webnovel

Devil 73: Mad Cyborg

Shane's POV

Continuation...

"You smell good Shane." He said in a bedroom voice.

Oh God! This is not good!

"D-drew..w-what are you-!" Nanlaki pa ang mga mata ko nang maramdaman ang mainit niyang labi sa aking batok at balikat.

"I like your smell." Aniya at mas lalo pa akong hinapit palapit sa kanya.

"D-drew...y-you're drunk..s-stop-! Haahhh!" Hirap na sabi ko ngunit napasinghap pa ako nang maramdaman ang dila niya sa likod ng teynga ko na syang nagdulot ng kakaibang sensation sa katawan ko.

I can't push him away. Sa katunayan ay kayang kaya ko syang ibaliktad sa kinahihigaan niya o itapon sa labas subalit tila nanghihina ang katawan ko sa tuwing dadampi ang mga labi niya sa katawan ko.

Para bang pinaparalisa nito ang katawan ko.

"D-drew...haa!" Napatakip ako sa bibig ko nang muli kong maramdaman ang dila niya sa leeg ko.

Oh God!!

Hindi ako makapaniwala sa kakaibang epekto nito sa katawan ko. Ngayon lamang ako nakaramdam ng ganito sa buong buhay ko.

Para bang sunod sunuran sa anumang naisin nya ang katawan ko.

Napapikit ako at napaliyad nang maramdaman ang paghaplos ng isa niyang kamay sa tiyan ko habang panay parin ang halik niya sa leeg ko paakyat sa jawline at pisngi ko.

Natigilan ako nang bahagya siyang bumangon at napatitig sakin. Hindi ko alam kung ilang beses akong napalunok sa titig niyang iyon. At napapikit na lamang ako nang muling dumampi ang labi niya sa labi ko.

Masuyo at magaan ang mga halik niya kasabay ng masuyong paglakbay ng kamay niya sa katawan ko na animo'y ingat na ingat na mabasag ito.

Napapitlag pa ako nang maramdaman ang pagpasok ng dila niya sa bibig ko.

I don't know what to do ngunit waring iginigiya niya ako upang sabayan ang ginagawa niya. Napakapit ako sa batok niya at sukat doon ay mas dumiin ang halik naming dalawa.

"Haaahhh!!" Napasinghap ako nang maramdaman ang kamay niya sa isa kong dibdib. Hindi ko namalayan ang pagpasok niyon sa blouse ko. Ngunit imbis na magalit ay tila may sariling buhay ang katawan ko at sumusunod sa bawat init ng haplos ng kamay niya.

Muling naglapat ang aming mga labi at nilasap ang tamis ng halik ng bawat isa.

Ilang sandali pa nang bumaba sa leeg ko ang halik niya. Napapasinghap na lamang ako at napapaliyad sa bawat sensasyong dulot ng paglapat ng labi niya sa balat ko.

Naramdaman ko ang pagtaas niya ng blouse ko subalit tila wala ako sa sariling katinuan at hinayaan lamang siya sa nais nyang gawin.

Para bang alipin niya ang katawan ko at sumusunod lamang ito sa bawat galaw niya.

"Haahhh!!" Napapikit ako at napasinghap nang maramdam ang mainit niyang labi sa dibdib ko.

Oh God!!! What the hell is this feeling??!

Hindi ko alam subalit pakiramdam ko ay maiihi ako na ewan dahil sa ginawa niyang iyon.

Napatakip na lamang ako ng aking bibig at napaliyad nang dumako sa isa ko pang dibdib ang mainit niyang dila na tila sanggol na uhaw na uhaw habang hinahaplos ng isa nyang kamay ang isa ko pang mountain peak.

"Haahh! D-drew..!" Hindi ko napigilang anas habang hindi malaman ang gagawin. Napakapit ako sa buhok niya at lalo pa yata akong nalasing sa kakaibang pakiramdam na iyon nang idiin niya ang labi sa dibdib ko.

