Entry #50

Dear Future Boyfriend,

I'm sorry kung nag-freak out ako kanina. Ang gulo ng last entry ko. Umalis na sina Ashleen at ang pamilya nya. Kumain lang kami ng breakfast tapos hinatid na nila ako kina Lola. Hindi ko talaga alam kung ano ang mararamdaman ko. Ayokong mag-assume! Ayokong matulad kay Ryan ang nangyayari ngayon. Tapos magmumukha na naman akong... asumera! Ayoko! Kaya hindi ko nalang siguro iisipin yon. Bakit ba kasi ang curious ko? Shucks nakakahiya! Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin!

Mas mabuti naman talaga kung kakalimutan ko nalang diba? Kasi di naman talaga ako sure. Baka nga coincidence lang yon e! Tapos nag-freak out ako kaagad? Kasi alam mo yon... wait. May naalala ako. OMG! Nakita nya akong naka-towel lang! Yun ba yon?! Kaya ba sya tumakbo palabas ng kwarto kasi may gusto sya sakin?! Yun ba yon?! Hindi ko naman kasi sya nakikita bilang ibang tao, sya ang nakababatang kapatid ng bestfriend ko. Alam mo yon... wala lang sakin yung nangyari! Hindi ko naman kasi alam!

Nasanay ako kay Kuya Dylan na okay lang kahit na maglabas pasok ako sa banyo na nakatowel lang. Kung minsan kasi di ko maipasok sa loob ng banyo ang uniform ko. So ang ibig kong sabihin... ganon nga. Wala lang. Pero hindi pala! Pero nababaliw na yata ako! Kasi imposible nga itong iniisip ko diba? Imposible na si Ashton si Mr Creeper diba? Imposible syang magkagusto sa akin! Sobra diba?! Kailangan ko pa ba syang tawagan para lang ma-confirm? Pero shucks ayokong malaman ang totoo! Paano kung sya nga?! Paano? Alam na nya ang mga insecurities ko sa life! At ni-quote ko pa sa kanya kagabi yung sinabi nya sa akin noon sa text! OMG! Inaway ko ba sya noon?! Tapos ang taray ko pa sa kanya makipag-usap! Babasahin ko ulit ang mga texts namin! Lupa! Bumuka ka, kainin mo ko ngayon din!

Love,

Kayleen