Gusto mo rin ang tag-ulan (9)

Ang dati kung saan na mailap ito, bihira magsalita, ganon pa rin hanggang ngayon.

Matapos niyang maligo ni Lu Jinnian, basta niya binato ang tuwalya at tinuyo ang buhok. Nandoon pa rin sa parehas na puwesto si Qiao Anhao kung sa ito naka tayo. Hind niya maiwasan na bahagyang malinis. Pumunta siya dito at nagtanong, "Hindi ba sinabi ko pumunta sa kung saan ka dapat? o baka naman gusto mo dito?"

Matapos niyang magsalita, hinawakan niya ang braso nito, tinulak sa sofa bago pumatong sa kanya.

"Ito naman ang gusto mo, sige pagbibigyan kita... Gusto rin naman ito ng katawan ko!"

Nanginig si Qiao Anhao bahagyang pinikit ang mata ng maitago ang sakit.

Hahalikan na sana ni Lu Jinnian si Qiao Anhao ng bigla may maalala siya. hinawakan niya ang baba nito at tinaas, pinilit na tumingin sa kanya saka nagtanong, "Qiao Anhao, hindi mo ba gusto matuto kina Zhao Feiyan at Zhao Hede? Dalawang magkapatid naghahati sa isang asawa?"

Nagulat si Qiao Anhao sa biglang tanong nito sa kanya. Hindi niya maintindihan ang tanong ng tinulak siya nito sa sahig, nagpatuloy itong ipahiya siya, "Qiao Anhao, umakyat ka sa kama ko at naging babae ko, ngayon naman pinuri mo ang sarili mong kapatid sa harap ko? Hindi ka ba nasusuklam?"

Kahit ng makasal sila, laging may masakit na salita si Lu Jinnian sa kanya. Sanay na siya sa pananalita nito pero masakit pa rin. Mahal niya ito, nag-aalala siya para dito, siya lagi ang nasa isip nito.

Namutla si Qiao Anhao. Pinuri niya ang kanyang kapatid at kasuklam-suklam ito sa kanya?

Mahigpit na hinawakan ni Lu Jinnian ang baba nito at sinabi, "Lilinawin ko lang, hindi ko siya gusto. Hindi ba ka ba nasusuklam na maghahati kayong sa isang lalaki, pero ako oo! Simula ng mag tabi tayo, hindi ko ginalaw si Qiao Anxia, kaya tigilan mo ang purihin siya. Hindi ko siya gusto at kahit gusto niya ako, siyang lang yun at hindi ako kasama dun." Sinagaw niya ang huling parte.

Hindi sana niya gustong magpaliwanag pero matapos niyang purihin si Qiao Anxia. Wala na siguro siyang pakialam kung ano man ang nangyayari sa kanila pero para sa kanya hindi niya maiwasan hindi magpaliwanag.

Nang oras na iyon, puno ng lungkot ang mata niya. Hinalikan niya na ito.