Napaliyad ako sa kakaibang sensasyon na nararamdaman ko ngunit di pa man ako nakakabawi nang mapamulagat ako dahil sa pagdausdos ng isa niyang kamay sa loob ng shorts ko.

"Hahh-!ummmp!" Agad naman niyang sinalubong ng halik ang labi ko upang pigilan ang pagsigaw ko.

Napapikit ako at mas lalong nataranta ang isip at katawan ko sa kakaibang pleasure na nararamdaman ko lalo pa nang maramdaman ko ang pagpasok ng isa niyang daliri sa loob ko.

Oh God! Why am I feeling like this??!!

Hindi niya tinantanan ang labi ko habang tila may sariling mundo naman ang kamay niya sa ibaba ko.

At dahil bago lahat sakin ang ganitong pakiramdaman ay hindi ko napigilang panginigan nang buong katawan nang may kung anong likidong lumabas mula sa loob ko. I can't say that it was urine. It was something I can't explain. But it feels sticky.

Parang lalo akong nanghina nang hugutin niya ang daliri sa loob ko at mas marami pang lumabas na likido sakin.

Nanghihina akong napamulat at nanlaki pa ang mga mata ko nang makita ang nakangiting mukha ni Drew habang nakasubo sa bibig nito ang mga daliri nito.

What the hell...??!!

Ngunit bago pa ako makareak at makapagsalita ay sinalubong na niya akong muli ng halik nang may ngiti sa labi.

"You're taste is sweet too. I like it." Saad pa niya na waring nagpapula sa buong katawan ko.

"This is unforgettable moment of us Shane. I like it. I like you." Iyon ang mga huling katagang naalala ko bago ako lamunin ng dilim dahil sa pagod at kakaibang experience na pinagsaluhan namin ni Drew.

Kinabukasan ay nagising ako na nag-iisa na lamang sa tent at balot na balot ng blanket.

Nagtaka pa ako kung bakit ako naroon sa tent nila Jack ngunit wala akong maalala sa nangyari kagabi.

Nag-unat unat pa ako bago bumangon saka lumabas. Marami ng tao sa beach at ang iba ang umaakyat na sa mataas na burol upang salubungin ang pagsikat ng araw.

Natigilan ako nang mapatingin sa maliit na kubo na syang ginamit namin kagabi.

Napangiti ako at akmang maglalakad papunta rito nang may humawak sa braso ko. Takang napalingon ako rito at nagulat pa ako nang makita ang di maipaliwanag na mukha ni Drew.

"Oh, Mr. Perfect! Good morning." Nakangiting bati ko pa sa kanya.

Mukha naman syang nagulat at napaiwas ng tingin.

Ehh? Parang may kakaiba sa kanya ngayon ah! Ano kayang napanaginipan nya? Bakit parang namumula sya at-!

Natigilan ako nang unti unting bumalik sa isip ko ang mga nangyari kagabi at sukat doon ay nanlaki ang mga mata ko napatingin sa kanya.

"You..a-anong n-naaalala mo k-kagabi..?" Tarantang tanong ko.

Napakunot noo naman siya sakin.

"Why? Did I do something stupid last night?" Takang tanong din niya.

Something stupid?

Tsh! Yeah! You sure did! Pero kung ganun...

Tiningnan ko siya at hinuli kung may naalala ba siya kagabi.

"What are you staring at? Gisingin mo na sina Cody at Jichell at aakyat pa tayo sa bundok." Aniya saka tumalikod na.

Ehh? Ibig sabihin wala syang naaalala? Dahil kung meron man, tiyak na nagwawala na siya ngayon at sinusumbatan ako.

Napatango tango pa ako saka akmang pupunta na sa tent namin ni Jichell nang muli kong maalala ang nangyari kagabi.

Napatakip ako ng mga mata ko pinamulahan. Ngunit muli akong natigilan at tumakbo sa tent nila Jack.

"Ayun.!" Napahinga ako ng maluwag nang makita ng camera ko.

