C-67: "To make you stay!"

Isang desisyon ang nabuo sa kanyang isip. Desisyon na matagal rin niyang pinag-isipan nitong huli.

Hindi dahil sa naguguluhan siya o hindi kaya ay nagdadalawang isip... Kun'di dahil sa pagtiyak ng tamang panahon at pagkakataon.

Dahil sigurado naman siya sa sarili na si Angela lang ang nais niyang pakasalan.

Kahit pa nang paulit-ulit dahil desidido na talaga siya na pakasalan ito.

Kaya isang kataga ang walang pag-aalinlangan na lumabas sa kanyang bibig...  

"Magpakasal na tayo!" Wika niya.

Muli sa ikalawang pagkakataon nag-alok siya nang kasal.

But this time, he sure on what kind of feelings he has right now and no one can stop him to love this woman.

He whispered to his mind.

He can do what ever he wants to do and he did not allowed anyone to be hinders their love...

Followed by promise to himself.

"A-ano?" Halatang nagulat nitong tanong.

"Bakit ayaw mo bang magpakasal sa'kin?" Seryosong tanong niya sa dalaga.

"S'yempre naman gusto ko, kaya lang bakit naman pabigla bigla ka?"

"Narito na naman ba tayo sa pabigla bigla at kailangan ba dahan-dahan ang pagpapakasal?"

"Hindi naman sa ganu'n, kaya lang kasi..."

"Kaya lang ano, si kuya na naman ba ang idadahilan mo?"

Pag-agaw niyang bigla sa nais pa sanang sabihin nito.

"Joaquin!"

"Sabihin mo nga sa'kin, ako ba talaga ang mahal mo?"

Kompronta niyang tanong...

"Oo naman, ikaw naman talaga ang mahal ko. Bakit ka pa ba nagdududa?"

"Tinatanong mo talaga kung bakit ako nagdududa? Can you hear yourself now and you know what? Everytime I asked you, you'll always have a doubts to answer me."  Aniya.

"Okay, sorry na gusto ko naman talagang magpakasal sa'yo. Siguro nag-aalala lang ako at saka natatakot. Dahil baka ako ang maging dahilan ng problema at kaguluhan sa inyong mag-aama. Hangga't maaari ayoko sanang mangyari 'yun alam mo naman!"

Niyakap pa siya nito ng mahigpit. Alam naman niya na nag-aalala talaga ito. Subalit kung hindi pa nila ito gagawin, paano nila ito sisimulan? Ano ang mangyayari sa kanilang relasyon, palagi na lang ba silang magtatago?

Ayaw na niya ng ganu'n paulit-ulit lang sila. Besides may karapatan naman sila na sundin kung ano ang nararamdaman nila. Karapatan din naman nila ang maging masaya!

Bakit ba kailangan muna nilang isipin ang iba, paano naman sila?

For now I break the rules as a good person and also as a good brother, if it is wrong to do?

Pero para sa'kin ito na ang mas makabubuti para sa aming lahat imbes na patuloy pa kaming makipaglokohan sa isa't-isa para lang walang masaktan.

Isang kalokohan lang ang baligtarin pa ang sitwasyon!

Dahil kahit saang anggulo pa tingnan may masasaktan pa rin. Dahil pare-pareho lang naman kaming nagmamahal. 

"Kahit ano naman ang gawin natin mabibigla pa rin sila at maaaring sa una hindi nila matatanggap ang sitwasyon. Pero sa huli matatanggap rin naman nila tayo."

"Sana ganu'n lang kadaling magdesisyon. Pero kadalasan palaging nakadepende pa rin ito sa sitwasyon."

"Kung ganu'n anong gusto mong gawin natin?" Tanong niya na sadyang hinihintay ang magiging sagot ng dalaga.

"Bakit ba ang bilis bilis mong magpasya?"

"Ano ba ang gusto mo babagalan ko? Hindi na ako makapaghintay ayoko na, nang ganito lang tayo mas lalo lang nakakapraning. Gusto ko nang maging normal ang relasyon natin, hindi 'yung palagi na lang ganito."

