Chapter 55

Nasindak si Yan Xun. Pitong taong nang nakakalipas pero hindi parin tumatawag ang Emperor. Ito ba ay isang biyaya o sumpa?

"Ano na ngayon?" mukhang seryoso si Chu Qiao.

matagal narin na pinag isipan ni Yan Xun at nag salita, "wag kang matakot. Hindi ito seyosong bagay. Aalis ako at titingnan ko."

"Yan Xun"

Lumingon si Yan Xun at balak ng umalis. Pero hinawakan ni Chu Qiao ang kamay niya. Ang kamay nitong maliit ay namamawis at malamig. Niyakap niya ito ng mahigpit at nababalisang mag salita, "mag ingat ka at bumalik ka ng maaga."

"Wag ka mag alala" sagot ni Yan xun habang nakahawak ng mahigpit sa kamay nito at tinitiyak niya rito, "Babalik ka agad ako"

dumating si Lu liu kala Yan Xun at nilapag ang kanyang mabalahibong diyaket. kumuha ng mga tauhan si Yan Xun para isama at umalis sa Ying ge Court.

sa buong araw ng katanghalian hindi makapag pahinga at makaupo si Chu Qiao. Hindi siya mapakali kakaisip kung may nangyari ng masam kay Yan Xun. At sa ginabian ay bumalik si AhJing. Masayang lumapit siya rito sa harapan, " Saan ang Prince?Anong nangyari? Bakit hindi pa siya bumabalik?" tanong niya.

Awkward ang pagtingin niya at sumagot si AhJing, "Okay lang ang Prince. Dumalo lang siya sa isang piging."

napa buntong hininga si Chu Qiao at nag salita, "hay salamat naman. Bakit siya pinatawag ng Emperor?"

napalingon sa kaliwa at kanan si AhJing. Pagkatapos niya tumitinngin sa paligid ay tumgin siya kay Chu Qiao na may pag aallinlangan. Pinakiramdaman kung may mali at napakunoot si Chu Qiao at nag tanong ulit, "Anong nangyari?"

"Ang Emperor…" nauutala na sani ni AhJing, "Ang Emperor ay pinatawag niya ang Prince para… para mag pakasal sa kay Princess Chun na kung saan ay mag kikinse anyos pa lang ito."

nagulat si Chu Qiao. Gusto niyang ibuka ang bibig kaso walang lumalabas na ano mang salita. Tumingin siya paligid at nag tanong ulit, "MAgpapakasal?"

"Miss Chu…" tawag ni AhJing na may pagalala.

"tumango tango si Chu Qiao at bumulong, "Ikakasal siya"

"Miss Chu natatakot ang Prince nasabihin sayo ito na bak ikaw daw ay mag alala kaya niya ako pinapapunta rito…"

"okay lang ako." Umiiling iling ang ulo ni Chu Qiao habang nag sasalita, "Hindi basta bastang piging lang iyon. Merong nakatagong intensyon sa likod non. Kailangan mong bumalik agad rioon at protectahan mo siya. Nag aalala lang ako ng ka unti sakanya nab aka ang Emperor ay may balak laban sa kanya. Pero sa kasalan ay okay lang naiintindihan ko ."

nag aalala si AhJing at bumulong ng mahina, "Miss Chu…"

"babalik lang ako sa aking silid ngayon. Dapat umalis kana."tuwid nang Tumalikod si Chu Qiao at bumubulong na walang ka emosyon emosyon, "may mga bagay pa akong gagawin. Lu Liu dalhinmo lahat ng sulat sa aking silid. Kaialngan ko ng sagutin iyon."

Malakas ang bagsak ng nyebe. Hinahin ang kulay dilaw nadamit ng babae at kaparehas ng kulay ang balabal. Tumatama ang nyebe sa likod ng balabal habang ang babae ay nag bibigay ng ng malamig na aura. Sa distansyang ito ay palubog ng dahan dahan ang araw. Ang klay ng langit ay parang kulay apoy na pula pero ito rin ay makulay. Sa huli ay lumubog na ang araw. Ang mga kandila ay nag si sindihan at ang kulay pulang candila ay tumutulo pababa.