Hinanap ko ang nangyari kagabi at akmang idedelete nang marinig kong muli ang sinabi nya kagabi sa video.

"I like you Shane."

Napabuntong hininga ako saka napangiti.

Hindi nya naman makukuha ito eh. Kaya...pwede kong itago muna. Para may remembrance narin kaming dalawa.

Napailing ako at tinago ang camera ko saka muling lumabas. Nakita ko si Drew na mukhang maayos naman ang lagay at walang naalala kagabi.

He better not to remember it dahil naku!! It's so embarassing!!

End of flashback...

NATIGILAN ako nang makita sina Drake at Kurt na paparating kaya naman napatingin ako sa dalawang nakikipagwrestling parin sa isa't isa.

Bahagya lang tumungo sakin ang dalawa at sumenyas ako sa fire exit habang hindi pa sila napapansin ni Drew at Cody.

Agad namang lumabas sa fire exit si Kurt at nagpaiwan si Drake.

Lumapit siya sakin at takang napatingin sa dalawang nagtatalo.

Ngunit hindi nya nalang ito pinansin at naupo sa tabi ko. Bahagya siyang naglean at may ibinulong.

"Dr. Snyder arrived." Aniya.

Napahinga ako ng maluwag sa sinabi niya. At least panatag ang loob ko dahil nandito na sina Daddy.

"What the hell are you doing?"

Sabay pa kaming napalingon ni Drake sa nagsalita at nagulat pa ako nang makita ang madilim na mukha ni Drew habang nakatingin kay Drake.

Bahagya namang lumayo sakin si Drake at natatawang itinaas ang kamay.

"I'm not doing anything boss."

Ngunit waring hindi kumbinsido si Drew at marahas na hinawakan sa kuwelyo si Drake at pinatayo.

"What are doing here anyway? This is not a suitable place for you to be lurking around." Matigas na turan niya rito.

Nakataas parin ang mga kamay ni Drake habang nakangiti.

"Can't I visit my master?" Ani Drake.

Ngunit lalo lang yatang napikon si Drew at akmang susuntukin si Drake nang tumayo na ako.

"Drew!" Suway ko sa kanya at pilit silang pinaghiwalay. Takang napatingin naman sakin si Drew na para bang sinasabi nya na 'Bakit mo sya kinakampihan?'

Pumagitna na ako sa kanila at hinawakan ko sya sa magkabilang braso.

"He's telling the truth. I don't know if what kind of relationship you had in the past. But I'll assure you na wala syang ibang gusto kundi ang protektahan si Zero." Saad ko.

"Hindi mo sya kilala Shane. At anong protektahan? Muntik na nyang mapatay noon ni Zero kaya hindi-!"

"Hindi na yun mangyayari pa boss Drew. Dahil gaya ng sinabi ko noon. Nakahanda akong ialay ang buhay ko para kay master Natsu." Ani Drake na seryoso.

Marahas na napabuntong hininga si Drew saka napatingin kay Cody.

Napatingin rin ako kay Cody ngunit nagtaka pa ako nang makita ang takot sa mukha nito habang nakatingin kay Drake.

"Boss Cody. H'wag po kayong matakot sakin hindi ko kayo sasaktan." Saad naman ni Drake na bahagya pang lumapit kay Cody subalit napaatras ito at waring humihingi ng saklolo kay Drew.

Akmang lalapitan sana ito ni Drew ngunit inunahan ko sya. Agad akong lumapit kay Cody.

"Cody. It's okay." Saad ko subalit atubili siyang napangiti lang sakin.

Hindi ko kayang makita ang hitsura nya ng ganun. Kahit naman palaging mapang-asar ang batang 'to ay ayaw ko paring nakikita syang takot at balisa. Mas gugustuhin ko pa rin na lagi siyang nakangiti at masaya.

"What's happening here?" Sabay kaming napalingon sa dumating. At nagulat ako nang makita si Jichell na masama ang aura.

