ส่วนที่ 7 ตอนที่ 57

ตอนที่ 57 ก่อนการต่อสู้

ด้านในสำนักฝึกหลวงเงียบยิ่งนัก เงียบสงบราวกับสุสานแห่งหนึ่ง

อาจารย์ผู้ฝึกและนักเรียนทั้งหมด ทั้งยังกุลีพวกนั้นยังจากไปแล้ว ซูม่ออวี๋และถังซานสือลิ่วก็เดินออกประตูไปเป็นคนสุดท้าย

ซูม่อวอี๋หันกายไปมองกำแพงสำนักฝึกหลวงที่ถูกเถาวัลย์เขียวเลื้อยปกคลุม ก่อนเอ่ยอย่างทุกข์ใจว่า “เขาเตรียมจะสู้อย่างไรกันนะ”

สายตาของถังซานสือลิ่วทอดมองไปยังส่วนลึกของสำนักฝึกหลวง เขาเงียบไม่พูดจา

นี่เป็นคำถามที่ทุกคนล้วนอยากทราบ

หน้าสุสานเทียนซูถนนเสิน

สายตานับไม่ถ้วนทอดตกลงบนร่างของเฉินฉางเซิง

เสียงก้าวเท้าแผ่วเบาดังขึ้น สวีโหย่วหรงเดินมาอยู่ข้างกายเฉินฉางเซิง

ยังไม่ได้ยืนอยู่ในตำแหน่งที่ล้ำหน้า และก็มิได้จงใจถอยหลังแม้ก้าวเดียว

เคียงไหล่เขาพอดี

เมื่อมองเห็นภาพนี้ ไม่มีผู้ใดรู้สึกประหลาดใจ และก็ไม่รู้สึกทึ่ง สีหน้ากลับดูผ่อนคลายไปมาก

นับตั้งแต่วินาทีที่เฉินฉางเซิงเอ่ยออกมาว่าต้องการประลองกับซางสิงโจว หลายคนก็เริ่มนึกจินตนาการถึงภาพนี้แล้ว

ไม่ว่าจะเป็นฐานะหรือว่าความสามารถในดินแดนศักดิ์สิทธิ์มิอาจเทียบซางสิงโจว ไม่มีเหตุผลใดที่ต้องเผชิญหน้าตรงๆ