Chapter 57: Personality

[Airish Laxamana]

Seeing you getting married was hard for me. For all of these years... I spent my life having ONLY YOU.

But I guess we're not meant for each other...

"Khalid Rosvier Del Mundo, tinatanggap mo ba si Althea Kitty Valdez bilang iyong mapapangasawa sa hirap man o ginhawa?" It's finally coming to an end... I should let you go this time...

"Yes Father." Nakita ko ang mapait na pagngiti sakin ni Althea.

"Althea Kitty Valdez, tinatanggap mo ba si Khalid Rosvier Del Mundo bilang iyong mapapangasawa sa hirap at ginhawa?" Umiwas naman na ako ng tingin sa kanya. Just say yes... After all, you'll be happy with him.

"I..." Why would you look at me like that? Hindi mo ba alam na nasasaktan ako dahil sa pagtingin mong 'yan?

"I'm here." Ramdam ko ang biglaang pagyakap sakin ni Kaijin. Please let me go Althea... I wanted to let you go... You deserve him...

"I will father." I wanted to be at peace... And I'd like to start it now...

"You may now kiss the bride." Mas lalo kong hinigpitan ang kapit ko kay Kaijin. Ayokong makita ang mukhang ibinibigay niya sakin... Ayoko nang maguluhan. I'm tired of being confused...

"It's fine now." Hinawakan niya ang kamay ko bago kami sumunod sa bagong kasal. Puno ng saya ang paligid pero mukhang malungkot ang panahon dahil sa malamig na simoy nang hangin.

You must be happy... Why are you sad? Why you're keep staring at me like that? Akala ko ba tapos na?

Bakit ka umiiyak? Is it tears of joy? Or is it tears of sorrow and pain? Please don't hurt yourself... I want you to be happy...

I find myself clenching his suit as I look down.

"Stop staring if you can't stare." Wala akong nagawa kung hindi ang magtago sa likod niya. Pagkatapos no'n ay pumunta na kami sa reception para maipakita na pumunta kami sa kasal.

Hinawakan ni Althea ang bulaklak bago ito inihagis. Pero kahit nakaupo ako ay sa lamesa pa rin namin ito lumapag. This is the second wedding and the second time of throwing flowers. Nang hawakan ko ito ay biglang nagsalita ang MC na nakapagpakaba sakin.

"THAT'S OUR LUCKY GIRL OVER THERE!" Nagsipalakpakan ang mga tao. Katulad sa ibang eksena... Alam kong normal na ang bagay na ito pero hindi ko parin maiwasang kabahan lalo na't ex ko ang babaeng kinasal.

"Please stand and give your message to the bride!" Pinuntahan ako ng isang tao tsaka inilahad sakin ang isang mikropono. Nagpakawala ako ng isang mabigat na buntong hininga bago ako ngumiti kay Althea.

"Khalid... Don't ever hurt her." You don't know how much I treasured her...

"Please pampered your wife to the fullest and don't try to make her cry." Sana magawa mo ang mga bagay na hindi ko naiparamdam sa kanya...

"I will."

"In any means, if you want to have a divorce... Remember your happy times. It'll be a waste if you would end up being UNHAPPY." Remember that I'll still be the one who cherishes you the most Althea...

"I wish you all the best. Stay Strong." Huli kong sambit bago ko ibinigay ang mikropono ko tsaka umupo.

"Give me that." Kinuha ko ang isang baso ng wine tsaka ito ininom. Napatingin sakin sina Venice tsaka ako tinabihan sa pag-upo.

Venice hugs me as she caress my hair. "It's ok to be upset sometimes..." I didn't feel any regrets but I feel sad...

"After all, you've been in a relationship with her for so many years." Kumalas ako sa yakap niya tsaka ako uminom ulit ng wine. I couldn't help myself but to drink until I'm satisfied.

And then I finally reach my limit... For a moment... My system shutdown..

"You're drunk." Nag-iba ang tingin ko kay Kaijin. Hinigit ko ang kwelyo nito bago ko ako nagsalita.

"You don't have the rights to speak."  I don't want any bother when I'm drinking... Even if it's him.

How dare him to tell that I'm drunk. I'm not drunk... I'M HURT!

"Airish, your mouth stinks... Let's go home." Hindi ako nakinig sa kanya at napag-isipan kong tumayo.

"No one is going home Fucking Fvckboy." Hinanap ng mata ko si Khalid na ngayon ay nakangiti.

He doesn't have the rights to show that he's happy...

