บทที่ 467 ฉันจะดูซิว่าใครกล้าแตะต้องเขา
บทที่ 467 ฉันจะดูซิว่าใครกล้าแตะต้องเขา
เมื่อกงซวี่อยากจะดูรูปนั้นให้ชัดๆ เยี่ยหวันหวั่นก็เก็บโทรศัพท์กลับไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเอ่ยว่า “มองฉันสิ”
กงซวี่มองเยี่ยหวันหวั่นทันที ครั้งนี้เมื่อมองดูก็อึ้งตะลึงไป...
“นาย...”
“เหมือนไหม?” เยี่ยหวันหวั่นกดเสียงเบาถามที่ข้างหูเขา
กงซวี่มองใบหน้าของชายหนุ่ม พยักหน้าไม่หยุด
ตอนเห็นเขาเมื่อกี้ไม่ทันได้สังเกต เพราะว่าบุคลิกต่างกันมากเกินไป แต่พอมองอย่างละเอียดทำไมเขาถึงรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้หน้าตาเหมือนผลไม้แช่อิ่มน้อยของเขานัก?
“คนในรูป คือน้องสาวฉัน” เยี่ยหวันหวั่นพูดขึ้น
พริบตาที่ชายหนุ่มพูดจบ ดวงตาของกงซวี่พลันเบิกกว้าง แววตาเต็มไปด้วยความคาดไม่ถึง
อะ...อะไรนะ!
สองวันนี้เขาตามหาผลไม้แช่อิ่มน้อยจนแทบเสียสติแล้ว คาดไม่ถึงว่าจะเป็นน้องสาวของไอ้หมอนี่ไปได้
เพียงแวบเดียว สายตาที่กงซวี่มองเยี่ยหวันหวั่นก็เหมือนกำลังมองอพอลโลเทพแห่งดวงอาทิตย์ แววตาเป็นประกาย แทบอยากจะลงไปคำนับกับพื้น
บทสนทนาของเยี่ยหวันหวั่นกับกงซวี่เกิดขึ้นในเวลาไม่กี่วินาที เมื่อครู่เปิดรูปขึ้นมาก็มีเพียงกงซวี่คนเดียวที่เห็น
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください