ตอนที่ 33 พอดีเลย ผมนี่แหละ……
“อย่างนั้นเหรอครับ” แต่หยางปินไม่คิดเช่นนั้น “แต่ยังไงผมก็ต้องไปดูอยู่ดีว่าปีศาจภูเขากับปืนกระบอกนี้ ใครที่จะแน่กว่ากัน”
กู่ซานหมิงหวาดกลัวจนใบหน้าแทบที่จะไม่มีสีเลือด “คุณตำรวจครับ ปืนของพวกคุณไม่สามารถฆ่าปีศาจภูเขาให้ตายได้หรอกครับ”
“อ๋อ” หยางปินถาม “ถ้าอย่างนั้นจะต้องทำอย่างไรถึงจะฆ่ามันได้ล่ะ ?”
“ต้อง....” ทันใดนั้นกู่ซานหมิงก็หุบปากลง ไม่พูดอะไรต่อ
มีพิรุธชัด ๆ เลย !
ถ้าพวกเขาดูไม่ออก ก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้ว
ก็เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าเมื่อกี้กู่ซานหมิงอยากจะพูดอะไรออกมาบางอย่าง แต่อยู่ดี ๆ เขาก็ไม่กล้าพูดต่อเสียอย่างนั้น ต้องปิดบังอะไรอยู่แน่ ๆ
“ต้องอะไรล่ะ ?” หยางปินพูดขึ้นเสียงดุ “จะบอกหรือไม่บอก ถ้าไม่บอกจะได้จับโยนไปเป็นอาหารของพวกมันซะ”
กู่ซานหมิงหวาดกลัวจนต้องหลบอยู่หลังเสา “คุณตำรวจ คุณจะโมโหผมแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์หรอกครับ ผะ...ผมก็พูดความจริงออกไปหมดแล้วนี่ไง ! แต่พวกคุณกลับไม่เชื่อที่ผมพูดเอง”
“เชื่อคุณเนี่ยนะ ?” เสียวหม่าไม่คิดเช่นนั้น “คุณมีวิธีต่อกรกับไอ้ปีศาจพวกนั้นหรอ ?”
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください