Chapter 53: Anzu Laxamana
[Airish Laxamana]
"I can't protect you anymore..."
"Don't cry Airish... Please take care..."
"No... You little kid... You promise me!"
"Shh... I'll be happy if you smile."
"Someone will rescue us Anzu... Please..."
"It's cold in here. I want to rest..."
"You can't rest ok?"
"I'm tired..."
"ANZU!" Kumabog ng mabilis ang puso ko kasabay nito ang paghabol ko ng hininga.
"You're just having a nightmare." Napatingin ako sa gilid at nakita ko si Kaijin. Nagtimpla siya ng isang lavender tea tsaka binigay sakin. Sa amoy palang nito ay agad na 'kong kumalma.
"I'm worried that you're thinking too much that's why I made you some tea." Napabuntong hininga ako.
"Thank you." Nakita ko ang pag-alis niya sa plastic ng doughnut at nakangiting tumingin sakin na para bang isang baliw.
Ako lang ba o nakakita ako ng mga bituin sa pagngiti niya? "You're creeping me out." Halata ko ang pagkagulat sa mata niya. Napaiwas siya ng tingin tsaka tumikhim.
"Am I?" Bakit namumula ang mukha ng lalaking ito? Wag mong sabihing may sakit siya?
He's not taking care of himself while I'm away is he?
"Yes you are." Hahawakan ko sana ang mukha niya ng hawakan niya ang kamay ko.
"Did you remember your words last night?" Kumunot naman ang noo ko. Ano bang sinasabi ng lalaking ito?
"Don't accused me of something. I'm sleeping for the whole day." As far as I know, simula ng matapos ang reception ay tulog na ako. Ni wala akong maalalang nakauwi na ako.
Hindi naman kaya masyado kong naabala si Dylan?
And speaking of that jerk...
He...
STOLE A KISS FROM ME! BUT I CAN'T NEVER BRING THIS UP!
"Then, who's with you when you're in Japan?" Umakyat ang init sa mukha ko sa hindi malamang dahilan. I'm sorry but I need to lie.
"My Family..." Hindi siya nakapagsalita tsaka bahagyang natawa.
"When did you learn to lie?" Hindi ko narinig ang bulong niya pero halata ko ang pagkaasar sa mukha niya.
"Are you sure about that? I heard the news... You don't need to hide it from me... You're with Dylan right? He's the one who answered my call last time." Parang natuyo ang lalamunan ko sa mga salitang sinabi ni Kaijin.
What if this asshole misunderstand it?!
"It's just nothing... Walang kahit ano. It's just my Dad said that he visits me everytime to take care of me... And to show my gratitude... I need to accompany him." Mas lalong hindi ko naipaliwanag kung anong itsura ng mukha niya.
"Take care? Like... What? Feed you? Holding your hands while you're asleep? Kissing your forehead? Or maybe even your lips?"
"Don't say some ridiculous things." Although that jerk took my first kiss...
"He's just visiting me at that time when he answers your call..."
"I see." Tumayo siya tsaka hinagis ang doughnut sa kama na ikinakunot ko ng noo.
He seems disappointed for some reasons... "Where are you going?" Mahinahon kong tanong. Bagot siyang tumingin sakin bago sumagot.
"Breathing some fresh air." Tsaka marahas na sinara ang pinto. Anong problema ng lalaking 'yon? May saltik ba siya? Ito ba ang isasalubong niya sakin?
Kakauwi ko lang but look at his attitude. It's like that he's so pissed without any reasons!
Sa asar ko ay agad kong hinigop ang lavender tea. Naiiyak kong naitapon ang mug dahil sa hapdi ng dila ko.
I NEVER ASK FOR A HOT TEA! I NEED A MILD ONE!
KAIJIN FUCKING DEL MUNDO! YOU SCROUNDEL ASSHOLE!
"Miss–" Agad akong napatingin kay Miss Nadia. "I NEED A FUCKING ICE! QUICK!" Naiiyak ako dahil sa hapdi ng dila ko. He already know that I hate hot stuff! BUT HE FUCKING POUR A FUCKING HOT WATER ON MY TEA!
"Here." Agad kong sinubo ang yelo at hinayaan itong matunaw sa dila ko. WHAT DID I EVEN DO TO HIM?!