"Talaga bang gusto mo akong pakasalan?" Tanong pa nito.

Hindi niya lang alam kung naniniguro lang ba ito o hindi makapaniwala.

"Nagdududa ka pa ba, kung p'wede nga lang sana kahit bukas pakakasalan kita kung papayag ka?"

Huminga muna ito ng malalim bago pa ito muling sumagot.

"Sige pag-usapan na lang natin pagdating mo."

"Bakit pakiramdam ko parang hindi pa rin sigurado ang sagot mo? Ayaw mo bang magpakasal sa'kin?!"

"Ang sabi ko gusto ko nga hindi ba, bakit ba paulit-ulit ka?"

"Hindi ako paulit-ulit gusto ko lang makatiyak na pagbalik ko, nakapag-decide ka na! Dahil kung hindi ka pa sigurado, mas mabuti pang hindi na lang ako bumalik."

"Bakit mo ba sinasabi 'yan!" Wika nito na tila naiinis na ang tono.

"Dahil kung hindi tayo gagawa ng paraan ngayon! Maaaring paghiwalayin nila tayo. Dahil gusto ng Papa na bumalik na ako ng Australia. Akala niya lang siguro hindi ko nararamdaman na itinataboy na niya ako!" Wika niya sa malungkot na tono.

"Hindi naman siguro gagawin ng Papa 'yun!"

"Akala mo lang hindi! Akala niya siguro hindi ko alam na mas gusto niyang protektahan si Kuya Joseph kaysa sa'kin." Naghihinakit niyang saad.

"Bakit mo iniisip 'yan, nagseselos ka ba kay Joseph?"

"Hindi! Naiinis lang akong isipin na mas pinapaboran siya ng Papa at pinoprotektahan. Dati naman gusto ng Papa na manatili ako dito. Pero ngayon nararamdaman ko na itinataboy na niya ako!"

"Hindi ganu'n ang Papa, baka iniisip mo lang 'yun?!" Hindi makapaniwalang wika ni Angela.

"Hindi ka naniniwala sa'kin kasi hindi naman ikaw ang siyang nakakaramdam. Alam kong sinusubukan niya akong kausapin tungkol sa bagay na iyon. Pero iniiwasan ko lang na mapag-usapan namin ang tungkol du'n! Pero sigurado ako na sinusubukan niya akong kumbinsihin na bumalik na nang Australia. Pero akala ba niya aalis ako dito ng hindi kayo kasama?"

"Pero bakit parang iniisip mo na itinataboy ka niya, na parang ang samà samà ng Daddy mo?"

"Dahil 'yun naman talaga ang pakiramdam ko. Itinataboy niya ako para magkalayo tayo. Dahil mas gusto niya si Kuya Joseph para sa'yo, kaysa sa ating dalawa. Pero hindi naman ako papayag sa gusto niyang mangyari. Naiintindihan mo ba?!"

"Hindi mo lang siguro naiintindihan ang Papa, hindi naman niya siguro pakikialaman ang mga desisyon n'yo?"

Bahagya pa siyang tumawa ng mapakla...

"I won't force you to believe me now! But sooner or later, naman makikita at mararamdaman mo rin 'yun. Dahil ang gusto lang naman protektahan ng Papa ay si Kuya Joseph. Hindi siya papabor sa ating dalawa. But wether he like it or not? Pagbalik ko dito dideretsahin ko na siya, dahil ipagtatapat ko na sa kanya ang nararamdaman ko para sa'yo."

Humarap pa siya sa dalaga habang sinasabi ang mga katagang iyon. Magkaagapay na lang sila ngayon na nakahiga sa sahig. Ngunit nanatiling hawak nila ang kamay ng isa't-isa.  

"I hope you still be in my side until when I come back, promise me okay."

Madamdaming wika niya sa dalaga. Kasabay ng paulit-ulit na paghalik niya sa kamay nito na may kasamang paglalambing.

