Kabanata 18

Promise

I stand in froze when I heard him say that. Agad na umakyat ang dugo sa ulo ko matapos ay marahas na bumitiw dito.

"They will be announcing the merging of Rising Stone and the Echeverii  Trading tonight.." he said in low voice.

"How could you agree to that, huh?" my voice became inflame, my heart is in fury. Gusto ko itong sigawan at saktan ngunit nanatili lamang akong nakatayo na tila gulat pa sa mga nangyayare.

"You know, I can't say no to Dad, buo na ang desisyon nila na pamahalaan ko ang Rising Stone ng legal.." he said in exhale.

I clenched my teeth, and shot him a disgusted glance.

"And you know, I can't marry you, Ellwood!" I said bluntly.

Tuluyan na akong lumayo dito ngunit maagap nitong hinuli ang dalawang siko ko.

"Listen, alam ng lahat na wala na si Hezekiah. They are all probably think that you're already a widow.." he said seriously.

I chuckled, "Which is not true, Ellie! I told you, buhay pa siya.."

He tilts his head a bit and looked at me for a second, "I know, Isang malaking pagkakamali kung pakakasalan kita dahil lang sa gusto nila. But... I've only doing this for the sake of our Company, for our future.." his voice is more calmer and softer.

Napa awang ang labi ko sa kaniyang tinuran. Hindi pa rin ako makapaniwala na nasasabi niya ito pagkatapos ng lahat ng pinagsamahan namin bilang mag kaibigan.

"Merging our Company will make our assets increase. I think mas mapapalawig pa natin ang business na nasimulan ni Tito Anton, kung hawak din natin ang Shipping Company ni Dad.."

"Do you hear yourself clear, Ellwood? For all of the people, bakit ikaw pa?!" my voice crack, tears gathered at the corner of my eyes.

Inagapan nito ang pag balong ng aking mga luha nang sapohin nito ang dalawang pisngi ko. We're still at the middle of the dance floor, hindi ko alam kung paano ko pa natatagalang tumayo sa harapan nito at pakinggan ang mga kalokohan lumabas sa bibig niya.

"Please don't cry, Emory.." he said in a hushed voice.

"What do you want? You are the CEO of the Company, ikaw na din ang pinag kakatiwalaan ni Daddy sa lahat. Hindi paba sapat iyon para tanggihan mo ang kasal?"

Tuluyan ng tumulo ang masaganang luha ko. I step a back, marahas kong pinalis ang kamay nito ngunit agad din niya akong niyakap.

"Bitawan mo ako.." mahina ngunit madiin kong sinabi. Ayokong maka agaw ng pansin ang pagtatalo namin.

"Look, I just wanted to help.."

My blood began to boil so I pushed him aggressively and glared him.

"Help? Then why are you doing all of these? Kung gusto mo talagang maka tulong, ititigil mo ang kalokohan na ito."

Hinilamos nito ang malaking palad sa muka matapos ay tumitig saakin. Unti-unti na kaming nakaka agaw ng atensyon ng ilang bisita. Pansin ko ang pag tayo ni Mommy sa kaniyang silya na agad pinigilan ni Daddy.

I mentally shook my head, "Babalik na ako ng San Marcelino, ngayong gabi."

"No you can't.." he shakes his head and laughs a bit, tila ayaw paniwalaan ang sinasabi ko.

I looked at him with disdain. "Gagawin ko! Pupuntahan ko ang asawa ko doon at hindi mo ako mapipigilan!"

Isang matalim na tingin ang binigay ko dito bago ko siya iwanan sa gitna ng bulwagan.

"Meredith, hija!"

Narinig ko ang pag tawag ni Mommy sa pangalan ko ngunit diretso na akong pumasok sa sariling silid.

Mabilis kong hinila ang maleta ko at tinungo ang aking walking closet para mabilis na magbihis. Tapos ko ng ibalik ang kailangan kong gamit sa pag alis nang makarinig ng sunud sunod na pagkatok sa pinto.

"Meredith, open this door! Mag usap nga tayo!" mataas agad ang boses ni Mommy sa kabilang pinto.