THAT FUCKING ASSHOLE!
Ilang minuto din at natunaw na ang yelo pero gano'n padin ang hapdi ng dila ko. Hindi ako makapagsalita ng maayos dahilan para mapahiga nalang ako.
Nang makarecover na ako kahit papaano ay napag-isipan kong bisitahin ang mga bata. Pero nagdalawang-isip din ako dahil ngayon ay alam kong wala na si Caden sa paaralang iyon at tanging si Euwan nalang ang makikita ko.
Pagkababa ko ay wala si Kaijin kaya tumingin ako sa mga maid. "Where is he?" Nakakunot kong noong tanong.
"Nasa opisina po." That jerk... Bakit Hindi siya nagpapaalam sakin? Sa asar ko ay umalis nalang ako ng bahay.
Saktong pagbukas ko ng pinto ay ang pagkakita ko kay Caden. Now that he's here...
"Accompany me." Maotoridad kong utos sa kanya. "Are you here to check if I'm home?" Naguguluhan naman siyang tumango.
"Well, accompany me." Asar kong sambit tsaka kinuha ang kamay niya at hinigit siya papuntang kotse. Agad kong pinaandar ang makina tsaka humarurot papunta sa mga bata.
"FUCK! SLOW DOWN! ARE YOU LOSING YOUR CONTROL?!" Nang makarating kami ng highway ay tsaka ko binagalan ang takbo.
Sa isang banda ay pinilit kong pakalmahin ang sarili ko. Ayokong magalit hanggang maaari.
We may never know what will happen next if I lose my control.
"Ano bang problema? Halos mawasak mo na 'yang manibela?" Inayos ko ang hawak sa manibela tsaka bumuntong hininga.
Tumingin ako sa kanya bago ngumiti.
"My tongue is aching like hell." And that jerk is the reason behind it.
"What? Ang akala ko ba ayaw mo ng mainit? Did someone purposely pour hot water on your drink?" Napabuntong hininga ako at tumingin ng diretso sa daan.
"Just don't mind it." Ngumiti siya sakin na ikinatingin ko sa kanya. Even though I like caramel coffee... I prefer mild water.
"Your gloves are gone." I promise that he'll be the one who can hold my hands but I already touch Caden's hand.
Buti pa ang lalaking ito napansin na hindi na ako nakasuot ng gloves. Looks like he's the first one who touch my hands.
"They're soft." Napahawak ako sa kabig ng manibela. Bigla akong naasar sa hindi ko malamang dahilan.
He's breathing some fresh air? WELL BREATH UNTIL YOU SUFFOCATE FUCKING JERK!
-
[Kaijin Del Mundo]
"What's this?" Bagot kong tanong kay Asylum habang tinitignan ang files. Hindi ako nakapagpaalam dahil nagmamadali ang taong ito. Better make sure that this is fucking important.
"Some facts about Laxamana Households." Saan naman siya nakakuha ng ganitong kakapal na files?
"This?" Sabay turo ko sa napakatabang folder. Natawa siya ng bahagya at binigay sakin ang itim na folder.
"This one." Agad ko itong binuksan tsaka binasa.
"Laxamana household is more complicated than you could ever imagined. At the age of 4 Laxamana siblings are forced to study in a closed door room for 1 year under the surveillance of the elders. At the age of 5... They need to transfer in a private villa to study about math and science related for 2 years under surveillance camera. At the age of 7 they need to transfer to other school to experience normal studies. For the time being, Asumi, Euwan, and Airish are the top notchers in the whole school. Asumi gained an ally at the age of 11 with leadership award. Euwan gained a sports award as well as computer and technologies at the age of 11 while Airish gained 90 medals in different categories with an IQ of 200 at the age of 9. Since this is just a rare case Airish was treated roughly by the elders. At the age of 10, Airish was sent to Multiple Intelligence School for rough learning and after 1 year at a young age of 11... She became the heiress of Laxamana Company." Napakuyom ako ng kamao.
"At the age of 11, she was detained to a Martial Art Club funded by Laxamana Company. She learned from the best Taekwondo masters. But being bullied of some children from the school."
