ตอนที่ 74

ตอนที่ 74 รู้ดีว่าลูกเลี้ยงที่แท้จริงคือใคร

ไปกลับยุโรปอย่างน้อยๆ ก็ต้องสิบกว่าวันแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลอิ๋งก็ประกาศกับคนนอกมาตลอดว่าอิ๋งจื่อจินเป็นลูกสาวที่พวกเขารับเลี้ยง

ถ้าเธอจัดงานฉลองวันเกิดให้อิ๋งจื่อจินใหญ่โต คนข้างนอกจะไม่สงสัยเหรอ

ข่าวฉาวเมื่อสิบกว่าปีก่อนของตระกูลอิ๋งไม่ถูกเปิดโปงเลยเหรอ

ผู้เฒ่าจงสีหน้าเย็นชาลงทันที “ไม่ว่างเหรอ”

“คุณพ่อคะ วานวานถูกหนูกับเจิ้นถิงประคบประหงมมาตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เคยได้รับความลำบากอะไร” จงมั่นหวาเม้มริมฝีปาก พูดเสียงเบาลง “วานวานอยู่ที่ยุโรปต่างบ้านต่างเมืองคนเดียว ไม่มีที่พึ่ง จะปล่อยให้ฉลองวันเกิดคนเดียวก็ไม่ได้หรือเปล่าคะ”

“ยังจะวานวานอีกรึ” ผู้เฒ่าจงโมโหตบโต๊ะ “นี่มันเดิมทีเป็นชื่อแรกเกิดของจื่อจิน พวกแกเอาไปยกให้ลูกเลี้ยง ยังจะมีหน้ามาพูดแบบนี้อีกเหรอ!”

‘วาน’ หมายถึง งามพร้อมด้วยศีลธรรมจรรยา กิริยามารยาทเรียบร้อย ตอนนั้นถึงได้เลือกอักษรตัวนี้กัน

“คุณพ่อคะ!” จงมั่นหวานวดขมับ จำต้องเปลี่ยนคำเรียก “ถ้าไม่มีเสี่ยวเซวียน ตอนนั้นหนูอาจเข้าโรงพยาบาลบ้าไปแล้วนะคะ”