Chapter 15

Lyn's PoV

Hindi ko alam sa sarili ko ngunit agad akong tumakbo paalis sa Library at agad na binuksan ang pinto at tumakbo. Bigla na lamang lumabas ang luha ko habang tumatakbo.

Nag punta ako nang garden at napahawak na lamang sa dibdib ko sa paghahabol hininga habang ang luha ko ay tumatakas sa aking mga mata. Nang maka rinig ako nang yabag at alam ko nang si Ate ito kaya naman tumakbo ako papalapit sa kanya at agad siyang niyakap.

"Let's go home, sis." Sambit ni Ate ngunit patuloy pa rin ako sa pag iyak at ramdam ko ang pag aalala ni Andrew, France at ni.... Nerd Guy

Bigla na lamang ako natakot nang mag tama ang paningin namin kaya naman nauna na ako papalabas kay Ate at tumakbo.

Krisha's PoV

Ey! First time. My name is Krisha Mae Dizon and I'm 20 yr old. Nandito kami ngayon sa garden nang maka alis na si Dean at si Lyn.

"Nakaka awa talaga ang best friend natin." Naiiyak na sambit ni Chloe

"I know right." Iiling iling na sambit ko. "Dapat pala nagpahinga na lang siya sa bahay nila."

"Anong nangyari sa kaibigan nyo?" Sambit nang France na ito na kasama ang Nerd na nakaka takot. Ngunit parang nakikita ko ang pag aalala sa mata nito.

Close ba sila nang best friend ko?

"Pasensya na, ngunit wala kami sa posisyon para magsabi." Pilit na ngiting sambit ni Chloe at inaya na akong umalis.

Bago pa man maka alis ay hinigit nang France nito ang kamay ko. "What the-?! Ano ba! Don't touch me nga." Arteng sambit ko at para bang may germs na kumapit dito.

"Fine." Buntong hiningang sambit ko. "She's have a nightmare." Yun lang ang sinabi ko na ikinanuot nang noo nilang dalawa.

Seriously?

"Yun lang ang masasabi namin at alamin nyo na lang sa sarili nyo! bleh!" Belat ni Chloe at tatawa tawa naman kaming umalis doon.

"May chika ako Sis." bangga ko sa kanya habang naglalakad kami papuntang Cafeteria.

"Ano yun?"

"Kumain na muna tayo at gutom na ako." Pambibitin ko na ikina inis nya kaya dali dali ko na siyang hinila papasok nang Cafeteria at itinaas ang kamay upang kami ang unahin.

Well, kapag gutom kaming tatlong magka kaibigan ay inuuna talaga kami gamit ang pag taas namin nang kamay. Duh?! minsan lang naman namin gawin iyon. at hindi na rin namin pinapansin ang sinasabi sa paligid.

Nang maupo kami at sinisimulan ko nang kumain ay nginuya at nilunok ko muna ang kanin at manok dahil mag a alas tres na at tanghalian ko pa rin ito hmp.

"Wala ka bang napapansin?" Pag uumpisa ko.

"Na ano?" Kumunot ang noo nito kaya naman binaba ko ang kutsara at tinidor bago lumapit ang mukha ko sa kanya.

"Para bang nag aalala yung Nerd guy na iyon sa Best Friend natin." May halong ngising bulong ko.

Lumiwanag naman ang mukha nito. "Of course napapansin ko iyon. Mukhang magiging in denial stage yun a."

"So dapat maging close natin ang dalawa, para naman you know.. maka kuha tayo nang impormasyon." Sambit ko dahil may kutob ako na misteryoso ang tatlo na iyon.

"You're right." Sabay apir naming dalawa at ngumisi nang nakakaloko bago ipagpatuloy ang kain.