The beginning of the story

Chapter 1

"Nahanap nyo na ba sya?" Tanong ni Omega sa isang tauhan nya.

"Opo, boss." Sagot nito sa kanya.

"Nasaan sya ngayon?" Tanong nya pa. Bago ito sumagot ay inilapag na nito ang mga litratong kuha nila at nagsalita.

"Malapit lang po sya sa dati nyang tirahan. Muhkang napaalis nanaman po sya sa dati nyang tinitirahan." Sabi nito. Tumango-tango sya at itinaas ang kamay nya, tanda na pwede na silang umalis. Agad namang tumalima ang mga ito at lumabas sa opisina nya.

Nang sya nalang mag-isa sa opisina nya ay agad nyang tinawagan ang babaeng pinakamamahal nya. Alam nya kung ano at kung saan pupunta ang usapan nila pero napangiti parin sya ng sagutin nito ang tawag nya.

"Ano nanaman bang kailangan mo sa akin?!"

"Wala naman." Nakangiting sagot ko sa sigaw nito sa akin.

"Diba, sinabihan na kitang wag na wag mo na akong tatawagan ulit? Bakit ba hindi ka nakikinig sa akin?"

"Alam mo namang mahal na mahal kita, diba? Hindi mo ako mapipigilan, Scarlett."

"Sa———"

"Balita ko wala kang tirahan ngayon?" Pagputol nya sa sinasabi nito.

"Pinasusundan mo ba ako?"

"Paano kung oo?"

"Travis, tigilan mo na ako. Hindi nga kita mahal, diba?!"

"Hindi ako naniniwala." Natatawang at nakangiting kong sabi. Pero unti-unti iyong nawala dahil unti-unti ding bumaon sa akin ang mga salita nya. Ako na ang pumatay ng tawag at galit na napasuntok sa lamesa ko.

_______________________________

Huminga sya ng malalim at pilit na ngumiti. Kailangan nya kasing ngumiti dahil alam nyang hindi sya papaalisin ng nobya kapag napansin nitong hindi sya nakangiti at hindi sya papaalisin nito.

"Baby girl!!!" Sigaw nya nang makapasok sya sa condo ni Annie, ang girlfriend nya. Dahil nakatalikod ito sa gawi nya ay agad itong humarap sa gawi nya at patakbong lumapit sa kanya.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong sa kanya nito nang bumitaw na sya agad sa yakap nito. Ngumiti sya at iginilid ang buhok nitong nakakalat sa muhka nito.

"Binibisita ang baby ko." Agad din naman sagot nya at naupo sa katabing sofa. "Dinalhan kita ng paborito mong dessert. Gusto mo bang kumain muna?" Tanong nya sa nobya. Agad din naman tumango habang nakangiti. "Pero, kailangan mo munang kumain." Sabi nya pa. Tumango ulit ang nobya nya habang nakangiti parin.

"Ano ang kakainin ko ngayon?" Magiliw nitong tanong sa kanya. Nakangiti pa ito at talagang excited. Napangiti sya at itinabi na ang mga pagkain sa kusina at dinala ang nobya sa kwarto.

"Bakit tayo pumasok sa kwarto ko?" Tanong pa nito. Dahil sa sakit nitong autism ay parang bata parin ito mag-isip, inosente sa mga bagay na nangyayari sa paligid nya.

"Dito mo kasi kakainin yung ipapakain ko sayo." Nakangiting sabi ni Nash.

"Ok." Walang alinlangan sagot nito at lumingon si Annie sa bintanang nakasara at napalingon ulit kay Nash ng may marinig syang pamilyar na tunog. Tapos na si Nash sa karaniwang ginagawa nito pagkatapos ay humarap ito sa kanya

"Kainin mo na. Alam mo na ang gagawin mo. Tinuruan na kita, diba?" Tanong sa kanya ni Nash. Tumango naman ni Annie at tumingin sa pamilyar na bagay harap nya.

______________________________

"May magaganap na transaksyon ngayon. Inaasahan ko ang magiging aksyon mo sa misyon na ito." Buong tiwalang sabi ng big boss nya sa kanya.

"Opo." Tumatango-tango sabi nya.

"At, wag ka nga palang kikilos kung wala ang signal ko, naiintindihan mo ba?" Tanong sa kanya. Agad din naman syang tumango.

"Opo." Sagot nya pa at pagkatapos ay lumabas na sya. Agad silang lumabas ng HQ at sumakay sa kotse nilang pang-disguise. Agad syang kumilos at nagplano sila para sa gagawin nila mamaya.

Makalipas ang ilang oras ay agad syang nagbihis at pumunta sa pangyayarihan ng transaksyon na magaganap ngayong araw. Ang huhulihin nila ngayon ay isang malaking drug dealer.