Naramdaman pa niya ang muli nitong pagbuntong hininga.

"Sige promise ko pagbalik mo at nakapagtapat ka na kay Papa, susundan kita magsasabi na rin ako ng totoo. Okay?"

"Promise?"

"Promise!"

Ang pangako ni Angela ang siyang nagbigay ng kapanatagan ng kalooban ni Joaquin ng mga oras na iyon. Ito rin ang pumuno ng kaligayahan sa kanyang puso.

Kaligayahang lalong nakaragdag sa labis na pagmamahal niya dito...  

___

"I LOVE YOU!"

Ang malambing na wika ni Joaquin ng muling humarap sa kanya. Lalo pa siyang hinapit nito sa baywang upang higit silang magkadikit.

Magkaharap na sila ngayon at halos hindi na rin makahinga ang dalaga sa higpit ng yakap nito.

Bakit ba sobra yata itong naging malambing at demanding ngayon? Naitanong sa isip ni Angela ng mga sandaling iyon.

Kung kaya't hindi siya agad nakasagot...

"Hey, don't you hear me? I said I love you!" Lalo pa yatang naging malambing ang tinig nito ng mga sumunod na sandali.

Hindi na niya mawari kung kanino ba ang may pinaka malakas na pagkabog ng dibdib.

"Narinig ko po!" Wika niya sabay hinawakan niya ito sa pisngi at pilit rin niyang iwinawaglit ang nadaramang tensyon.

"So where's the answer?" Maya maya pangungulit nito.

Bigla na lang siyang nakaisip ng kapilyahan dahil sa kakulitan nito.  

"Ayun oh!"

Saglit na tumingin siya sa kisame at itinuro pa ito ng daliri. Biglang nalito tuloy ang binata at nawala sa focus.

Kaya sinamantala niya ito at mabilis itong hinalikan sa labi.

Walang wala sa isip niya ang magiging reaksyon nito...

Nabigla man ang lalaki ngunit hindi maitatago ang kilig na nararamdaman. Patunay ang biglang pamumula ng pisngi nito na umabot pa hanggang tenga.

Pero bigla rin naman itong bumawi at muling hinamig ang sarili nang hindi nawawala ang masayang ngiti.

"Hmmm, but I need a specific answer! Why don't you speak up? But if you really want the another meaning of love by using of body language! I won't stop you sweetie... But I think, I need more evaluation.... Like this!"

Nagulat na lang si Angela ng bigla na lang siya nitong sinisid ng halik sa leeg na daig pa ang bampira.

Sigurado siyang tiyak na mag-iiwan ito ng marka sa kanyang leeg. 

"A-ano... Joaquin!" Pigil niya rito dahil nakikiliti na siya.

Ngunit kahit ano pang tulak ang gawin niya rito, ni hindi man lang ito natinag.

Hindi rin siya makagalaw dahil halos nakadagan na ito sa kanya.

Bukod pa sa para na rin kasing naparalisa ang kanyang katawan.

Dahil sa unti unting pagkabuhay ng kakaibang sensasyon sa kanyang sistema.   

Makalipas ang ilang sandali naramdaman na lang niya na hindi lang nito kinakagat kagat ang kanyang leeg.

Unti-unti ring tumataas ang halik nito pataas sa kanyang mukha.

Tila ba nang magsawa ito sa kanyang leeg ang earlobe naman niya ang napagtuunan nito ng pansin upang kagat-kagatin.

Pakiramdam niya may binubuhay itong kiliti sa bawat himaymay ng kanyang katawan.

Kahit pa hindi ito ang unang beses na may namagitang intimasyon sa pagitan nilang dalawa. Tila ba lagi na'y may bago siyang natutunan sa tuwing maglalapit silang dalawa ng binata.

Ayaw man niyang aminin ngunit hindi maitatanggi ang kakaibang pakiramdam na nagsisimula na rin niyang magustuhan. 

