Chapter 4 A Game ... Will Always a game
((( Missamy Charm )))
Natatakot ako…
Yes… this is a game…
Laro lang to? Laron na… sa mata ng ilan totoo…
Saka …. Marriage is a serious matter…
"Miss…"
Napailing ako… " No, hindi ako susuot niyan."
Kaya naman may isang babae na lumabas ng silid…
Nanginig na ako… kaya napaupo ulit ako.
Biglaan lang to… at si Kuya lang ang Kilala kong kakampi sa larong, to.
At higit sa lahat, this is not our game.
Bumukas yung pinto…
"Charm…"
Si Kuya… na parang may pinag-paguran kaagad…
"We are in hurry…"
"Kuya… hindi biro ang pinapagawa mo sa akin."
Reklamo ko na…
Napabuntong hininga siya… ngunit nanatili ang seryoso niyang mukha… malungkot din ito.
"Charm. One Question, One answer… just Yes or No. Do you believe on me?"
"Kuya…"
"Just Answer me."
"Kuya, Oo… pero."
"Wala nang pero-pero… I already heard the conditions. At binasa ko ng maigi yung agreement. Tatagal
lang ang larong to … Good for Five Months. Pagkatapos, wala na. I believe on you Charm… Your strong
enough para sa larong to… I promise… hindi kita ipapahamak at pababayaan. Okey?"
Paki-usap at pag-papaliwanag ni Kuya… na parang kailangan ko talaga ito gawin.
Biglang lumuha yung luha ko… bilang tugon.
Dahil alam ko naman… napapagod na sa akin ang kapatid kong to… Bakit kasi napaka- dependent ko sa
kanya…
" Inayusan ka lang ng ganyan… biglang nawala yung masayahin kong kapatid?. You're so beautiful when
you Smile… Charm. Kahit walang make-up… at ngayon dahil sa make-up na yan… iniiyakan mo? Hay
naku… alisin na lang natin Make up mo?"
He hold my hands… tightly…
"I don't want to see you like that Charm… Kung ayaw mo just say so…"
Mukha nang kuya ko… parang ilang araw na lang lalayasan na ako… Napakapit rin ako sa kamay niya…
Kailangan ko'to gawin… just for him… for Us.
" I can do this Kuya!"
"That's my Charm." Masigla niyang sabi… na lumabas na din ang ngiti niya.
Binitawan niya ako… "You can Charm!" Saka niya pinunasan sa pamagitan ng mga daliri niya… ang
namumuong luha. " Smile Charm… You look like, Mom."
Napangiti ako kay Kuya…
Alam ko… sa aming dalawa… siya yung nangungulila sa parents namin… pero… My Kuya was the
strongest person na kilala ko. He did everything just for my sake . Siya lang naman ang tumayong Ina at
ama sa akin… Siya na lang ang nag-iisang pamilya na meron ako, dahil tinalikuran kami ng mga kamag-
anak namin… after malugi yung negosyo namin noong mamatay ang magulang namin. At sa ganitong
panahon… kailangan niya ng tulong ko… Di ko maaring tangihan ang kapatid kong to… saka never naman
niya ako pinahamak… Never. I trust him…
"Gusto ko din ngumit si Juan Carlos…"
Ngumiti si Kuya… and he patted me on my head.
"Don't mention the Juan… it sucks Charm."
Sabay kaming natawa. Bakit kasi may Juan pa… at ako… May Maria pa talaga…
"Ayan, gumanda na kapatid ko."
"Thank you Kuya… for everything…" Yun na lamang ang ikinasambit ko… nang yakapin ko na siya…
Parang iiwan ako… Eh … ikakasal lang naman ako sa larong to…
Narinig ko na lamang ang mga salitang…
"… Being your Big Brother is the wonderful Responsibility I fulfil… seeing you grown like this… Be a nice
lady Charm."
Di'ba… kinareer ni Kuya ang pagiging magulang niya.
Saka niya pinisil ilong ko… Ansakit…
"Follow them Charm." Saka siya tumalikod sa akin… at lumabas ng silid.
Napabuntong hininga ulit ako. Kailangan ko na nga sigurong isuot and damit na yun… Haist… Wish me
luck.
Maganda naman yung gown… kaya di tayo lugi sa pagandahan nito Charm.
@International_Pen