Hinigit ko ang kamay niya bago ko siya dinala sa isang hardin. "What are you doing?" Hinigit ko ang kwelyo niya bago ko siya sinamaan ng tingin.

"Shut up." Maotoridad kong utos. It's not like me... My body isn't responding on my will... It feels like someone is controlling it... Must be the wine and this fucking event.

"What do you want from me?" Hindi ako nagsalita. Ano nga bang dahilan? Bakit ko ba siya dinala dito? Why am I losing my control?

"Do you ever think that I'll wish you a merry wedding? You stinks." What am I even saying? Why am I acting this way?

"Bastards shall rot in hell. You don't have the rights to be happy." Tumayo siya pagkatapos ay inayos ang suot niya.

"You're drunk. Go to my brother at once." Sinampal ko naman siya dahil sa pagkaasar ko. My system is almost eating me...

"YOU'RE NOTHING BUT A PIECE OF SHIT KHALID! WHAT DID SHE EVEN SAW ON YOU?!" Hindi naman siya nakapagsalita. Nilapitan ko siya bago ko siya nginisian. I get his neck as I held it hard.

"Seeing your face makes me want to kill you so so badly..." Itinaas ko siya at halata ko naman ang pagpupumiglas niya.

"THAT'S ENOUGH AIRISH." Napabalik ako sa katinuan. Napatingin ako sa gilid ko at nakita si Dylan na ngayon ay nakahawak sa kamay ko.

Pagkabagsak ni Khalid ay napabuntong hininga ako. "My system is not functioning very well. Whatever I did... I'm sorry... Please accept my apology." I'm just drunk yet I feel like I can kill him in any minute.

"Y-You're crazy." Sabay ubo niya ng bahagya. After all, he won't believe that I'm not the one who did that to him.

"Khalid!"

"Airish!"

Napatingin ako sa mga tumawag. Agad kong kinalas ang kamay ni Dylan sa pagkakahawak niya sakin.

"Let's go home okay? You're drunk." Hinawakan niya ako sa kamay bago kami umalis. Napahawak ako sa ulo ko. What was just happen?

Pagkapasok namin ng kotse ay napasandal ako sa upuan. "Does your head hurts?" I can't clearly see his face but I can still feel his presence. Am I that drunk?

Ramdam ko ang pagbigat ng mata ko at ang pag-init ng katawan ko. "Increase that goddamn Aircon." Bahagya kong pinunit ang damit ko tsaka ako nakaramdam ng ginhawa.

"Are you seducing me?" What's with him? Do I even want to seduce him? In his dreams.

"I feel hot... That's all." Bagot kong sambit tsaka naghabol ng hininga. It's not good to get drunk...

"Cover up. You'll catch a cold." My mind isn't responding that much...

Naramdaman ko nalang na unti-unti na pala akong nakatulog....

-

Napahawak ako sa ulo ko dahil sa sobrang sakit nito. "Drink this coffee. It'll help you." Agad kong kinuha ang kape at marahan itong ininom. Nang malunok ko na ito ay tsaka ko lang naramdaman ang pagkapait.

"Atleast put some sugar!" Tsaka ako nagpunas ng bibig. Ibinaba niya ang kape bago ito nilagyan ng asukal. Hinipan niya ito bago tinikman.

"Here." Biglang uminit ang mukha ko sa pagngiti niya. Is this even normal?

"Did you brought me here?" I'm such a nuisance...

"I don't want to wake you up -u-" Napabuntong hininga ako.

"You create such a big ruckus on the party." Tumingin naman ako sa kanya. I didn't have any idea...

"Believe it or not... It's not me. My mind isn't functioning well. It's must be the work of that wine." Pero bakit nga ba ako uminom ng napakaraming wine? Is it because I'm finally letting her go?

"You're drunk. It's understandable. But I NEED TO CLEAR ONE THING AIRISH." Sumeryoso ang tono niya.

"You cursed my brother's wedding. You're into her until now?" I smiles as I pat his head.

"We're finally over." I'm already done... But it'll take a long time to forget... Isa pa, wala akong kontrol sa nangyari kanina. All of my actions are not me. At isa lang ang naaalala ko kanina... At yoon ay nang hawakan na ako ni Dylan.

"Hindi ko alam kung ano bang dapat kong gawin sayo..." Idinikit niya ang noo ko sa noo niya tsaka hinawakan ang kanang kamay ko.

"Am I that troublesome?" Mahina kong tanong pero sapat na para marinig niya.

"Even if you are... I'll still stay. Silly, you're my woman remember?" Natawa naman ako ng bahagya. I want to live up with his words... Para naman kahit papaano ay may dahilan ako para lumaban.