Pumusisyon na sila at naghanda para sa gagawin nila. Habang nasa malayo ay pinapanood nya ang nagaganap sa loob. Ibinigay na ng buyer ang pera at kinuha na ito ng drug dealer.

Nang makitang sakto na ang pera, ibinigay na nila ang briefcase na naglalaman ng limpak-limpak na pakete ng ipinagbabawal na gamot. At nagkakahalaga din ito ng mahigit 5 milyong piso.

"Ok na po, boss." Sabi ko habang nakatingin parin sa pinangyayarihan ng nangyayarihan ng kasunduan. Nagulat ako ng biglang magpaputok ang mga sindikato at bigla nalang bumagsak ang lalaki sa sahig.

'Mga halimaw talaga.'

"Ano yon?" Tanong ng big boss nila.

"Pinatay po nila yung lalaki." Sagot nya sa kanya.

"Sige na." Pagbibigay nito ng signal.

"Roger." Sabi nya at agad nyang sinenyasan ang mga kasama nya.

1...

2...

3...

"Taas-kamay!" Sigaw nya at tinutukan agad ang leader nila.

"Mga b*bo! Paano nakapasok nyan?!" Sigaw nito sa mga tauhan nya. "Barilin nyo!!" Sigaw nya pa.

"Napapaligiran na namin kayo!" Sigaw nya at pinalabas ang mga kasama nya. "Itaas nyo ang mga kamay nyo at dahan-dahan nyong ibaba ang mga armas nyo." Agad namang tumalima ang mga ito at kaagad din naman namimg nahuli.

Pagdating namin ay madami nang reporters ang nasa labas ng HQ. Agad silang dinumog pero agad din naman naming prinutektahan ang mga ito dahil sa dami ng taong lumalapit sa kanila.

"Good job, guys!!" Sigaw ni Big Boss habang nasa labas kami ng office nya. "Nagawa nyo nanaman ng maayos ang orders ko. Keep it up!" Tuwang-tuwang sabi nya. Umalis na kaming lahat at nagpahinga dahil mamaya ay may celebration kami dahil sa success ng operation namin.

______________________________

Papunta sya sa sarili nyang opisina ng mapansin nya ang sekretarya ng fiancée nya. Agad nya itong nilapitan at tinanong.

"Rein, wala nanaman ba ang boss mo?" Tanong nya sa babae.

"Naku, sir. Busy daw si Ma'am ngayon. Sinabi nya na din po sa akin kahapon. Sinabi nga din nyang puntahan ko kayo kasi alam nyang hahanapin nyo sya, pero nakalimutan ko kasi ang dami kong ginagawa ngayon, ehh." Sabi naman ng babae habang napapakamot pa sa ulo nito.

"Sige, salamat." Sabi ni Spencer. Bumalik na sya sa opisina nya at doon nanaman nangulila sa kanyang mapapangasawa. "I really miss you, honey. Bakit ba kasi napakabusy mong tao? Mahal na mahal kita." Sabi nya habang nakatingin sa litrato ng mapapangasawa.

Natigil lang sya ng biglang tumunog ang telepono nya at nang tignan nya kung sino iyon ay ang mapapangasawa nya pala ito.

"Hey, hon." Agad nyang bati.

"I'm sorry, hindi ako nakapagpaalam. Nandito ako sa States ngayon kasi may urgent problem dito. Kailangan kong puntahan. I hope you understand me, hon."

"Of course. I understand you, hon. Take care, ok?"

"By the way, next week na ang sukatan natin ng wedding gown and suit."

"Ahh, yeah. I remember that. Don't worry, I'm in, hon."

"Yeah. Ok, bye. I love you."

"Yes, I love you more. Bye." Pagkasabi nya noon ay pinatayan na sya ng tawag ng nobya. A naman ay naiwang nakangiti sa kawalan at iniimagine ang mapapangasawa na nakasuot ng wedding gown at naglalakad papalapit sa kanya.

_________________________

"Sure na ba talaga ang kasal nyo?" Tanong ni Scarlett. "Gusto ko na din ikasal kaso.... hindi kami pwede." Malungkot pang sabi nito.

"Bakit bawal kayo? Ano ba ang kasal?" Tanong naman ni Annie.

"Annie, you're so innocent from our world. You're still a kid." Mataray na sabi ni Camille.

"Ate, gusto ko na din kasal." Nakangiting sabi nito.

"Tumahimik ka nga. Wala ka namang alam. Wag kang makisabat." Mataray ding sabi ni Scarlett. Dahil doon ay nag-simula nang umiyak si Annie.

"Pinagalitan pa kasi, ehh." Inis na sabi ni Camille at pinatahan si Annie.

"Wala naman akong ginawang sasama." Depensa ni Scarlett sa sarili.

- To Be Continued -

(Sat, August 14, 2021)