บทที่ 20 ช่วยเฉินอยู่ร์จิ้ง! (1)

บทที่ 20 ช่วยเฉินอยู่ร์จิ้ง! (1)

หลังจากที่ซีหลินพูดที่หน้าห้องเมื่อเช้า ทั้งคาบเรียนต่อมาก็ไม่มีใครกล้ามาหาเรื่องรังแกเธออีกเลย แม้จะแอบมีซุบซิบนินทาหรือส่งสายตาเกลียดชังมาให้บ้าง แต่พวกเขาก็ไม่กล้าทำอย่างเอิกเกริกนัก พอซีหลินหันมองก็รีบหลบหน้าหลบตาด้วยความหวาดกลัว ทำให้การเรียนในช่วงเช้าของเธอเป็นไปด้วยความสงบ

และโชคดีที่อาจารย์ผู้สอนวิชานี้ไม่ได้มีอคติโกรธแค้นอะไรเธอเหมือนคนอื่น ทั้งยังมีจิตวิญญาณความเป็นครูและยุติธรรมพอสมควร อาจารย์เองก็รู้ว่าเกิดอะไรเกิดขึ้นก่อนที่จะเริ่มเรียน เมื่อเข้ามาในห้องแล้วก็เลยทำการอบรมสั่งสอนนักศึกษาในชั้นนั้นไปยกหนึ่ง ว่าให้ระมัดระวังความประพฤติ การด่าว่ารังแกคนอื่นมันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง

แล้วหันมาทางซีหลิน พร้อมเอ่ยสั่งสอนเธอเล็กน้อยว่าอย่าโดดเรียนอีก หากที่บ้านมีปัญหาอะไรก็ให้มาปรึกษากับมหาวิทยาลัย ทางมหาวิทยาลัยย่อมมีหนทางช่วยเหลือ จากนั้นก็ทำการสอนตามปกติ

เนื่องจากหลี่ซีหลินโดดเรียนมาสองอาทิตย์กว่าๆ ทำให้พลาดเนื้อหาไปเยอะพอสมควร ส่วนซีหลินเอง ในโลกก่อนก็ไม่ได้เรียนคณะนี้ นี่เป็นความรู้ใหม่ที่เธอพึ่งได้เรียน จึงต้องใช้สมาธิและความพยายามเป็นอย่างสูงเพื่อตามบทเรียนเหล่านี้ให้ทัน

ยังดีว่าวิชานี้มีวิดีโอโพสต์ให้นักศึกษาที่ลงทะเบียนไว้มาเรียนย้อนหลังได้ด้วย ซีหลินก็เลยวางแผนว่าจะกลับไปดูวิดีโอย้อนหลังอีกที

ถึงเธอเองจะไม่ได้มีความต้องการอยากเป็นนักแสดง เรียนจบคณะนี้ไปก็ไม่ใช่ที่เธอคิดจะทำเป็นอาชีพ แต่นี่เป็นความฝันของหลี่ซีหลินผู้เป็นเจ้าของร่าง ซีหลินที่ยืมร่างคนอื่นใช้ก็ต้องทำตามเป้าหมายของเขาให้ดีที่สุด พอเจ้าของร่างกลับมาก็ยังได้เห็นว่าชีวิตของเธอไม่ได้วุ่นวายเละเทะเกินไปนัก อย่างน้อยก็ยังเรียนอยู่ในคณะที่ตั้งใจ เป็นชีวิตแบบที่เธอวางแผนไว้แต่เดิม

เมื่อหมดคาบแล้ว ซีหลินก็รีบเก็บของแล้ววิ่งออกจากตึกเรียนมา ภารกิจจากระบบที่เธอจะทำวันนี้เกิดขึ้นที่หน้าโรงอาหารกลางของมหาวิทยาลัย เกิดเหตุเวลา 12.55 น.

เธอตั้งใจจะรีบกินอาหารเที่ยงให้เสร็จก่อน จากนั้นก็ไปดักรอเจอคุณตำรวจอู๋ แก้ไขความเสียใจของเขาให้เสร็จ แล้วก็จะได้ไปเรียนวิชาต่อไปได้เลย วันนี้เธอมีเรียนทั้งคาบเช้าคาบบ่าย วิชาต่อไปเป็นของอาจารย์ซุนถง ตัวละครในนิยายที่ได้นางเอกเยว่ซินใช้ความทรงจำจากอนาคตมาช่วยเหลือไว้ อาจารย์ซุนถงจึงกลายเป็นผู้สนับสนุนฝ่ายนางเอก คอยลำเอียงเข้าข้างนางเอกเยว่ซินตลอดเวลา และเด็กที่ถูกเธอเพ่งเล็งเกลียดชังเป็นพิเศษย่อมเป็นหลี่ซีหลิน นางร้ายประจำเล่มคนนี้

อาหารที่มหาวิทยาลัยราคาไม่แพงมาก กับข้าวสองอย่างน้ำแกงหนึ่งถ้วย น้ำดื่มหนึ่งขวด ซีหลินใช้เงินไปประมาณสิบห้าเหรียญ ถ้าค่าใช้จ่ายประมาณนี้ ค่าอาหารค่าเดินทาง และของใช้ส่วนตัวต่างๆ

หากไม่มีเรื่องต้องใช้เงินฉุกเฉินเข้ามา ด้วยเงินในบัญชีที่มี ถ้าประหยัดหน่อยเธอน่าจะพออยู่ได้สองถึงสามเดือนเลยทีเดียว ซึ่งน่าจะพอยืดเวลาให้เธอได้ระหว่างที่กำลังหางานพิเศษทำหาเงินมาเพิ่มเติม

ตอนที่ซีหลินกำลังวางแผนว่าจะทำอะไรต่อไปบ้าง ก็เกิดเสียงถาดอาหาร เสียงถ้วยจานตกพื้นระเนระนาด ตามด้วยเสียงกรีดร้องด้วยความตกใจของผู้คน โต๊ะเก้าอี้ล้มคว่ำ คนในโรงอาหารกรีดร้องแล้ววิ่งหนีไปคนละทิศละทาง ซีหลินตกใจรีบหันไปมอง ระบบก็ส่งเสียงขึ้นมา

ติ๊ง! ภารกิจพิเศษ

ช่วยชีวิตเฉินอยู่ร์จิ้ง

รางวัล ยาโฉมงามระดับกลาง หนึ่งขวด

++++++++++++++++