"Suffers from a skin cancer due to exposure... Suffers from Cough and Cold for 1 week straight. Being confined at the hospital for weeks and being treated roughly when she's already fine." This is not right... Anything of this isn't right... ARE THEY EVEN A HUMAN? BAKIT NILA KAILANGANG GAWIN 'YON KAY AIRISH?
"Wondering why?" Sinamaan ko ng tingin si Asylum na ikinabuntong hininga niya. Dahil alam niyang ayoko sa lahat ang bitin magsalita.
"Airish is special. Her skills, her brain, and her strengths are all incredible... I pity her somehow... Because of her IQ level all of the people used her even her father." Her perfect image must be hidden... That's why she can't show her true self...
GODDAMN it..
"One more thing, Others may not know it but I found this on a public library." Sabay bigay niya sakin ng isang diyaryo.
"Headlines: Young Model died after saving his sister." Pagkabasa ko nito ay nanlaki ang mata ko ng makita ang mukha ng isang lalaking maamo ang mukha. Makikita ko ang pagkahawig niya sa babaeng 'yon.
"Who's this kid?" Kunot noo kong tanong.
"He's Anzu Laxamana." Naalala kong may binanggit na pangalan si Airish sa sasakyan pati narin kanina. They have the same surname does this mean that this is Airish little Brother?
"To be honest, that accident is not really an accident." Mahigpit kong hinawakan ang diyaryo.
"This is already planned by someone." Napangisi ako. Bukod sa pamilyang Wang... Sino pa ang nagtatangkang guluhin ang buhay niya?
"They have guts to planned this." Dahil sa batang ito nakita ko kung paano matakot si Airish kanina...
Flashback:
Nagising ako dahil sa isang mahigpit na kapit sa braso ko. Nang mapatingin ako sa gilid ay nakita ko ang pamumutla ni Airish. Hinawakan ko ang braso niya at grabeng lamig ang nagmumula sa kanya.
Agad akong napaupo at napahilamos sa mukha. She covered her head with her arms as she can't hardly breath. Wala akong ibang nagawa kung hindi hawakan ang kamay niya para patigilin ang panginingig ng katawan niya.
Hinagkan ko muna ang ulo niya bago ko siya niyakap.
"Calm down... It's just a dream..." Hindi tumalab ang pagpapakalma ko kaya naisipan kong bumaba para kumuha ng lavender tea na nakakatulong para kumalma ang isang tao.
Pagkaakyat ko ay halos nakakunot na ang noo niya kaya mahigpit kong hinawakan ang kamay niya.
Wala akong ibang maramdaman kung hindi ang pagkakaba dahil sa nangyayari sa kanya. Gusto ko siyang gisingin pero hindi siya gumigising.
Hinagkan ko ang kamay niya tsaka ko ito hinimas. Ramdam ko na kumalma siya kaya napangiti ako. It's the first time that I saw her hands without gloves... Dinama ko ang kamay niya tsaka nilagay sa pisngi ko.
Parang bata kong pinaglaruan ang kamay niya sa mga oras na ito. Bakit napakalambot ng kamay niya?
Nang maramdaman ko ang paggalaw niya ay agad akong kumalas sa kanya at halos mahulog-hulog akong napaupo.
Ilang saglit lang ay biglaan siyang sumigaw na ikinaalala ko.
"ANZU!" Halos mapatayo na ako para lang tignan kung ayos lang ba siya pero nanatili lang akong napaupo.
She already mentioned that named before...
Who is he?
-
What a terrible nightmare she have... Bukod sa muntikan na siyang marape... Nawalan pa pala siya ng kapatid...
"Bakit walang history ang batang 'yon dito sa binigay mo?" Napayuko si Asylum.
"Once he die... He die... All of his success will be deleted immediately." This is indeed unfair for her brother...
"Did they give him a proper burial?" Napalunok naman siya.
"Rumors are spreading Kaijin. Ayon sa nakababata mong kapatid... Ang punong nakatayo sa gitna ng North District..."
"Ay ang kapatid ni Airish na si Anzu." My eyes widened for a second. That tree...
Doon nakalibing ang kapatid niya?
Kasabay ng paglapag ko ng file ay ang pagtawag ng isang tao.
