Bakit ayaw mo sa anak ko? (15)

Lumong lumo at parang mamatay na si Qiao Anhao samantalang si Lu Jinnian ay nagawa pang ngumiti? Hindi naman talaga mabilis magalit si Qiao Anhao pero dahil sa ipinakita nito, hindi niya napigilan ang kanyang sarili na mainis. Pinilit niyang manlaban para makawala pero lalo lang hinigpitan ni Lu Jinnian ang pagkakayap sakanya na parang balak nito na magdikit na sila.

Lalo pa siyang nainis kaya naisipan niyang kagatin ang balikat ni Lu Jinnian.

Napagalaw si Lu Jinnian nang maramdaman niya ang kagat ni Qiao Anhao pero wala pa rin siyang balak na pakawalan ito.

Dahil sa sobrang inis na hindi siya makawala, wala ng ibang magawa si Qiao Anhao kundi umiyak nalang at ang kanyang buong katawan ay nangiginig. Noong puntong pakiramdam niya ay parang mamatay na siya sa sobrang sakit, bigla niyang narinig ang bulong ni Lu Jinnian.

"Qiao Qiao, totoong nakunan ka at pumirma talaga ako sa abortion papers, pero wala na akong pagpipilian dahil ang bata ay…"

Ang buong akala niya ay ayaw talaga sakanya ni Qiao Anhao at ngayon niya lang naintindihan na dahil pala ito sa bata.

Halo halo ang mga naramdaman ni Lu Jinnian kaya halos mamatay na siya sa sobrang pagod.

Sa pagkakataong ito, muling napalitan ng lumbay ang kanina'y kaligayahan na nararamdaman niya nang sandaling banggitin niya ang tungkol sa bata. Pabulong siyang nagpaliwanag, "Noong lumabas ang report, sinabi roon na isang linggo ng patay ang bata."

Nagulat si Qiao Anhao sa narinig niya kaya bigla siyang napahinto sa pagkagat kay Lu Jinnian.

"Qiao Qiao, noong dumating ako sa Mian Xiu Garden, dinudugo ka na. Hindi ko alam kung anong nangyari sayo kaya sinugod kita sa ospital…Noong oras na iyon, masama na raw ang lagay mo at kailagan mong maoperahan kaagad.." Hanggat maari, ayaw na sanang maalala ni Lu Jinnian ang nangyari noong gabing iyon dahil kahit hanggang ay may mga pagkakataon pa rin na napapaaginipan niya ito. "Qiao Qiao, patawarin mo ako kung hindi ko naprotektaha ang anak natin kagaya ng dapat na ginagawa ng isang ama."

Ilang beses na kumurap si Qiao Anhao. Dahan-dahan niyang inalis ang kanyang bibig sa balikat ni Lu Jinnian at gulat na gulat siyang tumingin dito. "Namatay sa sinapupunan ko?"

Bahagyang tumungo si Lu Jinnian at nagpatuloy sa pagaalalang baka hindi siya pinaniniwalaan ni Qiao Anhao. "Nasa akin ang lahat ng reports, kung hindi ka naniniwala sa akin, pwede mong tignan ang mga yun kapag nakabalik na tayo."

Patay na ang anak niya? Kaya pinirmahan ni Lu Jinnian ang mga abortion papers? Ibig sabihin, mali lang ang pagkakaintindi niya?

Napakabait ng trato nito sakanya nitong mga nakaraang araw…Pero wala siyang ibang ginawa kundi balewalain lang ang mga ito at umiwas…Kanina lang, marami siyang nasabing masasakit a salita…

Nagsisisi at nahihiya siya sa mga nagawa niya. Sumandal siya sa balikat ni Lu Jinnian at sinilip niya ang parte na kinagat niya kanina…Nagkaroon pala ito ng pasa.

Napayuko nalang siya sa sobrang kahihiyan. Hinimas niya ang pasa nito at pabulong na nagtanong, "Masakit ba?"

Sobrang namumutla na ang mukha ni Lu Jinnian pero nagawa niya pa ring umiling. "Hindi masakit."