May bahagi man sa isip niya ang nais tumanggi. Subalit mas malakas ang pakiramdam na humihila sa kanya na patuloy na magpaubaya.

Upang patuloy rin niyang maramdaman ang masarap na pakiramdam na patuloy nitong ipinadarama sa kanya.

Nagulat pa s'ya ng muling magtagpo ang kanilang mga labi na tila ba sabik na sabik sa halik ng isa't-isa.

Tila ba nalimutan na rin niya ang hiya at inhibisyon, bukod pa sa ibinubulong ng kanyang isip na gusto naman niya ito kaya bakit pa siya mahihiya?

Alam niya sa sarili na handa naman niyang ibigay dito ang lahat lahat sa buhay niya.

PAGMAMAHAL!

Dahil ito lang yata ang meron siya? Dahil kung tutuusin wala isa man siyang maituturing na pag-aari o masasabing kanya.

Dahil ang lahat ng meron siya ngayon ay utang na hindi niya maaaring talikuran kahit kailan...

Hindi maituturing na sa kanya, maging ang kanyang pangalan at pagkakilanlan.

Kahit yata ang ikalawang buhay niya ay utang niya sa Ama at kapatid nito.

Kaya pagmamahal na lang ang p'wede niyang ipagkaloob sa binata. Kaya bakit pa niya ito ipagdadamot?

Mahal niya ito, mahal na mahal at gusto rin niyang maramdaman na mahalin nito.

Angkinin ito ng buo at walang pag-aalinlangan.

May tiwala rin siya kay Joaquin at gusto niyang maniwala dito na hindi siya nito pababayaan at mamahalin siya nito hanggang sa huli.

Hindi rin naman ang lahat ng pagkakataon ay p'wedeng umayon sa nais nilang mangyari.

Hindi nila hawak ang panahon at p'wede pang magbago ang lahat.

Lalo na sa isang katulad niya na ligaw at ang lahat ay puro kasinungalingan lamang at wala isa man ang totoo sa kanyang pagkatao.

Ito lang ang alam niyang totoo ang kanyang nararamdaman sa mga oras na iyon...

Ang labis na pagmamahal sa lalaking nagpapadama sa kanya ngayon ng init ng pagmamahal.

Dahilan upang tuluyan siyang makalimot sa riyalidad na isipin kung tama pa ba ang kanilang ginagawa. 

Basta ang alam niya silang dalawa lang sa sarili nilang mundo.

Kahit ngayon lang gusto niyang maramdaman ang angkinin nito.

____

Nagpatuloy lang si Joaquin sa paghalik sa kanya. Habang nagsisimula na ring lumikot ang mga kamay nito at dumama sa iba't-ibang bahagi ng kanyang katawan.

Kasabay ng patuloy na paghalik nito sa kanya at paggalugad ng dila nito sa kanyang bibig na tila ba ito may hinahanap?

Sinubukan niyang gayahin ang ginagawa nito at sabayan ang bawat galaw nito sa kanyang bibig.  

Tila nagustuhan naman nito iyon kaya marahil lalo pa nitong pinalalim ang paghalik.

Tuluyan na niyang kinalimutan ang hiya at inhibisyon sa sarili.

Sinimulan na rin niyang haplusin ang mukha nito pababa sa leeg at braso.

Ganu'n din ang ginawa niya sa batok nito pababa sa likod. Kahit pareho pa silang nakadamit hindi naging dahilan para hindi nila maramdaman ang isa't-isa.

Kaya hindi na nito napigilan ang isang ungol na lumabas sa bibig ng dahil sa kanyang ginagawa.

"Ahhhhh!"

Nararamdaman din niya na tila may bagay na tumutusok sa kanyang tiyan.

Hindi na s'ya ganu'n kainosente para hindi maintindihan ang pagkasabik na nararamdaman nito ngayon.

Dahil pareho lang naman sila ng nararamdaman. Dahil tila may binubuhay rin ito sa kanyang kaibuturan at kamalayan.