Agad ko naman itong sinagot.
"Bakit?" Agad kong tanong kay Caden.
"North District. Now." Tsaka niya binaba ang tawag.
"Sino 'yon?" Tanong ni Asylum habang nakakunot ang noo.
"It's Caden..."
-
Airish Laxamana's Pov
"I'm home." Sabay luhod ko kung saan nakatanim ang punong pinakaiingatan ko. Ito ang kauna-unahang punong inalagaan namin...
"Kung mamatay ako? Gusto kong ilibing dito!" Natatawa ko naman siyang tinignan.
"Anong nakakatawa doon?" Parang babae... Mas magaling pang manaray sakin...
"Is that your last wish?" Ngumiti siya tsaka tumango.
"Ang ganda kasi ng mga nahuhulog na bulaklak dito. Parang ikaw." Hindi ko maikakailang namumula na ngayon ang mukha ko.
"You're always be the most beautiful petals in the world." Kasabay nito ang pagdikit ng mga noo namin.
"Sabi mo ehh!" Ngiti ko. Hinawakan niya naman ang pisngi ko bago niya ito hinalikan.
"If I die... I'll be reincarnated in someone's body and in that body... I'll search you and protect you wherever you are." Napangiti naman ako ng bahagya.
"Kung hindi lang kita kapatid malamang ikaw nalang pipiliin kong pakasalan." Nahihibang na ba siya?! Ano bang kabaliwan ang sinasabi niya?!
"Wag mo nga akong biruin Anzu! Lagi mokong pinagtitripan ehh!" Natawa naman siya tsaka ngumiti ng pagkatamis-tamis.
"Hindi ako nangangakong hindi na kita aasarin pero nangangako ako na walang sinuman ang pwedeng manakit sayo..." Sa mga oras na ito ay ramdam ko ang sincerity ni Anzu...
"You're my gorgeous petals and you will always be..."
-
Mapait akong ngumiti habang hinahawakan ang puno.
"You have many falling petals on you. Pretty as ever." Ramdam ko ang pagpatak ng luha ko at ang pagbigat ng damdamin ko.
"Your last wish is done... Don't you have any other wish?" Masakit saking mawala siya. Sa buong buhay ko... Sa kanya ko lang naramdaman na hindi na ako mag-isa...
"Kasi ako mayroon... I have one wish Anzu... I want you to be reincarnated and come back to me..." I want you to come back... You promised me Anzu... You promised me that you'll stay with me. Bakit ka naman sumuko kaagad? Don't you want to be with me?
I'm sorry... Kung alam ko lang na mamamatay ka noong araw na 'yon... Ako na dapat ang nagparaya...
"You're crying again." Kasabay nito ang pagyakap sakin ng isang tao. Alam kong si Kaijin ang taong ito...
"Let me go you jerk." I'm still talking to him... Didn't he see it?
"If I let go... You'll cry again..." Hinarap ko siya dahilan para sumikip ang dibdib ko.
"Don't I have the rights to cry? Do I even deserve this?" In my entire life... I'm just a puppet of everyone... Living to their expectations... REALLY SUCKS!
Ngumiti siya tsaka inayos ang buhok ko. "I want you to smile." Napatingin siya sa puno tsaka ito ngumiti.
"What a strong tree you are. Tell your sister to stop crying." Kanino niya nalaman ang bagay na 'yon?
Sa pagsasalita niya ay sumabay ang hangin at ang pagdikit niya ng noo sakin.
"You'll lose your beauty if you cry... Remember that..."
"You're my gorgeous petals and you will always be..." My eyes widened as I heard those words...
Saglit kong pinagmasdan ang mukha niya at nakita ko saglit ang imahe ni Anzu sa kanya.
"I'll be reincarnated in someone's body and in that body... I'll search you and protect wherever you are." Kumabog ang dibdib ko kasabay ng paghawak ni Kaijin sa kamay ko.
"I'm just here... You can rely on me and even cry in front of me..."
"I can be your crying shoulder when you want too. I can be your man if you want too... I guess I should sign that divorce paper..." Anong...
"Do you want too?" Naguguluhan kong tanong.
"Not because that I want it but also to start formally..."
"Airish Laxamana... Can I court you?"