Babae

Chapter 27. Babae

"I THINK you are forgetting that we are on a mission, Sky. You're forgetting that Miss Osmeña is your damn job. Not your girlfriend, not your fiancée."

Nagtagis ang bagang ni Kieffer sa sinabi ni Hue sa kanya habang magkausap sila sa cellphone. Nakatulog na si Lexin sa sobrang pagod dahil sa ginawa nila, siya ma'y inaantok na pero hindi siya makatulog. Isang linggo na mula nang matapos ang renovations ng unit nito at hindi siya nagdalawang-isip na tumira kasama nito dahil ayaw nitong sa kanya tumira.

He'd been thinking how to get her out in her job. Gusto niyang ikulong na lang ito sa hotel at hindi na pagtrabahuin. Malakas ang kutob niya at ang mga ebidensya na kasali ang babae sa mga ilegal na gawin ng de l'Orage, at natatakot siyang kapag nagkahulihan na ay mahuhuli si Lexin at makukulong.

He could not let that happen.

Kahit alam niyang mali at kasalanan ang ginagawa ng babae ay hindi niya pa rin hahayaang mahuli ito. He would do whatever he could just to oust her in that damn organization, and her crimes.

Nagmura ang nasa kabilang linya. "You're blinded by your emotions now. She's a criminal and she should atone for her sins. Kung ako sa iyo, paaminin mo tutal mukhang hulog na hulog na sa iyo. Putcha, aabutin pa yata tayo ng isang taon sa trabahong ito. Ang bagal!"

Hindi siya sumagot, namayani sa kanya ang pagsabi nito na hulog na hulog sa kanya si Lexin.

"'Tangina! This is why I don't mix pleasure and job. You should do the same as well-never mix your woman to your job."

But how could he do that?

"Paano nga pala iyon? Eh, trabaho mo ang babae mong bata ni Dominguez ngayon."

"Call her by her name. Stop calling her that!"

Napamura ulit ito ng malutong. "Wala naman yata akong kasama sa trabahong ito. Abala lagi sa pagbaon nang pagbaon. Sige at magpakasasa ka sa honeymoon mo. Iiwanan ka rin niyan kapag nakuha ang gusto."

Hindi ganoon si Lexin.

"Mabuti at dumating si Harold dito. We wasted a lot of time already. Aabutin na tayo ng apat na buwan, lima. Dapat matapos na natin ito."

Wala na itong ibang sinabi dahil pinatayan na siya ng tawag. Nalipat sa probinsya ang mga ito dahil mayroong branch doon ang Villarama Pharmaceutical Company, at mas marami ang kabalbalang ginagawa roon kaysa sa branch na naunang minamnaman nila.

Alam niyang kahit pabiro ang salita nito ay napipikon na ito dahil sa pagpapabaya niya ngayon.

One of these days, she'd tell Lexin everything. And he knew she'd trust her and might tell him everything he needed to know regarding the mission, too.

"YOU need to quit your job in the hospital as soon as possible. Lilipat ka sa probinsya, sa pharmaceutical company ng Villarama roon."

Pinangunutan ng noo si Lexin sa habilin sa kaniya ni Nikolaj. Pinuntahan siya nito sa Nievieras', si Kieffer ay may business meeting sa Iloilo ng tatlong araw. Today was his first day.

"But why will I go to there?"

"Dahil doon na ang bagong trabaho mo."

"Akala ko ba maayos na ako rito?"

"Baka nakakalimutan mong hawak ka pa rin nila? You don't have any choice, so whether you like it or not, you will go." He drank the beer on the bottle and sat beside her. Nasa kitchen sila ngayon dahil kumakain siya nang dumating ito.

Napahilot siya sa kanyang sentido. Masyado yata soyang nalunod sa kasiyahan nitong nagdaang mga buwan kaya heto at binabawi na.

Kalilipat lang niya sa bagong bihis na kanyang unit at katatapos lang ng house blessing kahapon. Saglit lang din si Kieffer kahapon dahil kinailangan na nitong umalis.

Bakit kailangan na naman siyang manipulahin ng organisayon kung kailan maayos na ang lahat ngayon? Kieffer and her were getting married next week. At sa kanya na ito umuuwi noong nakaraang linggo pa. Their parents agreed about that as long as they marry soon.

Her phone rang, her cousin, JD was calling. Nandoon din sa house blessing kahapon pero hindi nito naabutan si Kieffer. Her cousin had no idea about him paano'y naging abala sa promotions and tours. She picked up her phone and signalled Nikolaj to keep quiet.

"Lexin," he started.

"JD? Napatawag ka?"

"We're at the Nievieras' basement parking. Are you home?"

"What?! Bakit biglaan naman?"

"I'll tell you later. Can you go down here? Bring me a cap and a mask.

"Oh, okay. I'll be there in ten minutes."

