Forgotten Memories

Kasalukuyang nagpapahinga si Wonhi ng maulinigan ni Jei ang pamilyar na tunog ng papalapit na sasakyan ng kanyang kuya. Nakaunan ang binata sa kandungan ng dalaga kaya't hindi agad ito nakagalaw.

"They're here," sambit ni Jei kasabay ng marahang pagyugyog sa balikat ni Wonhi.

"Okay~" mahinang sambit ng binata. Hinay- hinay na binangon ni Jei si Wonhi mula sa kanyang kandungan at pinaupo ng tuwid.

"How are you feeling?" masuyong tanong ng dalaga habang inaayos ang unan sa likod ni Wonhi.

"Better than a while ago," sagot nito. Tumingala si Jei upang itago ang namumuong luha saka hinalikan ang binata. "Stop crying! I am alive, you see?"

"What happened?!" magkasabay na tanong nina Rain at Dr. Lee at halos takbuhin nila ang papunta sa dalawa.

"Kuya!" bulalas ni Jei at agad tumakbo at yumakap kay Rain. Hindi mapigilan ng dalaga ang pagbuhos ng kanyang damdamin. Lahat ng takot, kaba, at saya na sa wakas ay may karamay siya, lahat iyon ay dumagsa kaya't nag- uunahan nanaman ang kanyang mga luha.

"Taha na. I'm here," masuyong saad ni Rain habang pinupunasan ang luha ng kapatid.

"I thought I'm gonna lose him," nahihirapang bulong ng dalaga. Hindi na siya nagkomento si Rain at hinaplos lamang niya ang likod ng kapatid.

"How are you?" tanong ng doktor kay Wonhi.

"Good," tipid na sagot ng binata habang chinecheck up siya ng butihing doktor.

"How's his condition?" tanong ni Rain kay Dr. Lee. Tumabi naman si Jei kay Wonhi saka marahang hinila ito upang sumandal sa kanyang balikat. Pasimpleng tumikhim ang doktor sa nasaksihang PDA ng dalawa bago sumagot.

"He's fine so far but Wonhi needs a thorough examination. So, I will set a private hospital visit in Seoul," paliwanag ng doctor.

"I don't need to go to the hospital. I need to go to the police station! Rain can you contact det. Smith? Tell him to come here quick," saad ni Wonhi na sa kabila ng panghihina ay mararamdaman ang diin at urgency sa kanyang mga salita.

"Bro, what's going on?" tanong ni Rain sa kaibigan.

"Do it! Now!" kaswal na sagot ni Wonhi habang nakapikit at napasandal sa kanyang nobya. "Your questions can wait!"

Bumaling si Rain kay Jei na naghahanap ng paliwanang ngunit iling din ang sagot ng dalaga sapagkat pati siya ay walang ideya sa kung anumang tumatakbo sa isipan ng binata.

"Wonhi, calm down," mahinahong saad ng doctor.

"I can't! We are running out of time," mariing saad ng binata.

"What?" halos magkasabay na tanong ng doctor at ni Jei. Parehong naguguluhan.

"What do you mean?" tanong din ni Rain matapos tawagan si det. Smith. "He's on his way!"

"I know who wants to kill me!" walang gatol na saad ni Wonhi. Halos magkasabay na napalingon ang magkapatid at ang doktor sa dako ni Wonhi na nakapikit ngunit halatang nagpipigil ng galit dahil sa lalim ng paghinga nito.

"Are you saying~?"

"Yes. I remember everything. Not just a fraction of my past but--- EVERYTHING," pagkukumpirma nito sa katanungan ni Rain.

"W-who?" lakas loob na tanong ni Jei. Kinakabahan siya sa kung sino man ang babanggitin ng binata. Nanginginig ang kanyang buong katawan.

"Amongst us? Someone very close. So close that I was blinded to realize sooner," tanging sagot ni Wonhi. "Je mari mannayo I (Lee) bakssanim? (Tama ba ako, doktor Lee?)"

Bumaling sina Rain at Jei sa sinisilihang doktor. Pinagpapawisan ito at hindi mapakali sa kinauupuan.

"Geuge museun marijyo? Hwakssinhaeyo ohaega ittta (Anong ibig mong sabihin? Siguradong may hindi pagkakaunawaan dito.)" ninenerbyos na saad ni doktor Lee na halos di makatingin ng diretso sa kanila lalo na kay Wonhi. Sinusubukan din niyang tumawa kahit tunog nerbiyos ito.

"What the hell is going on?!" inis na sigaw ni Rain. Napipikon na siya dahil gulong- gulo na sa mga nangyayari.

"Didn't it occur to you once how the hell my location was leaked no matter how hard we tried to hide it?" nalilisik ang mga matang tanong ni Wonhi sa kaibigan.

"F*ck! F*ck! Mworaneun goya? Ya, I (Lee) bakksanim! (Anong sinasabi niya? Hoy, doktor Lee!)" gigil na tanong ni Rain sa doktor ng mapagtanto ang ibig ipahiwatig ng kaibigan. Natutop naman ni Jei ang kanyang bibig sa sobrang pagkabigla.