Ngunit hindi ko iyon pinansin. Inayos ko na ang sarili ko. Pinahid ng marahas ang make up sa muka, pati na rin ang lipstick ko. Pinusod ko ang buhok ko ng mataas para sa huli ay makontento.

"Meredith!" Ilang malalakas na pagkatok pa ang narinig ko ngunit hindi ako nag patinag.

I never been disappointed in my entire life until I heard that fucking news. Hindi ako makapaniwalang ipinagkasundo nila ako kay Ellwood. He is my best friend since I was in grade school, for pity's sake!

Hindi ba nila naisip na maisasa alang-alang ang pagkakaibigan namin ni Ellie dahil sa desisyon nila? Ayokong isipin na dahil sa pera kaya lang pumayag si Ellwood sa gusto nila. Sigurado akong nagigipit lang ito kaya siya pumayag sa kasunduang ito.

I know him very well, kahit kailan ay hindi ito nag pakita ng interes saakin kahit minsan. Likas na din dito ang pagiging mapag biro kaya hindi ko sineseryo ang pag halik at pagyakap nito saakin na alam kong friendly gesture lang niya.

And I know that he's a certified fuck boy! Kabi-kabila ang mga babae nito, and I don't give a damn kung sino ba ang girlfriend nito ngayon.

Pumirme ang nagwawalang puso ko nang lubayan ni Mommy ang pag katok. Hanggang sa marinig ang mahinahon na boses ni Daddy sa kabilang pinto.

"Sweetheart? May I talk to you for a moment?" Dad voice is calm and taming.

My lips curved a bit, sandali ko munang pinahupa ang pag huhuromentado ng puso ko bago ako tumayo para buksan ang pinto.

Sumilip doon ang muka ni Daddy kaya niluwagan ko ang bukas ng pinto para ito papasokin. Tahimik kaming naupo sa kama na walang gustong mag salita Isa man.

Silence suffused at every corner of my room. Ilang beses ko rin narinig ang mabigat na buntong hininga ni Dad bago ito bumaling saakin.

"Alam mong mahal ka namin ng Mommy mo, at wala kaming ibang hangad kundi para sa ika bubuti mo." he started.

I blow out a breath and nodded.

"Hindi na iba ang mga Echeverii saatin, especially Ellwood. He's a very competitive and a consisted one at alam kong hindi ka niya sasaktan.." he sighed heavily, before he continue..

"I like him for you and in fact, I want him to be my son-in-law.." he straightforwardly said.

I swallowed everything I heard, hindi agad ako nakapag salita. I saw it coming but Its strike me unexpectedly. Its hurts hearing him say that. Hindi pa pala sapat na si Ellwood na ang CEO ng kompaniya, dahil higit pa pala doon ang gusto niya.

"Dad..."

Na itikom ko ang aking mga labi dahil ginagap nito ang palad ko.

"I know, you're still mourning for the death of your husband. Hezekiah is a good man, napaka bata pa niya para mawala ng ganito ka aga.."

I could feel my heart being slowly and painfully torn apart. Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang luhang nais mag landas sa pisngi ko ngunit diretso itong pumatak sa aking kandungan.

"Please, don't cry sweetheart.." his voice sounding concerned, trying to soothe my pain.

Alam ko maraming beses ko na siyang binigo, hindi kailan man nito sinalungat ang gusto ko. He's always at my side from the very beginning. Tinuroan niya ako kung paano maglakad at makatayo sa sarili kong mga paa. He is a very supportive and a loving father to me, to the point that I did not want to disappoint him this time.

"But I love my husband so much, Dad.." I almost whimpering. Unti-unti kong nararamdaman ang pagka wasak ng aking puso.

He breathe out a loud sighed, and look intently to my sorrowful eyes.

"I know, at alam kong magiging masaya si Hezekiah kung si Ellwood ang makakatuluyan mo.."

I blink rapidly to stop my tears from falling. He is right, Ellwood is a big catch. Dad thinks that Ellie is the right guy for me. Wala naman akong maipipintas dito. He was so gorgeous, so clean and smart. I always feel safe and secure with Ellwood, but it doesn't mean that he is the right guy for me.