Makalipas ng ilang araw ay hindi parin bumabalik Si Yan Xun. Ang mga alipin ay nanunuod sa mga tsiminea at dahan dahang bumubukas ang pinto at nakita nila ang hindi maliwanag na silid ng manipis at mapayat na si Chu Qiao pigura. Hindi man lang niya inangat ang ulo nung may narinig siyang ingay pero na pasimagot siya tila mabigat ang iniisip na bagay.

"Miss Chu " tawag ng isang apipin.kahit na labing dalawang gulang lang ito ay isip matanda na kung magisip at nakakaintindi na kung anong nangyayari. At maiingat na tinuloy ang sinasabo, "gabi na kailangan mo na mag matulog."

hindi man lang nag salita si Chu Qiao at tinaaas ang kamay at nag bigay ng signal na pwede na itong umalis sa silid niya.

may dala dalang brazier si Lu Liu nang pumasok ito sa loob at lumingon kay Chu Qiao at Sinai , "kapag bumalaik na ang Prince rito at sasabihin ko agad at tatawagan."

dahan dahang itinaas ni Chu Qiao abg ulo at tumingin kay Lu Liu at nag alita ng marahan, "libre kaba kapag ginawa mo yun?"

nagulat ang alipin a t biglang pumunta sa harap nito at lummuhod sa lupa. At mabilis na sagot, "hindi sana ako lumagpas sa hangganan ko. Nararapat na parusahan ako."

"Basta bumalik ka" matalim na boses ang maririnig kay Chu Qiao. Pagkatapos non ay wala na siyang ibang sinabi at binallik na ang ulo sa pag kahiga at binalik ang paag babasa ng mga sulat a kanyang kamay. Nanginginig ang mga kamay ni Lu Liu sa pag saran g pintuan bago umalis sa silid. Naging matahimik ulit ang silid.

Ang kandila ay nakasindi at paminsang minsang hinahagis angnag kikslapan sa ere. Ang liwaang ay naging matagal na anino ni Chu Qiao at payat.

Ang buhay ni Chu Qiao ay hindi nagbago nong araw na marami pa siyang iniisip at kahit na ang boses niya ay ganon parin. Ang pag susulat lamang sa papel ang kaya niyang gawin kung paano siya mag sulat dati.

Taglamig sa mahabang gabi at ang tunog ng pagbukas ng pinto ay rinig na rinig. Natigil ang pag susuklay ni Chu Qiao nang marinig ang pagbukas. Tumayo siya at binuksan ang ilaw sa kanyang silid.

Ang silid ay nag biglang nagliwanag ulit. Kahti nagano pa ito ka layo Y NAKIKIT Prin. Tumayo si Chu Qiao at inangat ang nasaunahang kurtina. Ang oras ng gabing ito ay umihip ang hangin sa loob ng bintana papunta sa kanya maitim na mahabang buhok. Ang mga mata niya ay napaka kalmado at mabuting pag masadan kapag nas labas. Nag hihintay siya ng result. At isang sulyap ay mahahalata siya na gising pa siya at nag hihintay siyang darating ito. Kaoag ito ay dumaan rito ay pwede pang mag bago ang sitwasyon. Kung hindi man na naka plano na ito ay wala na siyang magagawa.

at sa pag lipas ng oras ang mga liwanag ay sa unahang bakuran ay hindi na umalis sa puwesto. May isang lalaki ang nakasuot ng kulay pilak na balabal na natatakpan ang kalahating mukha. Tumayo ito ng tuwid na nakatayo nito sa likod ay si AhJing na nakahawak sa malaking payong na pumuprotekta rio sa nyebe. Isang banayad na hangin ang umihip galing sa distansiya nito at pahagis sa taas ang nyebe na galing sa lupa. Umikot ito sa sulok ng at nag karoong ng maliit na buhawing nyebe malapit sa paa nito at balabal.

