HE's NOT FINE 2

While walking, tahimik lang siya. Kaya ako na ang nag-i-nitiate na kausapin siya.

"ano nga palang nangyari sa Baguio?"

"ah.....o_okay lang. Nauna lang akong umuwi kasi may emergency" sabi niya.

"emergency? do you need some help? If there's something I can do, just tell me" sabi ko.

"nah....everything's okay na. Huwag ka nang mag-alala." him while he looks pale.

"Nathan, tell me, may sakit ka ba ngayon?" me.

Hindi siya umimik until nakarating kami sa apartment nila.

May pinuntahan saglit si Nathan then ipinakita niya sa akin ang keys, binuksan niya ang pinto ng apartment.

Asaan kaya nagpunta ang auntie niya?

Inilapag niya sa lamesa ang susi tapos umupo siya agad sa sofa. I turned on the lights kasi madilim sa loob.

He sighed tapos he looked at me.

Nilapitan ko naman siya kasi when I looked at him, para siyang nanghihina.

"sa totoo lang, while on my way pabalik ng school kanina...may nakasalubong akong snatcher. Nakuha nya ang relo ko. Pero hindi niya alam na di na pala iyon gumagana" then he smiled gently.

"snatcher? but... hindi ka naman napano?" me in a worried voice.

"binunggo niya ako ng sobrang lakas kaya..." tapos dahan-dahan niyang hinubad ang white polo uniform niya.

Bigla akong kinabahan dahil sa ginawa niya since dalawa lang kami dito sa apartment.

"N_Nathan, what are you doing?"

Tahimik lang siya at nanlaki ang aking mga mata dahil sa dugo na aking nakita sa bandang left upper quadrant ng abdomen niya.

"W_what happened to that? Nasaksak ka ba nung snatcher?"

Hindi na siya nakasagot kasi he passed out.

"Nathan?!"

Shocks! Shocks! Shocks!

"Nathan, gising.."

What am I supposed to do?

Will I call an ambulance na ba?

No..no...baka maubusan siya ng dugo.

This time, dali akong naghanap ng first aid kit nila or some disinfectants na pwedeng ilagay sa sugat niya.

Buti na lang at may medicine kit sila sa loob ng kwarto. Lumapit ako kay Nathan at pinahiga siya ng maayos para hindi masyadong magbleed ang sugat niya. Then, nilinisan ko ang wound niya with warm water tapos nilagyan ko ng antibiotic ointment. After nun, binalutan ko ang bahaging may sugat niya ng steriled bandage.

Nang matapos ko nang gawin ang dapat gawin...kumalma na ako this time. Kinabahan talaga ako doon huh, super dami kasi ng blood! Mukhang malalim ang sugat na natamo niya.

Tiningnan ko ang mukha ni Nathan.....mula sa mata hanggang sa mga labi niya.....

Hindi pa rin nawawala ang pagkapale ng lips niya. Sana pagising ni Nathan, he will be fine.

(This part will be NATHAN's POV)

Dahan-dahan kong ibinuka ang aking mga mata.

Nakatulog ata ako sa sobrang pagod.

Pinilit kong tumayo ngunit kumikirot pa rin ang aking sugat. Tiningnan ko ito.

May bandage na. Sinong naman ang naglagay nito?

Oo nga pala, magkasama kami ni Aikka dito sa apartment.

Teka....

Asaan na ba siya?

Iginala ko ang aking paningin ngunit wala siya sa sala. Pero may naamoy akong ulam kaya pumunta ako sa kusina. Nagulat ako kasi si Aikka pala ang nagluluto.

"Aikka.....asaan si Auntie?" tanong ko sa kanya habang busy siya sa paglayo at paglapit sa stove. Tumatalsik kasi 'yung mantika kaya sinusubukan niya iyong ilagan. Nakakatawa lang siyang tingnan.

"ah..eh, may nabasa akong nakasulat sa lamesa. Pumunta daw muna 'yung auntie mo sa bahay n'yo para bisitahin ang dalawa mong kapatid."

Tiningnan ko 'yung sulat na sinasabi niya at binasa iyon.

"ahm..Nathan, huwag ka munang lumapit dito kasi tumatalsik yung cooking oil..baka mapaso ka" saway niya sa akin kaya lumayo muna ako at pinagmasdan siyang nagluluto.

Yung tipong naka P.E uniform siya with apron.

Ang cute niya lang tingnan.

"ano na bang oras? di ba pupunta tayo sa inyo?" tanong ko sa kanya.

"magna-nine na.. so nagpaalam ako kay dad kanina kasi nga hindi ka pa nagigising that time at ayaw kong maghintay sila sa atin ng matagal" explain niya tapos ihinain na niya ang sunog na hotdog.