"But he is my bestfriend.. Ellwood is my bestfriend, Dad." I sobbed.

Doon na bumuhos ang mga luha ko na hindi ko na mapigilan. Ramdam ko ang pagkabig ni Daddy sa balikat ko para ako yakapin.

"I know, and he will always be hija.." he gentle kiss my hair, and give me a soothing hug.

Nagagalit ako sa sarili ko, I also felt guilty for all the pain that I've been cause for choosing Hezekiah over my parents. Alam kong simulat sapul ay ayaw ni Mommy dito, pero hindi ko sila sinunod, nagpakasal ako kay Hezekiah kahit pa alam kong masama ang loob saakin ni Mommy.

Now, I have the chance to prove myself that I'm not a failure to this family. Saka pa ako nag dadalawang isip na gawin ang gusto nila.

"Hindi kita minamadali, gusto kong pag isipan mo muna ng mabuti ang lahat bago ka magdesisyon. Married is a long term relationship, and definitely your friendship with Ellwood did not immediately blossom.

I slowly looked up at him. Nawala ang bigat sa puso ko dahil sa sinabi niya. Sa kabilang banda alam kong desisyon ko pa rin ang igagalang niya sa huli.

Sa Isang kadahilanan ay nakita ko ang sariling tumatango. Isang mabigat na buntong hininga muna ang pinakawalan ko bago magsalita.

"I do what you say, I will give you what makes you happy.. but In one condition.."

His eyes open in disbelief, "Are you sure, hija?" nakita ko ang pag angat ng balikat nito. "And.. what is your condition?" he asked and give me some odd expression.

I suck in air before I open my mouth to speak, "Three months, just give me enough time to decide. Hindi ganoon kadali ang sinasabi n'yo. I love Ellwood, but it doesn't mean pwede na niyang palitan si Hezekiah sa puso ko.."

Sandali itong natahimik, batid kong iniisip niyang nag sasayang lang ako ng oras at panahon pero may tiwala ako kay Dad, at alam kong maiinintidihan niya ito.

I gripped his hand tight, "I promise.." saad ko.

Ngumiti ako ng makita kong tumango ito sa bandang huli..

Hindi ko alam kung tama ba ang desisyon kong ito. I love my husband so much, at sigurado akong walang makakapalit sakaniya sa puso ko. I just hope na sana sa loob ng tatlong buwan ay bumalik na ang alaala ni Hezekiah, dahil kung hindi.. I will never get a chance to win him back again..

Pinihit ko pa bukas ang pinto ng aking silid. Inilang hakbang ko lang ang kama at diretso na akong nahiga doon.

A breathy sigh escaped from my mouth and lean my head to looked out the window, the warmth of the sun hits my skin, beyond this wall and white curtain I can smell and hear the salty waves crashing outside..

I rest my smile a bit, It feels good to be back..

Tumayo ako at sinalubong ang pagsikat ng araw mula sa aking veranda. Tila musika sa aking pandinig ang pag hampas ng mga alon at langisngis ng mga dahon dahil sa pag hihip ng hangin.

I almost jump to my feet when I heard my phone ringing..

Hindi biro ang butil ng pawis sa aking noo nang makilala kung sino ang rumehistro doong pangalan.

It's Gabriel again, ilang text at tawag naba nito ang hindi ko sinagot para lang maka iwas sa mga sasabihin niya? Until now ay may mabigat na naka dagan sa dibdib ko dahil sa pagliban ko sa trabaho ng halos dalawang linggo.

I don't know how to react at this very moment, I was painfully torn apart. Hindi ko kailan man inisip na magiging ganito kahirap ang sitwasyon ko.

Kung tutuosin ay dapat AWOL na ako sa trabaho at tanggap ko kung ano ang magiging desisyon niya.

I gathered all my power before I slid my phone to answer the call.

"H-hello?"

Shit! Napa kagat ako sa labi dahil sa sadyang pag ka utal.

"Meredith?! Finally sinagot mo rin ang tawag, kamusta kana?! I was worried about you.."

