ตอนที่ 339
ตอนที่ 339 ความจริง เห็นอนาคตของอิ๋งจื่อจิน
หรือแม้กระทั่งเสียงหายใจก็ไม่ได้ยิน
มีแต่ความเงียบ
เจียงหรานวางตะเกียบลง หัวใจราวกับถูกมือใหญ่ขย้ำ เขาเรียกอีกครั้ง “แม่?”
ทว่าปลายสายยังคงไม่มีเสียง ถึงแม้หูของเจียงหรานจะไม่ไวเท่าหลิงฉงโหลว แต่ก็เหนือกว่าคนทั่วไปมาก ความเคลื่อนไหวแม้เพียงน้อยนิดล้วนหนีไม่พ้นหูของเขา
อีกทั้งโทรมาแล้วเป็นแบบนี้ไม่ใช่นิสัยของเจียงฮว่าผิง
เจียงฮว่าผิงโทรหาเขาไม่มีทางไม่พูดอะไร
เกิดเรื่องแล้ว หลังจากที่คำนี้ผุดขึ้นในสมองของเจียงหราน ลมหายใจของเขาก็ถี่เร็วขึ้น
เจียงหรานตั้งสติ พูดครั้งที่สาม เขาแสร้งทำเป็นเหมือนไม่รู้เรื่อง
“แม่ พูดสิ ทำไมทุกครั้งชอบทำให้ลูกชายตัวเองตกใจอยู่เรื่อย”
“ไม่มีอะไร”
น้ำเสียงราบเรียบเป็นเสียงของเจียงฮว่าผิง
แต่เจียงหรานฟังออกว่าน้ำเสียงของแม่ดูไม่ชอบมาพากล
“ไม่มีอะไรก็ดี” เจียงหรานแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องต่อ “คิดว่าแม่จะมาอัดผมอีกแล้วเสียอีก”
ทางนั้นกดตัดสายทิ้งไปทั้งแบบนี้
เจียงหรานรีบเปิดระบบพิกัดในโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว บนนั้นมีจุดสีแดงกะพริบอยู่ตลอด
จุดสีแดงอยู่ห่างจากเขาแปดร้อยกิโลเมตร
นี่คือพิกัดของเจียงฮว่าผิง
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください