webnovel

Chapter 15

#JM

"Loving you... Is more harder than breathing underwater, J***." -Mystery

☜☆☞

Ashton's POV

"Finally! We're back!" sabi ko nang makababa na kami ng eroplano.

"Oh god! They said it's mainit here in the philippines! And it's true pala!" sabi ng pamangkin ko nasi Jasmine.

She's so maarte.

"Sino ba ang nag sabi na mag jacket ka?" pabara na sabi ni Jairus.

"You're so mean talaga, kuya! Tito unggoy—Este Tito Ash! Where pala tayo mag s-stay?" tanong ni Jasmine.

"We will go somewhere where the story begins and will end." sagot ko at ngumisi.

Maxreen's POV

Nandito na kami sa lugar kung saan nag simula at mag tatapos ang lahat. Pero marami pang sikreto ang naka tupi at hindi malaman laman ng iba kaya hahayaan muna namin sila mag laro.

"M-Maxreen... Ashton..." tawag ni monica sa aking ngalan.

"Monica." yinakap ko ang kapatid ko at gano'n rin si ashton.

"Sino s-siya?" tanong ni monica sa mga anak ko.

"Sa loob nalang tayo mag usap." sabi ko sakanila.

Pumasok muna kami sa bahay ng mga Garcia. Oo, May bahay rito sa high end school. Mansion talaga ito ng mga Garcia pero si tito edward nalang ang nakatira rito.

"Nasaan si tito?" tanong ni ashton.

"Nag out of the country si tito edward. Pumuntang hawaii." sagot ni monica.

Nagulat rin ang mga katulong namin at mga butler. Pero hindi na namin ito binigyan pansin.

"Manang, paki sabi sa mga katulong na paki akyat muna ang mga gamit ng mga bisita at ng ating reyna." sabi ni monica at agad rin naman sinunod ito ng mga katulong at ni manang.

"Maxreen, Bakit ka umalis? Alam mo ba na may iba ng nakakuha ng mga mana mo! Oh, god. Bakit?" sermon sa akin ng kapatid ko.

"Nabuntis ako at 'wag kang mag kunwari na hindi mo alam." i said and smirked.

"Oo na! So eto naba ang mga pamangkin ko?" she asked and smiled.

I nod.

"Hi tita ganda! I'm Jasmine Julliana Wynter G. Del valle! And i am the bunso of the triplets!" sabi ng bunso ko.

"Jairus Felix Wolf G. Del Valle is my name and killing is my game. And i'm the first born child." sabi ng panganay kong anak at ngumisi.

Oh, God. Bakit sobrang mag kamukha ang mga anak ko sa ama nila?

"Jaidev Felix Wolf G. Del Valle is my name and killing in silent way is my game. Second born child." hindi nakangisi ang pangalawa kong anak pero makikita mo sa mga mata niya na parang may demonyong nakatago rito.

"Oh, i like them! Call me Tita Ganda, okay?" sabi ni monica sa mga anak ko.

"Hoy, Jasmine! Bakit maganda ang tawag mo kay Monica? Samantalang ako tito unggoy? Aba!—" bago pa makasalita si ashton, nag salita na ako.

"Ipapasok ko ang mga anak ko sa high end school." sabi ko.

"What grade?" tanong ni Monica.

They are smart enough para makapasok sa Highschool. "Senior Highschool ang dalawang abak ko na lalaki. At si Jasmine ay 4th year highschool." sagot ko.

Ganoon talaga ang life cycle ng mga bampira. "Okay. 'wag ka muna mag aral max—"

"I'm already graduated in my own time, Monica. I'm now a successful business woman and a part time model." i answered.

"Paano?" tanong nila. Maski si Ashton ay hindi alam.

"Like what i said, in my own time. Malalaman niyo rin sa susunod na pahina ng mga oras." sabi ko at ngumisi.

"Wala ka paring kupas, Queen Mystery." my sister said.

"Of course." i said.

Jasmine's POV

I'm walking here at the school building while someone bangga bangga me.

"Oh, God! Next time check check your daan!" i said.

"I'm sorry—Wait? Baguhan kaba dito?" he asked.

I nod. "Yes. By the way, What's your name?"

He smiled. "My name is Jace Devaughn Del Valle." sagot niya...

Del valle? Kamukha niya ang dalawa kong kapatid na lalaki.

"N-Nice meeting you, Sir Jace." nauutal kong sabi.

"What grade you are?" tanong niya.

"4th year highschool." sagot ko.

"Oh, Okay. By the way, I have to go. Nice meeting you." sabi niya at umalis na.

Maxreen's POV

Pag mulat ng mga mata ko ay isang malaking pinsala ang nakita ko. Nasusunog na ang kalahati ng kotse at hindi ako makagalaw dahil sa mga sugat na natamo ko. Isang pangalan ang nais lumabas sa mga bibig ko pero hindi ito makawala.

Dugo. Apoy. Dilim.

Ayan ang mga nakikita ko at nahihirapan narin ako huminga. Konti nalang sasabog ng tuluyan ang kotse.

Ako lang ba ang mag isa?

May mga dugo... May namatay?

Isang nakahigang lalaki ang nakita ko na katabi ko lang din. Sino siya?

Wala na akong lakas para tumayo at umalis sa lugar na ito kaya hinayaan ko nalang ang sarili kong nakahiga habang tinitignan ang katabi kong lalaki na walang malay.

At maya maya ay tuluyan ng sumabog ang kotse... Pero bago tuluyang pumikit ang mga mata ko. Narinig ko ang pangalan ko mula sa bibig ng katabi kong lalaki. At pangalan na nais lumabas sa bibig ko ay nakawala na.

"Aira." "Jace."

To be continued...

次の章へ