"How could you?" galit na tanong ni Rain sa doktor. "You? Of all people? Wae?!"

"Jugora i gaesaekkiya (Mamatay ka, p***ng ina.)" nanghahamong saad ni Wonhi kay doktor Lee. Sa gulat ng doktor ay nagkulay suka ito at nanlalaki ang mga matang napatingin sa binata.

"Ohaega ittta Wonhiya (Hindi lang tayo nagkaintindihan, Wonhi)" paliwanag ng doktor.

"Ohae? (misunderstanding?)" ngisi ni Wonhi. "When I woke up from my coma, that voice was the first thing I looked for. It bothered me so much that it hovered in my mind, driving me crazy at times. When I realized it was yours, I was shocked and in denial. I kept asking myself whether I had crossed you in any way in the past. I blamed my fucking amnesia for suffering so much. Now? It's a different game!" mariing saad ni Wonhi.

"Mianhe," puno ng pagsisising saad ng doktor kay Wonhi. "Those people are monsters!"

"Those? Who are they exactly?" tanong ni Jei.

Napabuga ng hangin ang doktor saka huminga ng malalim at muling napabuga ng marahas. Halatang takot itong ibunyag ang kanyang nalalaman mula sa mga butil ng pawis na namumuo sa kanyang noo at tungki ng ilong. Agad niyang pinunasan ang mga ito gamit ang panyong dinukot niya mula sa back pocket ng kanyang jeans.

"Who wants to kill me?" tanong ng binata.

"Now... later... tomorrow, would it make any difference?" inip na tanong ni Rain.

"Look, Wonhi, I... I am really sorry for doing these things that I am not proud of. If... if you are in my position, I'm sure you'll do the same!" paliwanag ni doktor Lee. Lalong nanlisik ang mga mata ni Wonhi sa paligoy-ligoy na sagot ng doktor.

"Mianhe... jinjja mianhada! You have to understand. I have to protect my wife. You know how much I love Mirae," patuloy ng doktor.

"So, what's the deal? In exchange of Wonhi's life, you and your wife will be safe?" nagdududang tanong ng dalaga. Alanganing tumango ang doktor.

"That's bullshit, plain fucking BULLSHIT, Lee!" di mapigilang singhal ni Rain. "You don't even love your wife or even respect her and we know that. You even cheated on her before you got married!"

"Call it whatever you want but that's the truth. I am really sorry," yung lang ang tanging sinabi ng doktor. "I have to choose her no matter what. She's all I've got!"

"Really? If you really love your wife, why did you attempt to kill her? Is it because you're already in love with someone else?" parang bombang tanong ni Wonhi sa di makapaniwalang doktor.

"Hah! Who told you that crap? Mirae?" tanong ni doktor Lee ng makabawi mula sa pagkabigla. "She's lying! How could you believe a mentally unstable woman?"

"She's not~" sagot ni det. Smith na hindi nila namalayang nakapasok sa bahay. "I (Lee) bakksangnim, gojinmal hajima! (Doktor Lee, huwag ka nang magsinungaling!) I have a strong evidence against you."

"You're bluffing!" nanghahamong saad ng doktor.

"Hmm... I wonder who's behind you. Looking at how you react right now, you seem so sure to leave my house scratch-free," nang- uuyam na sabi ni Rain.

Hindi nagkomento si doktor Lee saka tumayo. "I think my service isn't needed here anymore. If you want to ask me something, ask my lawyer," saad ni saka linisan ang cottage.

Habang nagdadrive patungong Seoul ay tumawag si doktor Lee as isang unknown number. Agad sumagot ang dinial niyang numero. "Ya, urineun munjega ittta. Wonhineun giogeul dwechajattta (Hey, may problema tayo. Bumalik ang alaala ni Wonhi)," kinakabahang saad ni doktor Lee.

"Mwo? Hwakssilhamnikka?! (Ano? Sigurado ka ba?)," galit na saad ng tao sa kabilang linya. Agad tinanggal ni doktor Lee ang kanyang wireless earbuds ng histerikal na nagsisigaw ang kausap.

"Calm down!" saad ng doktor. "He is an idiot anyway. All of them!"

"Ani. Geudeureun aniya! Non baboya!!!! (Hindi... hindi sila! Ikaw ang bobo!!!)" nanggagalaiting sagot nito. "Byungshina!!!!!!!!!!!! Pabo! Pabo! AAAAAAAAAAAh! (Retarded! Bobo! Bobo!)"

"Geumanhae!!!! (Tama na!)" inis ring sagot ni doktor Lee saka tinapos ang tawag. Sa sobrang galit ay ipinarada niya ang kanyang sasakyan sa gilid ng kalsada bago pinagsusuntok ang manobela niyo. Maya- maya ay lumabas siya saka nagsisisigaw.

"F*ck you, Wonhi! F*ck you!!!!!!! I should have killed you when I had the chance. F*ck! F*ck!" mura niya habang sinisipa ang gulong ng sasakyan. "I've underestimated you. Am I that stupid? Fine! I am stupid! F*ck you!!!!!!!"