"ah...pa_pasensya na kung hindi ako marunong magluto, di bale mag-oorder na lang ako ng makakain natin" medyo nahihiya pang sabi niya.

Ngumiti ako tapos nilapitan siya.

"okay na iyan, kumain na tayo." tapos ginulo-gulo ko ang buhok niya.

"si_sigurado ka?" tanong naman niya sa akin.

"oo...saan na ba 'yung kanin?" sabi ko habang hinahanda ko na ang plato at mga kutsara.

"ah..ako na ang maghahanda ng kanin" initiate niya.

"huwag na, umupo ka na lang dyan at ako na ang bahala since ikaw naman ang nagluto eh" sabi ko.

"pero, baka mapano ka" her na worried sa akin.

"Aikka... okay na ako at salamat sa iyo"

Nang sabihin ko iyon, umupo na siya sa upuan. Kaya lumapit na ako sa rice cooker para kunin yung kanin. Okay naman yung kanin, hindi naman siya sunog pero parang.....medyo hilaw ang ibabaw, kulang ata ng tubig. 'Yung ihinain ko na lang ay 'yung kanin sa ilalim kasi iyon lang ang naluto ng maigi.

"tara na, let's eat" tapos umupo na rin ako at kumuha na nung hotdog.

"wait Nathan" pigil niya sa akin ng isusubo ko na ito.

"sigurado ka bang kakainin mo iyan? hindi ba sasakit ang tiyan mo?"

"hindi..kasi ikaw ang nagluto eh" nang sabihin ko iyon.

Nagsimula na kaming kumain.

"siya nga pala, bakit ako pinapapunta ng daddy mo sa inyo?" tanong ko.

"wala, gusto ka lang niyang makausap." sabi naman niya.

"tungkol saan?"

"ewan. maybe..tungkol sa mga bagay-bagay lang saka he said na he wanted to thank you personally for saving my life...by the way, ano ba kasing nangyari sa iyo at nagkaroon ka ng laceration?"

"ah...etong sugat, ano kasi..."

Tae. Paano ko ba ito i-eexplain na hindi niya malalaman ang tunay na nangyari?

"naaksidente kasi ako sa Baguio habang naglalaro..kaya ako naunang umuwi dito"

"aksidente? how?"

Naku...Paano nga ba?

"ah....medyo hindi kasi maganda ang basketball court doon, under renovation pa kaya nung medyo uminit na ang game, nasubsob ako outside the court na may nakausling bakal" pagsisinungaling ko.

Tae. Ayaw ko rin namang malagot kila Abby at Jotham kaya mas maigi nang hindi muna niya malaman ang totoong nangyari sa akin.

"shocks, next time kasi, you need to be careful. I don't want to see you being hurt" nang sabihin niya iyon. Medyo gumaan ang pakiramdam ko.

Ang sarap lang pakinggan na nag-aalala siya para sa akin.

"yes. Hindi na mauulit and thank you....dahil hindi mo ako iniwan dito kanina" sabi ko.

Ngumiti lang siya sa mga sinabi ko.

Ilang minuto pa ang lumipas at natapos na kaming kumain.

"baka hanapin ka na ng daddy mo kaya magpasundo ka na kay Manong, okay na ako dito" sabi ko habang inililigpit ko na ang aming pinagkainan.

"hmm...about that, I decided na dito muna ako matutulog" nang sabihin niya iyon...nagulat ako kaya nabitawan ko bigla ang basong hawak ko.

"A_anong nangyari?" dali akong nilapitan ni Aikka.

"ah....p_pasensya na." dali kong pinulot 'yung mga basag na parte ng baso.

"Nathan, ano bang nangyayari sa iyo? You don't need to force yourself okay? you need to rest na muna" her tapos kinuha niya yung mga plato at sinimulan na niya itong hugasan.

"Aikka" sabi ko.

Ngunit patuloy pa rin siya sa kanyang ginagawa.

Kahit hindi siya marunog maghugas, at least she's trying her best to do something na hindi niya naman talaga ginagawa noon. Napangiti na lang ako sa gilid.

"Talaga bang gusto mo iyang gawin? nadulas lang kasi talaga sa kamay ko 'yung baso kaya nahulog...saka kaya ko namang maghugas" explain ko.

"of course, I want to do this. Umupo ka na lang doon. Besides, nagpapractice na rin ako noh kasi malay mo...bukas.....magka-asawa na ako"

Tae. Asawa agad?

Hindi pa nga niya ako sinasagot eh.

"joke!" then she smiled.

Hay!

Mas lalo akong nahuhulog sa kanya....lalo na kapag nakasmile siya.