Napa lunok ako, sandaling kinapa ang kama para maupo doon. I could feel my heart stumble and fall, bago ko maisipang sumagot.

"Pasensya na, ayos lang ako, Alessandra.." I mere whispered.

"Ow, I missed you.. Sabi ni Gabriel hindi ka daw nag paalam na liliban ka sa trabaho, but he got your text so, kailan ang balik mo sa trabaho?" she asked without a pause.

Wala sa loob na hinilata ko ang katawan sa malambot na kama habang sapo ang noo.

I sighed heavily, "Yeah, I will be reporting on Monday. I'm sorry, may emergency lang kasi kaya kinailangan kong umuwe sa Queensland." walang lakas kong sabi.

"Great! plano namin mag out of town ngayon. We are planning to go to Galla via Island. I'm expecting you to be here with us before 10 in the morning." dire-diretso nitong sinabi.

Napalunok ako, feeling my nerves starts to build as I think about meeting him in an hour.

"Uh, I'm sorry. Kakadating ko lang kasi mula sa mahabang byahe. Maybe next time?" pag tanggi ko.

"No way, ang tagal mong nawala kaya dapat sumama ka. Don't worry mas mare-relax ka doon, kaya sumama kana.. Please?" she said in her sweet voice.

Muli ay isang marahas na buntong hininga ang pinakawalan ko. Bakit hindi? Maikli lang ang tatlong buwan para ipa alala kay Gabriel ang dating siya at limitado pa ang oras na meron kami kaya sa tingin ko magandang pagkakataon ito para mag umpisa muli.

"Sige, sasama ako.." I say, exhaling.

Hindi muna ito nagsalita sa kabilang linya. Isang pagbagsak ng pinto mula sa background nito ang narinig ko.

"Mahal... si Meredith!" narinig kong sabi nito sa kabilang linya.

Ilang sandaling wala akong imik. Anong higpit din ang hawak ko sa aparato habang hinihipan ng malamig na hangin ang pisngi ko. Hindi ko rin maintindihan ang puso ko na biglang nasabik na marinig ang boses nito.

I only heard a small talk behind the phone until I heard a soft voice...

"Too early to use a phone, huh?"

I squeezed my eyes shut, ayoko na sanang mag pa apekto sa sinabi nito ngunit ilang sandali pa ay narinig ko ang maliit na pag tawa ni Alessandra bago maputol ang kabilang linya..

The thought swings me into a massive heartbreak. Hindi na kailangan pang sabihin kung ano ang sumunod ng nangyare sa pagitan nilang dalawa.

I stared at the ceiling for a moment longer, hanggang sa unti-unting nag init ang ilalim ng aking mga mata, ngunit pigil ko ang mga luhang pumatak. No, I have to be strong. This is my only chance. Kung hindi ko ito gagawin ay baka tuluyan nang mabura ang alala ni Zekiah.

Bumangon na ako at nag pasyang nang ayosin ang mga gamit na dadalhin sa Galla via Island. Ilang personal na gamit kasama ang ilang T-shirt, shorts, Isang floral dress at ilang pares ng two piece.

Napa kagat ako ng ibabang labi habang naka tanghod sa two piece na hawak.

"You're my last resort.." bulong ko bago halikan ang two piece na hawak at isinilid sa aking shoulder bag.

Wala pang alas-dies ay nasa harapan na ako ng Mansyon nila Gabriel. Hindi ko na dinala ang ko dahil magiging sagabal lamang ito sa mga plano ko.

Pinasadahan ko muna ng tingin ang suot ko. Tama lang sa lakad namin ang suot kong red spaghetti strap dress. I curl my hair giving myself loose curls that flow over my shoulders. I also applied a light make up, and pink lip stain.

Pinindot ko ang doorbell nang magkaka sunod bago ko marinig ang mga yabag na palapit. Mabilis kong inayos ang sarili at ngumiti sa bumukas na gate.

My pulse thumping throughout all my veins as I stare up at the person in front of me.

"Hi!" I say.

Imbes na sumagot ay lantaran nitong sinipat ang itsura ko. I swallow hard, parang bigla ay gusto kong yakapin ang sarili dahil sa intensidad ng mga titig niya.