Agad akong napalapit sa kanya at chineck ang hitsura nya.

"Okay ka lang ba? Anong nangyari?" May pag-aalalang tanong ko ngunit hindi niya ako pinansin bagkus ay lumapit siya kay Cody at nag-aalalang hinaplos ang mukha nito.

"You're uneasy. Who's making you scared?" Takang tanong ni Jichell dito.

"Uhh..ha ha. N-nothing.. I was just...just.." Hindi matapos ni Cody ang sasabihin.

Ganun ba talaga kalaki ang naging trauma nito kay Drake? Just what the hell this trash did to him in the past?

"It's not 'nothing' Cody Sean. Who's making you afraid?" Tanong muli ni Jichell ngunit natigilan din ito at dahan dahang napalingon kay Drake.

Bahagya namang napaatras si Drake habang nakataas ang mga kamay.

"I did apologize to him for everything I've done before, Miss." Agad na sabi naman ni Drake habang panay ang atras.

Blanko ang ekspresyon ni Jichell subalit kababakasan ng galit ang aura nya.

"Draco..." Ani Jichell na sobrang kalmado ngunit mas nakakatakot kapag kalmado ito.

Marahan itong naglakad habang panay naman ang atras ni Drake.

"...You know I care about Cody Sean, don't you? Seeing him like this, makes me sick. But knowing that someone makes him scared just by looking at him makes me sick more. And you know me. I hate being sick." Turan ni Jichell sa marahan at napakakalmadong boses.

Napalunok ako saka hinawakan si Drew at bahagyang iginiya palayo sa dalawa.

Takang nagkatinginan naman sina Drew at Cody.

"Anong nangyayari? Why Jichell acting like this? She's a bit terrifying." Di napigilang tanong ni Drew. Napalapit naman samin si Cody at wala sa sariling napakapit pa sa braso ko ngunit hindi naaalis ang mata kina Jichell at Drake.

"Of course she's terrifying. Because she can't afford to see her boyfriend being scared of anyone." Saad ko. Napatingin naman sakin si Cody at tinuro ang sarili.

"A-ako ba yung boyfriend na sinasabi mo?"

Di makapaniwalang tanong niya. Natawa ako sa hitsura nya.

"Sino pa nga ba? Alangan namang ako?" Nakairap na sagot ko at nagulat pa kami nang biglang tumambling patalikod si Jichell at kasabay niyon ang pagtalsik ni Drake sa pader ng hospital. Mabuti na lamang at private ang floor na ito at tanging pamilya Montero lamang ang pwedeng gumamit. At soundproof din ang mga silid ng mga ito. Yun nga lang siguradong magkakalamat ang mga pader nito sa ginagawa ng dalawa.

"Whooahh..that's a strong kick!" Hindi makapaniwalang bulalas pa ni Drew habang nakatingin sa dalawa.

Hindi pa man nakakakilos si Drake ay balewalang dinaklot lang siya ni Jichell at walang sabing itinapon sa kabilang bahagi ng waiting area.

Humigpit ang kapit sakin ni Cody kaya napatingin ako sa kanya. Gulat at pagkamangha ang nakaguhit sa mukha nya. Marahil hindi niya akalain na magagawang saktan ni Jichell si Drake para sa kapakanan nya.

"Is this okay? Paano syang naging ganyang kalakas? To think that she's just so thin? How can she be that strong?" Di makapaniwalang tanong ni Drew.

"Ang astig nya diba?" Wala naman sa sariling wika ni Cody.

Napatitig naman ako kina Drake at Jichell.

But something is off.

Jichell is lost. Lost in control. Kapag nagpatuloy pa ito ay baka mapatay na nya si Drake.

I need to do something.

"Hey Cody come here." Turan ko at hinawakan sa braso si Cody na noon ay nagulat.

"What? Wait...w-where we going?" Tarantang tanong nito.

