LIANE

"Kapag handa ka ng sabihin sa amin kung ano man iyang gumugulo sa 'yo. Narito lang kami, huwag kang mahiyang lumapit," sabi ni sir Alexander na inabot pa ang kanang kamay ko at marahang pinisil.

Bigla ang pag-ahon ng matinding emosyon sa dibdib ko dahilan para sunud-sunod akong mapalunok. Dahil hindi ako sanay na may nagbibigay sa akin ng ganitong atensiyon. Atensiyon na matagal ko ng gustong maranasan.

Para bang may kung anong bumara sa lalamunan ko kasabay ng pag-iinit ng aking mga mata. Gustung-gusto ko ng sabihin ang mga naranasan ko pero hindi ko magawa dahil hindi ko pa naman sila lubusang kilala para ibahagi ang mgag 'di maipaliwanag na pangyayari.

"Sa-salamat…" Matapos kong sabihin iyon ay marahan kong binawi ang kamay ko at tumayo.

"Teka, saan ka pupunta?" Nagtatakang tanong ni Jake na muling itinuloy ang pagkain.

"Babalik na ako sa trabaho," sagot habang inaabot ang record book na nasa bandang likuran ni Jake.

"Ah, sh*t!" Bulalas ni Jake dahilan para mapaatras ako dahil sa gulat.

"Bakit?" Kinakabahang tanong ko sa pag-aakalang nasaktan ito.

"Huwag kang masyadong lumapit baka kung hindi ko mapigilan ang sarili ko," sagot nito sa nahihirapang tinig habang mahigpit na nakakuyom ang mga kamay sa hawak na kubyertos.

"H-ha? A-ano kasi… 'yong record book." Pakiramdam ko ay umakyat ang lahat ng aking dugo sa mukha dahil sa sobrang init niyon at halos hindi ko malaman kung saan ko ibabaling ang tingin

"Ako na ang kukuha." Narinig kong sabi ni sir Alexander kaya napalingon ako rito. At nakita ko na lang na hawak na nito ang notebook at iniaabot na sa akin. Walang sabi-sabing hinablot ko iyon at nagmamadaling lumabas ng opisina. Isasara ko na sana ang pinto ng mapahinto ako dahil sa sinabi ni sir Alexander.

"Siraulo ka talaga, Jake. Panira ka, eh!"

"Ikaw kaya sa sitwasyon ko! Ang lapit ng dibdib niya sa mukha ko! Kung hindi ko lang napigilan ang sarili ko baka siya na ang ginagawa nating tanghalian."

"Baliw!" At bago ko pa tuluyang maisara ang pinto ay narinig ko pa ang pagtawa ni sir Alexander.

"May mga saltik yata ang mga iyon." Napapailing na bulong ko na lang sa sarili habang naglalakad pabalik sa aking mesa.

Nang makabalik ako sa mesa ko ay itinuon ko na lang ang pansin sa pagbabasa ng record book. Pero ng magsawa ako sa pagbabasa ay muli kong naisipang pumasok sa loob ng bodega para tingnan at tandaan ang p'westo ng bawat produkto.

Nasa bandang likuran ako kung saan nakalagay ang mas malalaking kahon at abala sa pagbabasa at pagsusulat ng mga pangalan sa likod ng record book. Na ginawan ko ng isang munting mapa nang makarinig ako ng kalabog malapit sa may pinto, kaya dali-dali akong napatungo roon.

At bumungad sa akin ang nakabulagtang lalaki na agad kong nilapitan dahil napansin kong hindi ito gumagalaw. Nagtataka man dahil hindi ito nakasuot ng damit na katulad ng mga nakita kong suot ng mga empleyado ay binalewala ko na lang iyon. Lalapit pa sana ako nang mapansin ko ang pagkibot ng mga labi nito habang mariing nakapikit.

"Hoy! Ayos ka lang ba? Anong nangyari sa 'yo?" Sunud-sunod na tanong ko habang nakatayo sa may paanan nito. Napaatras ako ng dahan-dahan itong umupo habang dumadaing at sapo at likod ng ulo at likod.

"Ayos lang naman. Masakit lang ang ulo at likod ko dahil sa pagkakatumba."

"Ah…" Wala sa sariling napaatras ako ng unti-unti itong tumayo. "Ano nga pala ang kailangan mo? May kukunin ka bang produkto?"

"Ikaw. "

"Huh?"

"Sabi ko ikaw ang kailangan ko, kasi kukuha ako ng isang kahon ng sabon," sagot nito habang seryosong nakatitig sa akin.

"Ah, gano'n ba? Tara, narito sa may bandang likod ang sabon." At mabilis na akong tumalikod at naunang naglakad patungo sa direksyon ng kinalalagyan ng mga sabon. Dahilan para hindi ko makita ang nakakalokong ngisi ng lalaki kasabay ng pagpula ng mga mata nito.

"Kailangan mo munang pumirma bago ka kumuha," sabi ko habang binubuklat ang record book bago humarap dito.