"Prince'habang yumuyuko si Xiao Lizi. Tumingin siya kung saan nakatingin si Yan Xun at may isang papalamit na liwanag galing sa likod ng kakagubatan at ang pekeng bundok. " si Miss ay sigurong hindi pa siya natutulog."

hindi kumibo si Yan Xun pero nakatayo lang siya ng tahimik. Alam niya na nakatayo lang si Chu Qiao sa kabilang dako na iyon at sa harap siya ng bintana nakatayo. Sa pagitan nila ay may tatlong koridor, dalawang pintuan, isang lawa, harden nng mga blossom. Kaya niya makuha siya sa isang kurap lang ng mata. Subalit bumalik nang dahan dahan ang katinuan niya. Bakit parang ang lapit niya lang ngunit pakiramdamam niya ay napaka layo ng distansya nito?

ang mata niya ay tahimik ay mapayapa.dahil wala ng masabi ay sumulyap na lang siya ng tahimik. Ang pag titig niya ay parang bumalik nung nakaraang pitong taon sa pamamagitan ng pag babagong buhay, ilusyon, kapahamakan at trahedya.

sa pag ihip ng hangin sa payong na nasa kamay ni Ahjing ay nabitawan niya ito. Ang alipin ay nagulat at biglang hinabol ang payong. Ang nyebe ay nahulog sa balikat ni Yan Xun. Kahit na may suot siyang makapal na diyaket ay ramdama niya parin ang lamig.

"tara na" isang maliit na salita ang namutawi sa bibig ni Yan Xun. Ngumiti si Xia Lizi at kaagad na tmuloy sa nilalakad. Haban nag lalakad ay nag salita ito "si Miss Chu ay hindi pa yata natutulog. Prince…" bago niya pa maapos ang sasabihin ay nahalata niya si Yan Xun ay dinadala siya sa ibang dereksyon. Lumaki ang mata ni Xiao Lizi habang hawak ang lantern. Tumayo sila roon at napanga nga siya sa hindi malan kung saan pupunta.

may tumapik sa bintana ni Chu Qiao ng dahan dahsn at binababa ang likod bintana sa origihinal na ayos nito at dahan dahang inalis ang damit na robe. Siya ay nakasuot lamang na isang diyaket at nalakad lakad papunta sa lantern at sa apat na sulok nito ay isa isang nawawala. Ang kanyang galaw ay mabagal at ang mukha ay tahimik. Sa wakas ang kandila ay unti unting tinatangay ng hangin. Ang silid ay napuno ng kadiliman sa mga sandaling iyon.

hinagialp niya ang paligid at bumalik sa kanyang kama at nakabuka ang nakabalt na kobrekama at humiga. Ang hangin ay payapang nanahimik habang bukas ang kanyang mata. Walang mababakas na luha pero mababakas ang pag kabalisa.

kinabukasan umaga ay lumabas si Chu Qiao sa harap ng bakuran niya at palaging kumakain ng pangumagahan. Ang Ying ge Court ay sadyang tahimik ngayon na parang nag iingat na baka makagawa ng ingay. Si Chu Qiao at Yan Xun ay mag kasalungat lang ng inuupuan at kumakai. Paminsan minsan ay nag uusap .

Ang Master ay walang eksepsyon at kalmado lamang na pang walang nagyayari. Si Ahjing at Lu Liu ay kinakabahang nag titigan. Si Chu Qiao nag atubiling na mapabuntinghininga. Baka nga ako ay nag kamali na isip nito.

pagkatapos ng umagahan ay lahat ay kumalma. Lahat ay may kanya kanyang ginagawa sa nga tungkulin nila habang yung iba ay masaya. Pagkapos ng lahat ang malaking Palace ang Ying Ge Court ay hindi nagtagal maingat ang iba sa mga ginagawa.

sa tanghalian ay binuksa ni Yan Xun ang pintusn ng greenhouse at nakita niya si Chu Qiao na tahimik na nag aayos ng mmga bulaklaks sa rehas na para bang hinitay nito ng matagal.