Bagay na hindi niya batid kung nagawa na ba niya ito dati o naramdaman o hindi pa kahit kailan?

Isa itong tanong na hindi niya kayang sagutin ngayon...

__

Hanggang sa muling bumaba ang halik ng binata sa kanyang leeg at nagpatuloy sa paglalakbay ang kamay nito.

Ang bawat pagdampi ng mainit na palad nito'y nagbibigay sa kanya ng masarap at kakaibang pakiramdam.

Kaya ipinagpatuloy rin niya ang panggagaya sa ginagawa nito. Naramdaman niyang bahagya nitong inilayo ang katawan upang ingatan na hindi siya masaktan sa pagkakadagan nito.

Ngunit hindi niya ito hinayaang makalayo iniliyad pa niya ang sarili para patuloy na madikit dito. Bagay na naging dahilan para muli itong mapaungol.

"A-Angela! Take it easy babe..." Habol pa nito ang mabigat na paghinga ng banggitin nito ang kanyang pangalan na tila nagdedeliryo.

Ang buong akala niya nagustuhan nito ang kanyang ginawa kaya nagpatuloy lang siya ng bigla na lang itong tumigil.

Sa pagkakataong iyon sinimulan naman niya itong halikan sa magkabilang pisngi. Pababa na sana ang halik niya sa leeg nito ng bigla na lang siya nitong pigilan at hawakan ang dalawa niyang kamay pataas sa kanyang ulunan.

"Hey Lady, stop! Stop teasing me sweetheart, please... Dahil baka hindi na ako makapagpigil sa'yo, sige ka!"

"A-ANO?!" Gulat na tanong niya habang nakaawang ang labi at puno rin ng pagtataka...

Bakit parang hindi nito nagustuhan ang kanyang ginagawa, gayung todo bigay na nga siya hindi ba siya masarap humalik? Naitanong pa niya sa sarili.  

"Siguradong hindi mo magugustuhan kapag binigla kita! Kaya p'wede ba ako na lang ang gagawa? Just leave it to me, okay!" Tila pakiusap pa nito.

"O-okay!"

Muli siya nitong hinalikan sa labi sa una'y banayad pa ito na tila nanantiya.

Hanggang sa nagsimula itong lumalim at kalaunan ay naging mapusok. Kasabay ng muli na namang paglalakbay ng mga kamay nito.

Ang patuloy ring paglalakbay ng labi nito sa kanyang leeg pababa sa kanyang dibdib. Kung paano nito nagawang ipasok ang kamay sa loob ng kanyang damit ay hindi na niya mawari.

Naramdaman na lang niya na gumagawa na ng landas ang mga kamay nito pataas at pababa sa kanyang tiyan at dibdib. Ganu'n din ang pag-usad ng mga halik nito sa kabila ng suot niyang damit.

Nararamdaman rin niya ang bawat pagdampi ng mga labi nito na nagdudulot sa kanya ng hindi maipaliwanag na kiliti na bumubuhay sa mga ugat niya sa katawan.

Hindi rin nakaila sa kanya ang bahagya nitong panginginig. Ang tila pagpipigil nito sa sarili at maingat na mga galaw.

Ngunit matapos lang ang ilang sandali. Bigla na lang itong tumigil at tila may pagmamadali ang bawat kilos.

Maya-maya lang sinisimulan na nitong hubarin isa isa ang kanyang mga damit at kung paano nito iyon nagawa ng mabilis? Hindi na niya ito napagtuunan pa ng pansin.

Dahil tila sumusunod na lang siya sa agos at sa kung ano ang susunod pa nitong gagawin.

Nang magsimula na rin itong maghubad sa kanyang harapan. Saglit na iginala muna niya ang paningin at awtomatikong hinila niya ang kumot sa paanan ng kama saka mabilis na itinakip sa hubad niyang katawan.

Bahagya kasi siyang nakaramdam ng lamig dulot ng air-con sa loob ng kanilang kwarto.