Naglakad kami palapit sa dalawang nagpapatayan at nang akmang kukunin muli ni Jichell si Drake ay nagsalita na ako.

"Hey bitchy! Balak mo bang sirain ang building na 'to? Kapag hindi ka tumigil at nadamay si Zero. Malalagot ka kay Jack!" Sigaw ko sa kanya ngunit para syang walang narinig bagkus ay nagawa nya paring hablutin si Drake at sinakal ito.

As expected, she's not listening!

Tumingin ako kay Cody na nanlalaki ang mga mata habang nakatingin sa dalawa.

"Hey bitchy! Kapag hindi ka pa tumigil, papatayin ko si Cody!" Matigas kong banta.

"W-what??!" Bulalas naman ni Cody ngunit di ko sya pinansin.

Sukat sa sinabi ko ay napalingon si Jichell samin at mabilis pa akong napayuko nang may lumipad na mga patalim sa ulo ko.

Hayst! Hangal talaga! Paano kung tinamaan ako nun?

Mabuti nalang at saulado ko na ang mga kilos nya kaya naman hindi ko nalang iyon inintindi. Hindi naman napansin ni Cody ang ginawa nito dahil masyadong mabilis ang pangyayari.

Nabitiwan naman ni Jichell si Drake at mabilis na lumapit kay Cody. Agad ding nagbago ang aura nito at bumalik sa dati.

"Cody Sean, are you okay?" Nag-aalala pang tanong nito at mabilis na chineck si Cody.

"Huh??! Uhh...a-ako dapat ang nagtatanong nyan sayo eh. Pero okay lang ako. I-ikaw? Okay ka lang ba?" Sagot ni Cody.

"Aww! You're so cute Cody Sean. I'm glad you're okay." Naparoll eyes pa ako sa sinabi ni Jichell.

"R-really? Hahaha." Atubiling wika ni Cody at napakamot sa pisngi.

"Sorry for making you scared. I was just trying to save you from that bastard!" Ani Jichell at niyakap si Cody.

Napatingin naman ako kay Drake na halos di na yata makatayo.

Napailing nalang ako saka sinipa ito ng marahan.

"Puntahan mo na si Kurt. Baka kung saan pa napunta yun." Marahang utos ko sa kanya habang abala ang dalawa sa tabi ko.

Hirap na tumayo naman si Drake at naglakad papuntang exit.

Naramdaman ko naman ang paglapit ni Drew sakin.

"How did you know him by the way? You seems to know him that much." Tanong niya habang nakatingin sa nilabasan ni Drake.

"Umm...I just know him recently. When Jack punished him and his crew for hurting Zero. And he pledge his loyalty to Jack for protecting Zero." Sagot ko.

Napatingin sakin si Drew.

"So, it means that it's because of Jack's order that's why he came and apologized to us? And he's telling the truth about being protecting his master Zero?" Di maipinta ang mukhang tanong niya.

"Yeah. That's right. He's like Zero's bodyguard now. Parang ganun." Saad ko.

Napataas ang kilay ni Drew.

"Okay, now I understand but does he really needs to call Zero 'Master?'"

Natawa ako sa sinabi nya.

"Well, I don't know. Hayaan mo nalang sya." Sabi ko na lamang at muling napalingon sa dalawang naglalampungan sa gilid namin.

"Does Jichell really that strong? For a skinny girl like her it's hard to believe to see her lifting Draco just like that." Di parin makapaniwalang turan niya.

"Well, she's stronger than you know. But it's good for her. At least may magtatanggol na kay Cody anumang oras." Natatawang saad ko. Ngunit natigilan ako ng maramdaman ang kamay niya na sumakop sa kamay ko.

Napatingin ako sa kanya at nagtama ang aming mga mata.

"I will do my best to protect you Shane." Aniya at napangiti.

Dugdugdugdugdugdug....

Kailangan mo talagang sabihin yan? At kailangan mo talagang ngumiti ng ganyan sakin? You're killing me Mr. Perfect!

--

次の章へ