"Ang blue orchids!" sumisigaaw na nag tatakbo si sumisigaaw na nag tatakbo si Yan Xun.

napatingin si Chu Qiao sa likod at nakita niya si Yan Xun na may hawak na sirangat sumisigaw, "ang blue orchid!"

"hindi ako" taas na kamay ni Chu Qiao na signal na wala siyang ginawang masama sa nangyayari at nag paapliwanag ito" hindi ko yan dinaganan yan."

" hindi mo ba nakita na may lubid jan sa istante?"

nagulat si Chu Qiao ant tumingin sa lubid na hawak nito. Nag kibitbalikat at sumagot, "sabihin na nating ako yunhindi naman mahalaga yan kaya kong bigyan ka niyan ulit."

napailing iling si Yan Xun at tinabi sa gilid ang paso. Umupo siya sa upuan at nag salita, " anong tingin mo sa bagay na ito?"

Napaisip si Chu Qiao ng mahaba at nag salita, " ang emperador ay gusta kang patayin."

napangiti ng mapait si Yan Xun at sumagot "matagal nakong gusting patayin ng Emperor."

"iba na ngayon" napapailing na sabi ni Chu Qiao na mataimtim na nag sasalita, "hindi niya talaga gusting makasundo kayo. Sa halip ay kinailangan ka niya para makatakas at para mapigilan ang mga kumakalat na balita. gusto ka parin niyang patayinhabang may natitirang oras na hnidi siya mapag kakamalan."

ipinaliwang ni Chu Qiao ang stwasyon, "ngayon mas malakas na ang mga noble Families na inaangkin na ang malawak na lupain. Ang Emperor ay may maliit lang na military na nag papalakas sa army ng Capital. Ang mga military at government ay may kapangyarihan sa Presbyterian at itoy nag kalat sa mga kamay ng Family. Gustong maaibalik ng hari ang kapangyarihan niya sa zhao Zhengde. Bukod sa umaasang na maliit ang makukuhang bilang na kaapngyarihan ang Imperial katulad ng Meng Song at Le Xing. Ang pag asa lang nila ay ang mga Prince na namumuhay sa malapit sa baybayin ang makakatulong. Kaya hindi kanila agas mapatay patay dahil baka mag karoon ng kaguluhan sa Yan Bei. Ang kinakatakutan ng mga royal at officialay ang pag paslang sa kanilang buhay. Pagkatapos nito ang mga ankan ay naghihintay na sa mga royal galing sa ibat ibang family na samantalahin ang oportunidad na makpapg kompetensya para sa lupa at pag papalawak ng kapangyarihan. Kapag ang lakas ng isang royal ay marupok ay hindi na niya maiibabalik ang kapangyarihan at lalong magiging komplikado."

tumango si Yan Xun at sumang ayon sa kanya. Itinuloy ni Chu Qiao, "kaya kapag gusto ka niyang ipapatay may kailangan siyan tao na gagawa para sa kanay. Gusto ka niya ipapatay ng pa sekreto at ipapasisi sa iba para hindi siya madamay. Subalit kapag namatay ka agad siya ang sisisihin ng lahat ng tao. Kaya kung bakit niya ipinakasal ang sarili niyang anak para maloko niya ang iba na pinatawad kana at pababayaan ka niyang pumunta sa Yan Bei. At mag kakaroon siya ng pag kakataon na patayan ka. At kapag patay kana ang kanyang anak na babae ay magiging balo na. at sa ganun hindi siya ang pa sususpensyahan."