ตอนที่ 82 สุขสันต์วันเกิดเยาเยาอายุสิบเจ็ด
“ระยะห่างแนวตรงห้าร้อยสามสิบสี่เมตร”
“ความเร็วลมสองจุดเจ็ดเมตรต่อวินาที”
“ในอากาศไม่มีหมอกไม่มีฝุ่นขนาดใหญ่ ทัศนวิสัยดี”
สภาพอากาศกับระยะห่างแบบนี้เป็นโอกาสที่ดีมากสำหรับนักแม่นปืน
ตรงหูขวาของเขาเกี่ยวหูฟังสีดำไว้
เขาอยู่ในชุดผ้ายืดสีดำรัดตัว กลมกลืนไปกับความมืด
ตำแหน่งนี้มองเห็นได้ในมุมกว้าง แต่กลับลึกลับมาก ไม่ถูกสังเกตเห็นได้ง่าย
มีเสียงลอดมาจากหูฟัง
“เตรียมลงมือแล้วเหรอ”
“ตอนนี้ยังไม่ได้” นักแม่นปืนถือกล้องส่องทางไกล ขมวดคิ้วพลางพูด “ข้างตัวเขายังมีคนแก่อีกคน ไว้รอเขาอยู่คนเดียวเมื่อไรฉันค่อยลงมือ”
ไม่ใช่เพราะกลัวคนที่ไม่เกี่ยวข้องบาดเจ็บ แต่เป็นเพราะเขาต้องการทำให้เงียบเชียบที่สุด
เสียงในหูฟังยังคงดังอยู่ต่อเนื่อง
“ไม่ต้องให้ฉันช่วยจริงเหรอ นายบอกข้อมูลของเขามา ฉันจะปฏิบัติการพร้อมกัน รับรองว่าเขาหนีไม่รอดแน่”
“ไม่จำเป็น” นักแม่นปืนปฏิเสธโดยไม่ต้องคิด “ฉันเป็นคนหาเจอ จะให้แบ่งนายได้ยังไง”
พันล้านดอลลาร์
ขอแค่เขาได้เงินรางวัลค่าหัวนี้มาก็จะสามารถพักผ่อนไปได้หลายปี
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください