Chapter 28: Manhunt

Pagdating ng Cebu. Honestly. Wala akong pag-asa na dinala. I have this thinking that if she wants to talk to me. Explain everything to me. She'll not definitely run away from me. I don't want to give my judgement to her that she doesn't want me anymore but why this feelings I felt today?. Parang sinasabi na bumalik na kami ng Antipolo dahil wala rin kaming mapapala rito.

"Hey!. Ang lalim ng iniisip mo ha.." tinapik muna ni Aron ang likod ko bago ako inakbayan. Tanging mga bag pack lang ang aming dala. Tutal di naman bakasyon ang ipinunta namin rito. It's a search for warrant. Nothing more. Depende nalang sa kapatid kong binaon pa talaga dito maging ang anak nya.

"Saan ba tayo magsisimula?." sa pagbaba ko palang ng eroplano kanina. Ito na ang laman ng isip ko.

"Kumain na muna tayo pwede?." ani Bamby na kasalukuyang inaayos ang kulay itim na collar shirt na suot ni Knoa. Suot pa nito ang jacket na puti na pinatungan ng shirt na may collar. "Kanina ko pa rinig mga alaga neto.." turo nito ang anak.

Kami lang apat ang naunang lumapag dito. Susunod na din sina Winly at Kian, Karen. Sina Kuya naman. Sunod na din sa kanila.

Hindi na rin ako kumontra pa sapagkat naawa din ako sa bata. Sa isang restaurant kami kumain.

After thirty minutes. Tumawag sila. Tinatanong kung nasaan na kami. Naghintay kami sa may restaurant hanggang sa makumpleto na ang lahat.

"We'll rent a van para duon na tayong lahat.." si Kuya ito. Tinignan nya ako na may halo nang ngiti. Di na sya galit.

"Ayun oh. Bati na yan.." si Aron ito. Naglakad si Kuya palapit sakin. Nakapamulsang huminto sa harapan ko.

"Anything for you the great pogi Lance.." biro nya. Nagtawanan ang lahat. Maging ako ay di na rin napigilan pa.

"Psh.. I'll mark your word here Kuya.." kunwari ko ring isinulat sa mesa ang sinabi nya. Mas lalo silang nagbiruan. Biniro kami ng lahat lalo na ni Winly na masyado na raw kaming matatanda para patagalin pa ang maliit na bagay na naging dahilan ng away namin. Mabilis naman sumang-ayon si Bamby rito.

Sa kabila ng biruan ng lahat. Here I am. Trying again my luck to talk to her. Kanina ko pa tinatawagan cellphone number nya. But. Walang pagbabago. Cannot be reach pa rin. I've decided to sent a text to one of his brother. Si Rozen. "Where exactly she is, here in Cebu?." that's exactly what's on my message.

Nagulat ako nang mabilis akong nakatanggap ng tugon. "What are you doing there?." anya. Magtatype palang ako ng isasagot ng heto na ang tawag nya.

"Who's that?." si Poro ang nagtanong ng tumayo ako sa mesa namin.

"Rozen.." sagot ko habang di pa tinatanggap ang tawag. Bigla silang natahimik. Hahakbang na sana ako palabas ng may humila sa laylayan ng damit ko. Si Dennis. Pinapaupo ako. Wala akong nagawa. Kundi umupo nalang.

"What the hell Lance!.." mura nya ang bumungad sa amin. Sinet ko ang loudspeaker para marinig din nila. Tama lang para sa lahat. "Are you seriously know what you are doing right now huh?."

"I still know what I'm doing Roz.. just tell me where exactly she is.."

"Ryle is with her. Hindi mo sya makikita.." he sounded like I don't have anything to do now. Na dapat sumuko na ako dahil nasa puder sya ni Ryle. Meaning. She's here then?. Strictly prohibited?.

"Wala ba akong karapatan na makita ang asawa ko?. Bakit nyo ito ginagawa?. Inisip nyo ba kahit minsan ang nararamdaman nya?."

"We're just thinking about her safety here Lance. Wag mo sanang masamain.."

Safety? From who?. Me!?. As in me?. Ako na asawa nya?.

Fuck them!. Burn to hell Ryle!

"Fuck Rozen! Asawa ko ang tinatago nyo. Hindi lang sya kung sino!.."

"Calm down Lance.." di ko na alam kung sinong nagsabi nito. Basta ang sa akin ngayon. Malaman kung nasaan ang asawa ko.

"Ilabas nyo sya kung ayaw nyong ako mismo ang haharap sa kapatid mo.." banta ko pa subalit katahimikan lang ang narinig ko.

"Hindi mo kilala si Ryle, Lance. Mabuti nang bumalik na kayo sa Antipolo at hayaan nalang ang kapatid ko."

"Ganun nalang ba kadali sa iyong sabihin yan ha?."

"Nasasaktan sya Lance. Intindihin mo naman.."

Kingwa!. Alam nya ba sinasabi nya?. O nagsasalita lang sya nang hindi naririnig ang boses nya?. This making me crazy to the nth times. Sa ginagawa nila. Hindi lang naman kapatid nila ang nasasaktan. Dalawa kaming involved dito. At malamang nasasaktan rin ako.

"Sino bang hinde?. Sinong di masasaktan sa ginagawa nyo ha?." ang puso ko. Punong puno ng galit ngayon. Kung pwede lang basagin lahat ng nasa paligid ko. Gagawin ko. "Mahal ko ang kapatid mo. Mahal nya rin ako. Bakit hanggang ngayon hindi nyo pa rin iyon matanggap?. Mga walanghiya kayo!."

Kung pag-iintindi ang hinihingi nila at di kayang ibigay, anong saysay pa ng lahat diba?.

Kaya kong ibigay ang kailangan nila. Pero bakit kayhirap sa parte nila na ilapag din sa harapan ko ang kapalit?.

Pinaglalaruan lang ba nila ako?. Ginagawa na nila akong tanga rito! Kingina!.

Without any words. Pinatay na nya ang tawag. Nanghihina akong yumuko at hinawakan ang ulo na parang buhat ko ang buong mundo. Wala na bang katapusan ito?. Nakakasawa na!

Duon ko napagtanto na maging ang paligid ko ay tahimik rin. Nawala ang ibang mga taong kumakain sa iba't ibang parte ng mesa. Maging ang mga crew ay nawala. I wonder how.

"Pinaalis ko ang lahat maliban satin.." Jaden spoke. That's why!

"Pati rin ito, sa'yo?." sa kawalan ng pag-iisip. I ask this from nowhere.

"Hay!. Libre mangarap Kuya.." si Bamby naman to.

"I'm planning to extend my business here.." napasinghap ang lahat. "And I am willing to help you. Just let me know.." he offered too.

Pinagkaguluhan nila sya. Maliban kina Kuya at Aron. "Alam kong di ka okay?. Ano? Manhunt pa ba tayo o pursuit nalang?." I don't get him now. Nalilito pa rin ako sapagkat hindi pa rin naaalis sa puso ko ang galit at sakit na idinulot nila ng pamilya nya. I really hate them.

"Still. A manhunt Ron. Last na to. After this. I'm done." pinal ko ng sabi. Wala e. Napagod na ako kakahabol sa taong pilit akong nilalayuan. I have my limits. At randam kong nalalapit na iyon.