"Gano'n ba? Sige." At dahil nakatuon ang aking atensiyon sa hawak na record book ay hindi ko nakita ang paglawak ng ngisi nito. At ng mag-angat ako ng tingin ay binigyan ko ito ng isang tipid na ngiti bago iabot ang ballpen para makapirma ito. Pagkatapos ay muli akong tumalikod upang tingnan ang pangalan ng sabon.

Nanigas ang buong katawan ko nang maramdaman ko ang pagdikit ng katawan nito sa likuran ko.

"Ano'ng pangalan mo? Bago ka lang dito, hindi ba?"

"Ano'ng ginagawa mo?" Kinakabahang tanong ko at tinangkang umiwas pero mas lalo nitong isiniin ang katawan sa akin kaya naipit ako sa pagitan ng mga kahon na hanggang dibdib ko ang taas at sa katawan nito.

"Wala naman. Gusto ko lang malaman ang pangalan mo…" Anas nito sa tapat ng tainga ko.

"P'wede bang lumayo ka sa akin." Mariing utos ko at pinilit kong pihitin paharap ang katawan ko para itulak ito sa dibdib. Pero ng hawakan nito ang magkabilang kamay ko at ilagay sa likuran ko dahilan para mapaliyad ako ay wala rin akong nagawa dahil mas malakas ito sa akin.

"Nakakaakit ang amoy mo…" bulong nito sa tapat ng tainga ko "…Liane."

Hindi ko napigilan ang pagsinghap ng marinig kong banggitin nito ang pangalan ko.

"Sino ka? Paano mo nalaman ang pangalan ko? Bitiwan mo ko!"

"Hindi na mahalaga iyon. Ang importante nakita na kita ng personal," sagot nito bago ngumisi. Biglang nanlaki ang mga mata ko ng lumbas ang mahaba nitong dila at pinaglandas sa kanang pisngi ko.

"Hhmmm…"

Dahil sa kilabot na naramdaman ay doon lang ako nakabawi at inihanda ang sarili para sumigaw pero agad iyong napansin ng lalaki. Mabilis nitong tinakpan ang bibig ko gamit ang kanang kamay habang ang kaliwa ay hawak ang mga kamay ko sa aking likuran.

Napailing-iling at nagbabakasakaling maalis iyon pero tinawanan lang ako nito at mas lalo pang idiniin ang katawan sa akin kaya halos hindi na ako makakilos.

Hanggang sa hindi sinasadyang mapatingin ako sa mga mata nitong bigla na lang namula. Para akong binuhusan ng isang timbang nagyeyelong tubig ng hindi ko na magawang igalaw kahit ang mga daliri ko. Tanging pagluha na lang ang kaya kong gawin dulot ng labis na takot.

"Huwag kang umiyak…" alo nito habang marahang pinapahid ang mga luha ko. "Hindi naman kita sasaktan. Ang panginoon ko ang bahala sa 'yo..." Sabi nito sa pagitan ng pagdila sa leeg ko. "Kilala mo ba kung sino siya?"

Gusto kong magwala at sumigaw ng sapuhin nito ang kanang suso ko habang diretsong nakatingin sa aking mga mata. Habang ang kanang kamay naman nito ay naglalandas sa tagiliran ko hanggang sa dumako iyon sa likuran ko at sapuhin ang kaliwang pisngi ng puwet ko at pisil-pisilin iyon.

Wala akong magawa kahit gustung-gusto ko siyang itulak dahil hindi ko maigalaw ang katawan ko, katulad ng naranasan ko noong magkasama kami ni sir Alexander sa opisina niya.

"Bakit hindi ka pumapalag? Nagugustuhan mo ba ang ginagawa ko sa `yo? Nakakalokong tanong nito habang dahan-dahang tinatanggal ang pagkakabutones ng suot kong blouse hanggang sa tumambad dito ang suot kong itim na bra.

"Nice... favorite color ko pa. Pinaghandaan mo ba ang pagkikita natin?" Nanunuyang tanong nito na ikinawit pa ang kaliwang hintuturo sa ibabaw ng suot kong bra at bahagya iyon hinila.

"Huwag! Tumigil ka na!" Sigaw ng isip ko dahil kahit anong pilit ko ay hindi ko magawang ibuka ang mga labi ko para sumigaw.

At ang kanang kamay nito na nasa pang-upo ko at gumapang patungo sa aking harapan hanggang sa maramdaman ko na lang ang pagluwag ng suot kong slacks, tanda na natanggal ang pagkakabutones niyon.

"Tulong!" Muling sigaw ng utak ko habang masaganang umaagos ang mga luha ko. Lalo na nang ipasok nito ang kamay sa loob ng suot kong slacks at sapuhin ang pagkababae ko. Kasabay ng paghila nito pababa sa suot kong bra hanggang sa lumitaw ang isang s*so ko.

"Hhmm… ang bango mo at base sa amoy mo hindi ka pa nila tuluyang naaangkin," sabi nito ng biglang sumubsob sa dibdib ko.

At dahil naputol ang pagkakahinang ng mga mata namin ay nabawi ko ang kontrol sa aking katawan. Kaya wala na akong sinayang na pagkakataon. Isang malalim na paghinga ang ginawa ko bago ubod-lakas na isinigaw ang pangalan ni Alexander.