Napalingon siyavsa natutulog na si VJ. Mabuti na lang himbing na himbing pa rin ito.

Bigla kasi niyang naisip paano pala kung magising ito at makita sila nito sa ganitong ayos? Nakaramdam siya ng pagkabahala.

Muli niyang ibinalik ang paningin kay Joaquin para sana sabihan ito.

Subalit bigla na lang siyang natigilan at napanganga sa nabungaran...

Dahil nakahubad na rin ito ngayon!

Hindi rin niya naiwasang makaramdam ng bahagyang kaba at takot ng saglit na hagurin niya ng paningin ang kabuuan nito.

Bigla siyang napalunok, bahagyang ikiniling niya ang ulo at nag-iba ng direksyon ng tingin. Ngunit naramdaman na lang niya na muli siya nitong iniharap...

Hanggang sa magpanagpo ang kanilang mga mata... 

"Scared?"

"H-ha?" Pakiramdam niya nag-iinit ang kanyang mukha at nanlalamig ang kanyang mga kamay.

Ayaw niyang makaramdam ito ng pagkabigo, mapahiya o malungkot at ayaw rin niyang makaramdam ito ng frustration sa kanya. Kaya sinikap na lang niyang itago ang nararamdamang kaba.

"Hi-hindi naman ako takot ah'?"

Kasabay rin ng sunod-sunod niyang pag-iling.

"You sure?"

"O-oo naman, pareho naman nating gusto ito hindi ba o baka naman ikaw d'yan ang gustong magback-out?"

"HAHAHAHa!" Isang malutong na pagtawa ang naging sagot nito.

"Joaquin! Ang ingay mo, inaalala ko na nga na baka magising ang anak mo at makita tayong ganito.

"Ssssst, mahimbing siya at napagod kanina kaya malalim ang tulog niya kaya h'wag kang mag-alala at saka sandali lang naman itong gagawin natin."

Nagbuntong hininga siya at saka tumango na lang...

Muli nitong hinawakan ang magkabila niyang pisngi at pinagdikit ang kanilang noo.

"Don't be scared honey... Just remember, this is for love! You know how much, I love you? If it is the only reason how to make you stay with me. I'll do it, again and again to keep you're mine forever!"

"I know..."

Hanggang sa muli, siya na ang unang humalik dito. Naging hudyat naman ito upang muling magningas ang apoy sa pagitan nilang dalawa.

Tuluyan na silang nakalimot at muling bumalik sa naudlot na pagkahibang nila sa isa't-isa.

Ilang minuto lang ang lumipas...

Isang impit na sigaw ang biglang umalpas sa kanyang bibig ng tuluyan na nitong pag-isahin ang kanilang mga katawan.

Naramdaman pa rin niya ang kirot ng tuluyan na siya nitong angkinin. Kahit pa sinikap nitong bawasan ang sakit na kanyang mararamdaman.

Gaya ng sabi nito sa una lang ito masakit... Dahil ang sumunod na mga sandali ay unti-unti na niya itong nagagamayan. Namalayan na lang niya na sumusunod na rin siya sa bawat galaw nito.

Hanggang sa sabay nilang marating ang kaligayahan na dulot ng ganap na pag-iisa. Kaligayahan na hindi maipaliwanag, ngunit may isang salita ang nais ipakahulugan ang lahat.

And that is... "HEAVEN!"

Ngayon sigurado na siya na si Joaquin ang una niyang karanasan at wala pa siyang pinag-alayan ng pag-ibig noon. Napangiti siya sa isiping iyon at kumpirmasyon.

Ang isiping ito ang una at ang nais niyang maging huli na rin niyang pag-ibig.

Dahil hindi na niya ito gustong mawala pa sa buhay niya. Kaya't wala siyang nararamdamang pagsisisi sa pagbibigay niya rito ng kanyang sarili.

WALA AT ALAM NIYA SA SARILI NA HINDI NIYA ITO PAGSISISIHAN KAHIT KAILAN!

*****

By: LadyGem25