winawagayway ang maliliit nilang mga kamay.

Malayo-layo ng konti sa estation ng tren ang lupang pinili ni Walter at nang makarating kami doon, bagay na bagay ang lugar para kela Lolo. Yung lupa kasi na para kela Lolo ay malapad ang field at dahil syempre mga Hunters sila, kelangan nila ng malapad na field para sa practice.

Tinuro ni Walter ang lupa na katabi kela Lolo. "Diyan naman sa inyo!"

"Salamat, Walter." Ngumiti si Walter at inilabas ang wand niya para iyon ang magproduce ng bahay namin.

"Tara na po?" Tumango si Aunt Jane at excited pang pumasok sa bahay. Si Oishi naman ang nagproduce ng bahay nila Lolo at ayon sila nagtakbuhan papasok sa loob. Seeing these people around me makes me feel contented.

Ang mga ngiti sa labi nila, pati yung mga creatures dito sa Homan, ang lalapad ng ngiti nila.

As one of the students from Rogue College who helped Parallel World to become a safe place, I'm proud of what I've done and sacrificed.

I started as a transferee from Blanche to Parallel World and now, I'm one of their regular people. Ngayon rin na andito si Aunt Jane sa Parallel World, hindi na namin kailangan makasalamuha ang mga relatives niya para lang siraan siya.

Tsaka lang kami magpapakita kung kailangan. "Hazel! Halika na!" Tumingin ako sa gawi ni Aunt Jane at ngumiti. "Halika na! Magluluto daw si Walter ng pagkain natin. Hindi mo naman na kwento sa akin na marunong pala magluto itong si Walter," she said, smiling. I smiled.

She's the reason why I'm here. Kung hindi niya ako sinuportahan simula una pa lang, malamang hindi ako mapupunta dito. Hindi ako makakaabot dito. There'll be no way I'll figure out that a world like this exists if it's not with her support.

Parallel World change me.....

"Coming!" I shouted. Ngumiti ako sa kalangitan at huminga ng malalim.

And now, Parallel World is my new home.

***********