"What are you doing here?"

My eyes rocketing on him, while he is crossing his arm securely over his chest.

"Uh, Alessandra invited me. Mag a-out of town daw kayo?" I almost whispered to him.

"I see.." he says,

Dahil sa lamig ng pagtitig nito ay napahigpit ang pag gagap ko sa shoulder ba na dala ko. He's standing a couple of feet in front of me, but he was towering me by his height and broadening chest. God, I badly miss him so much.

"Mahal si Meredith naba yan?"

Biglang sumilip ang muka ni Alessandra sa awang ng gate at walang pasabing yumapos sa bewang ng asawa.

I lick my lower lip and averted my gaze aside.

"On the way na rin si kuya Marcus," she added, bago kumalas dito at salubongin ako.

"I'm happy you're here! Tara nasa loob na rin yung mga friends ko." she excitedly said na ma agap na hinila ang pala pulsohan ko papasok sa loob ng bahay.

"Hi, everyone?! Natatandaan n'yo paba si Meredith?"

"Hi, Meredith.. It's Deborah.." she pointed her long finger over her chest.

I nodded, "Its nice to see you again, Deborah!"

"Ximena, remember?!" pukaw ng babaeng naka suot ng floral maxi dress.

"Yeah, kamusta?" I asked politely.

"We're fine," sumulyap ito sa babaeng katabi niya. "And this is Ferry, wala siya noong pa house blessing ng bahay nila Sandra." aniya habang naka ngiti.

"Hi, I'm Ferry. Alessandra's best friend!" she held her hand in front of me, without so much immersion.

"Meredith, It's nice meeting you Ferry!" ngumiti ako dito kahit pa hindi niya iyon binigay saakin.

"So, si kuya Marcus nalang ang kulang at pwede na tayong umalis?!" si Alessandra.

"I'll go take a shower first.." Gabriel interrupted, diretso na itong umakyat sa hagadanan kung saan sinundan siya ng tingin ng apat.

"Oh my gosh! Pwede din bang maki ligo?" Ximena blurt.

"Pwede din naman, doon sa malapit sa kitchen may CR pa doon." Alessandra stated, bago ito tawanan.

"Ay ang damot mo girl.." pag irap dito ni Deborah.

"Of course! What is mine, is mine!" she said then she hitched an brows at her.

"Oops! I'm kidding.." she replied, umikot pa ang mata nito bago lubayan ang usapan.

Ako naman ay hindi komportable sa pagkaka upo ko, dahil kanina ko pa napapansin ang mapanuring tingin saakin ni Ferry.

Kumurap ako sandali at binalingan ang juice sa aking harapan. Nilagok ko iyon ng inom at ng makuntento ay tahimik ko iyon nilapag.

"Taga saan ka pala, Meredith?"

I almost jump up to my seat nang bigla itong magsalita saakin. Sinulyapan ko muna ang mga kaharap ko ngunit busy na ang mga ito sa ibang topic.

"Uh, I'm from Queensland Island.." I said, then swallow hard.

"Queensland?" ulit niya.

"Yeah" I shifted on my seat uncomfortably.

Tumango lang ito matapos ay nakisali na ng usapan sa mga kaharap. I heave a deep sighed of relief and I run my fingers through my nougat-brown hair. Muli kong hinila ang baso ng juice

Doon bumukas ang pinto at diretsong pumasok si Marcus sa loob.

"Hi, ladies!" Marcus widely open his arms for them.

Napa kurap ako ng Isa-isang yumakap dito ang mga kaibigan ni Alessandra.

"You look so hot today, I miss you!" Deborah said seductively.

Marcus laughed at her remark at hinapit pa ng husto si Deborah at walang pasabing hinalikan sa labi. It's not just a kiss, but It's a torrid one.

Napa awang ang bibig ko sa nasaksihan. Is he for real? Ilang babae ba ang meron ito? What happened to Sarah?

"Meredith, kailan kapa dumating?" bumalik ako sa sarili dahil sa seryoso nitong tanong saakin.

"Kahapon lang po, sir.." I said with my undertone voice.