Bumaling siya kay Nikolaj at sinabing ligpitin nito ang pinag-inuman nito. Pero dahil wala siyang tiwala ay tinulungan na niya ito at sabay na silang lumabas ng unit para paalisin na ito.

Within ten minutes, she came down with the things he asked her to bring. May overcoat din siyang dinala.

"Oh my god, JD! Magtatanan kayo?!" pansin niya sa isang estrangherang babaeng kasama niyo.

He glared at her "Tara na."

Kumaway siya sa driver nitong kasalukuyang kumukuha ng isang stick ng sigarilyo sa kaha at nagpaalam.

"Hihintayin ko ba kayo rito?" his driver asked.

Umiling si JD. "You go to Dice and Damien. Baka kailangan ka nila roon."

Pagkatapos ay maingat na binuhat nito ang babae at dumiretsona sila sa lift. Her condo was in sixteenth floor. Ilang minuto lamang ay nakarating na sila roon.

"Bring her in your room," utos niya. She meant the guest room where he stayed last week.

"Why? How about the guest room?" he asked.

"The guest room is your room, JD. I only have one guest room in here," masungit na bulalas niya. Because the other one was a nursery room, there's a master's bedroom, a guestroom, and Kieffer's room, na hindi rin naman nagagamit.

"Pasalamat ka, wala si Kieffer dito ngayon."

Nangunot ang noo niya, at natigil sa paglalakad. "Who's that guy?"

Biglang napalitan ng pagkataranta ang ekspresyon sa mukha niya. Hindi nga pala nito alam na ikakasal sila ni Kieffer. "Ah, wala. Sige na, magpahinga na kayo ng jowa mo."

"What..." Napahinto ito. "...jowa?"

"Her." Tinutukoy niya ang babaeng buhat nito.

"You come with us. Check her. I think she's sick. She's burning."

Mabilis niyang nilapitan ang mga ito at sinalat ang noo ng babae. "Ang taas ng lagnat niya! Bakit hindi mo kaagad sinabi?"

Gumuhit ang pagsisisi kay JD dahil hindi nito agad iyon binanggit sa kanya. Bahagya suyang nataranta dahil mukhang nahihirapang huminga ang babae.

"Lie her down on the bed. And change her clothes immediately! I'll just get the medicine kit."

He only lied her down but didn't change her clothes. Kaya pagkabalik niiy ay nagalit siya.

"You don't really expect me to remove her clothes, do you?"

Minura niya ito. "Kamanyakan pa ba paiiralin mo, ang taas-taas na nga ng lagnat niya!"

"Ano'ng pinagsasabi mo?"

"Basa ang damit niya't kailangang palitan! And her neck is red." Lexin removed the button of the top and they saw she also had some rashes on her collarbone down towards her cleavage. Marahas na napamura si JD nang makita iyon.

"I should've brought her to the hospital!" sisi nito sa sarili.

"It's too late to regret. Now, go get clothes in my closet and I will change her clothes. Ako na rin ang bahala sa anti-histamine na iinumin niya. I know what to give her. Naku, JD! Pasalamat ka talaga at maalam ako sa ganito, kung hindi, mamamatay itong babaeng mo." Ang anti-histamine na tinutukoy niya ay gamot pangontra sa allergy.

"Hindi lang siya basta babae!"

Marami pa siyang gustong sabihin subalit mas hinarap na niya ang babae.

Sinaksakan niya ng swero ang babae at in-inject-an ng anti-histamine. Mabuto at naisipan niyang magpadagdag ng espasyo sa unit niya para sa emergency situations.

"Bihisan mo na siya. I'll just cook soup for her," utos niya nang makabalik na ito may dalang mga damit.

"W-Wait—"

Hindi na siya nito napigilan nang dire-diretso siyang lumabas sa kwarto.

Pero hindi naman siya lumabas talaga. Nakasilip pa rin siya sa kunh anong gagawin ni JD. Napahagikhik siya nang mapansinh natataranta ito.

Nahirapan ito sa pagbibihis sa babae dahil nga nakakabit na ang swero. Gayunpama'y naging maingat ito lalo na nang binubutones na ang pajama top.

She immediately dialed his cousin's phone number. Napakislot ito nang tumunog ang cellphone na nasa bulsa at agad ding tumigil sa pagtunog dahil c-in-ancel niya ang pagtawag, subalit mas nagulat ito nang mapansin nakadikit na ang magkabilang palad nito sa mga mayayamang dibdib ng babae.

Tila napapasong binawi ni JD ang mga kamay at mabilis na lumingon sa paligid. Ang nakangising mukha niya ang nabungaran nito na nakatayo at prenteng nakasandal sa may pinto.

"Ako na ang mag-aasikaso sa kanya," aniya, pinipigilang matawa dahil sa kalokohang ginawa niya.

He was flustered as he rushed out the room, and she was left attending the woman who's now resting.