"But you already see that side..." The dark side of myself...

"So? I love you for who you are." Bahagya naman akong namula. Is this the counter-attack effect of the wine?

"Bakit kita iiwan kung may sapat na akong pinanghahawakan?"

"But I'm still a mess..."

"Then I'll help you."

"I'm still an immature lady."

"So what? Then I'll bear with it."

"I have a childish side..."

"Then I'll pampered you."

"I have a bad temper, stubborn, hard headed and hard to deal with–" he sealed my lips with his finger.

"Your imperfections makes you perfect. Don't dare to speak any ill words about you or else I won't tolerate that behavior." Hindi ako nakapagsalita at napangiti nalang ako.

I wouldn't dare to wake up if this is a dream... My new memories will be created starting from now on...

Let the past be the past itself. I don't wanna dare to recycle it.

"Take a shower. You stinks." Mapang-asar ko siyang tinignan bago binugahan. Pero bago ko pa magawa 'yon ay tinakpan niya na ang bibig ko.

"Enough with the silly games. Maligo ka na o baka mas gusto mong paliguan kita?" Why does it feels like he's getting better at teasing me back?

"NO THANK YOU!" Asar akong pumasok sa C.R at nagmumog ng isang Menthol tsaka naghubad. Pagkaapak ko ay hindi ko namalayang madulas ang sahig kaya napabagsak ako na nakalikha ng malakas na ingay.

"FUCK! AIRISH! ARE YOU OKAY?!" Asar ko siyang tinignan.

"It's your fault!" Sumeryoso siya ng tingin bago ako binuhat. His caring eyes reminds me of someone...

"What a careless lady." Nalaglag ang twalya kasabay ng pag-init ng buong mukha ko.

"YOU JERK PUT ME DOWN!" Pero binuksan niya ang tubig sa may bathtub.

"WHAT ARE YOU DOING?! GET OUT!" But it seems like he didn't hear it.

"Shut up. I'm going to clean you. Walang halong malisya. Isa pa, makikita ko rin naman 'yan pag kinasal na tayo. What's there to be afraid of?" Kahit naasar ako ay hindi ko siya magawang kainisan.

I feel embarrassed yet It didn't feel so awkward.

"What an obedient girl." Natatawang sambit niya tsaka nilinis ang buhok ko at ako naman ay sa katawan.

Nang matapos na kami ay tinakluban niya muna ako ng twalya bago niya ako binuhat at iniupo sa kama.

Kinuha niya ang isang pantulog kong damit kaya sinuot ko na ito habang siya ay kumuha ng blower at suklay.

He turned the hairdryer as he combs my hair. I felt his warmth in every stroke of the comb.

My doubts seem to fade whenever he did something like this... Alam kong hindi sanay ang sistema ko sa ginagawa niya pero unti-unti ay nagugustuhan ko na ang mga bagay na ito.

Pagkatapos niyang patuyuin ang buhok ko ay bumaba siya. Ilang minuto pa at pumasok siya dala-dala ang dalawang baso ng gatas.

Maingat kong hinipan ito bago humigop. I want to live in this kind of warmth...

Pagkatapos naming uminom ay humiga na kami. Nakatapat ang mukha niya sa mukha ko habang nakayakap siya sakin.

Hindi ko maikakailang gusto kong masanay sa paraan ng pagtulog namin.

"Goodnight Cap..." Ngiti ko sa kanya na ikinangiti niya pabalik.

"Sweet dreams Chief. I love you." Napabukas ako bahagya ng bibig bago magsalita.

"I..."

"I know..."

"You're so cute when you're shy~"

"Oh please, shut up Kaijin."

"Say I love you too Cap~"

"In your dreams Mr. Del Mundo." Pagkaharap ko sa kabilang bahagi ay kinuha niya ang bewang ko tsaka ako niyakap.

"You'll say it... Not now but soon..." Napakagat ako sa ibabang labi ko tsaka ako napatingin sa kanya.

"I love you too." Bulong ko na tanging ako lang ang nakakarinig.

"Did you say something?" Mapang-asar niyang tanong na ikinainit ng pisngi ko. Kaunti nalang at pakiramdam ko sakit na ang init na nararamdaman ko.

"I SAID SLEEP ALREADY!" Nahihiya kong sambit bago nagtakip ng mukha.

"Whatever you say Airish... I already hear it." He makes me want to repeat it?! HELL NO WAY!

"I wouldn't get tired of saying that words to you." Napangiti naman ako bago ko ipinikit ang mata ko. I know that already...