Tumango lamang ito at muling binalikan si Deborah na naka yakap sa kaniya. "Let's go, sweetheart.." he said huskily.

Nauna na ang mga itong lumabas kaya napa tayo na rin ako.

"Meredith saamin kana sumabay ni Gabriel, may dala naman kotse si kuya kaya doon nalang sasabay ang mga girls." si Alessandra.

Wala sa loob akong tumango at muli bumalik sa pag kaka upo. Hindi pa kasi bumababa si Gabriel mula sa taas.

"Paano, see you after an hour.." kaway saakin ni Ximena na agad naman sinundan ni Alessandra.

I timidly smile at her depart, bago isandal ang likod sa backrest ng sofa. Sandali akong pumikit para ibsan ang pagod sa mahabang byahe mula pa kaninang madaling araw.

Dumilat lang ako ng may marinig na yabag pababa ng hagdanan. I can feel my face get hot as I stared up at him for a fleeting moment, wearing his white polo shirt and a khaki short na binagayan ng white rubber shoes, oh God he's looking unbelievably handsome!

I curve my lips to smile but he look at me with nothing but stone cold eyes. Napawi ang ngiti ko at bahagyang umayos ng upo sa sofa.

"Are you done? Let's go, na una na sila kuya.." ani Alessandra.

Lumingon saakin si Gabriel, bakas ang pag igting ng panga sa sinabi ng asawa. Hindi na ito nagsalita pa at diretso ng lumabas ng Mansyon.

Isang marahas na buntong hininga ang pinakawalan ko bago tumayo at sundan ang mag asawa na palabas ng garahe.

Hindi ko na hinintay na sabihin ni Alessandra na sumakay ako sa backseat dahil ako na mismo ang nag bukas ng pinto para sa sarili para komportableng ma upo.

Nag lagay din ako ng earphone at nag play ng medyo slow rock na tugtog sa Spotify para hindi marinig ang pag uusupan ng mga ito kung sakali. Dahil sa kulang ako sa tulog ay mabilis akong hinila ng antok.

Naramdaman ko nalang na may yumuyugyog sa balikat ko kaya ako napadilat.

Agad na tumahip ng malakas ang puso ko nang makilala kung sino ang nasa harapan ko. Gabriel frowns hard looking down at me, bukas na ang pinto ng backseat habang ang Isa nitong braso ay nasa backrest ng car chair na kina uupoan ko at ang Isa ay naka hawak sa bubong nito. Bahagya itong naka dungaw saakin mula sa labas.

"We're here.." he said in a hushed voice.

I open my mouth to say something, but nothing comes out.

He looks at me with a raise eyebrow, dahil naka tanga lang ako sa harapan niya.

"Oh, I'm sorry. Yeah, susunod na ako." I say and run my fingers through my hair.

He remained at his position, dark eyes stick to mine. Tila ayaw pang umalis doon kahit handa na akong bumaba.

"You are not supposed to be here," he said in cold voice.

I lower my lashes down, tila gusto kong mahiya dahil sa pag sabit ko sa lakad na ito.

"I know, pero hindi ako maka hindi kay Alessandra.." my voice shakes, mariin ko ding nakagat ang ibabang labi ko dahil sa kirot na gumigising saakin.

His breath hitches, "Fuck!" he cursed sharply.

Mas lalo kong niyuko ang ulo dahil sa pag mumura nito. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin at kung ano ba ang ikinagagalit niya. Dahil ba ayaw niya akong nandito? oh dahil sa ilang linggo kong pag absent.

"Look, alam kong mali na lumiban ako sa trabaho ng walang paalam, kung tatanggalin mo ako sa trabaho, then fine! Wala akong magagawa.." paos na boses kong sinabi.

"It's not what I meant.." he said, then gasping softly.

My hands start to shake, hindi ako komportableng tinititigan niya ng ganito. He stares at my hair as it slides through my tremble lips, kaya bahagya ko itong kinagat at nag iwas ng tingin.

"Let's go.." sa huli ay napili nitong sabihin bago ako talikuran.

Isang buntong hininga nalang ang napakawalan ko habang sinusundan ito ng tingin palayo..