MAKING HIM FALL

SPADE's POV

Grabe! Ang bigat ng kamay ni Aikka. Feeling ko, tumabingi ang mukha ko dahil sa sampal niyang iyon eh.

"ba_bakit mo ako sinampal?" ask ko sa kanya habang himas ang nasampal kong mukha.

Tumingin lang siya sa akin. It was just 30 seconds but after that slap? She came near me.....and slowly, inilapit niya ang kanyang mukha sa akin.

Is she going to kiss me again?

Without my permission?

"wait" sabi ko.

Teka...a_ano na naman bang iniisip niya? Parang natatakot na ako sa mga kinikilos niya huh?

Lumayo ako ng bahagya.

Kaya ngumiti siya.

Nababaliw na ba siya? Ano bang pinagdadaanan niya? Bakit siya ganyan?

Buti na lang at nakapaglanding na ang helicopter sa may bandang lighthouse. Nauna na akong bumaba kaya sumunod na rin siya.

"Spade" her.

"why?" humarap ako sa kanya.

"thanks for bringing me here. Ang ganda!" tapos naglakad siya papasok ng lighthouse para mas makita niya ito.

Kaya sinundan ko siya at sabay naming pinagmasdan at pinakinggan ang alon ng dagat.

Siguro, mga ilang saglit lang iyon tapos nagsalita na siya.

"alam mo bang para kang dagat?" her while still looking at the sea.

Is that a pick up line?

"why?" tanong ko.

"kasi marami akong hindi alam tungkol sa iyo" her.

Well, you're right, marami ka talagang hindi alam tungkol sa akin.

Pero pagbibigyan kita ngayon, hindi naman ako madamot kaya I will share to you some of my background.

"okay, I don't have a mom. My mom died when I was 9." tipid na sabi ko.

Saglit siyang tumingin sa akin.

"Parehas pala tayo..... but mas fortunate ka kasi may memories ka sa mom mo. Ako kasi, my mom died after giving birth to me" she said.

Interesting.

I just thought na si Elena ang mommy niya. Matagal ko na rin kasing pinapa-manmanan ang mga kasama niya sa bahay nila.

"Hindi rin" I said.

Nagtaka siya.

"mas maswerte ka pa rin kasi hindi mo nasilayan kung paano nawala ang iyong mommy.... but me? maraming times na sumasagi sa isipan ko ang pagkamatay ni mom." sabi ko.

"b_bakit, ano bang nangyari sa mom mo?"

"she was murdered ng mga magnanakaw" sabi ko.

Natahamik siya saglit.

"I'm sorry."

"well, you don't have to. Its not your fault"

"kaya pala" nasabi niya.

"kaya pala ano?" ask ko.

"ah...I mean, kaya pala sa tuwing nakikita kita at tinitingnan ko ang iyong mga mata, kalungkutan ang nababasa ko dito. Now I know the reason why"

Ibinaling ko ang aking tingin sa kalangitan. May nagliliparan na kasing mga balloons. Iyon ang tinutukoy ni Viel sa akin kanina.

"look" sabi ko.

Masaya niya itong tiningnan.

Hindi ko na alam.

Pero honestly?

Sa tuwing siya naman ang nakikita kong masaya, imbis na galit ang maramdaman ko sa kanya....parang iba eh.

Di kaya...totoo ngang nahuhulog na ang loob ko sa kanya?

"Spade...."

She's calling my name again and everytime she does it...

Bumibilis ang tibok ng puso ko.

"I want to know more about you"

Now, she's walking closer to me.....

Isang hakbang...

Dalawa.....

Nahihirapan akong huminga.

"a_re you okay?" her.

No, not this time.

Then, biglang nanlabo ang aking paningin.

Ano ba talagang nangyayari sa akin?

"Spade?"

I looked around. I tried to breathe pero naghahabol pa rin ang aking hininga.

Inhale...Exhale...

"Spade, anong nangyayari?"

I can hear my heartbeat. Pati ang malalim kong paghinga.

And every sound I heard, parang nag-eecho lang sa isipan ko.

Kaya ipinikit ko saglit ang aking mga mata.

"Spade!!"

Natauhan ako bigla. I tried to get into myself.

"y_yes?" sabi ko.

"are you okay?"

Doon ko lang napansin, yakap na pala ako ni Miss Montero. Sinalo niya ako mula sa pagkaka-out of balance ko.

"Spade? please answer me" her in a worried voice.

Kumawala ako mula sa pagkakayap niya.

"I'm fine. I think...we need to go now. The important thing is, nalaman mo na ang feelings ko for you" then nauna na akong lumakad pabalik sa helicopter.

I think, I really need to see my doctor again. Hindi na ito maganda.