newer ending chaos rule
บมนำ
ร่างนั้นเดินมาในฝืนป่าที่มืดมิด ขาแข็งแกร่งทั้งสี่ข้ามีลักษนะสั้น แต่กลับเต็มไปด้วยกรงเล็บแหลมคม กระโหลกทรงสามเหลี่ยมยาวเหมือนกับว่าเป็นใบมีด ปรากฏตัวมาในครั้งนี้มันไม่ใช่ว่าเขาคนนั้นมันจะเดินทางกลับมา หางยาวมหึมากำลังสะบัดฟาดออกมาอย่างรวดเร็ว ร่างของชายถือมีดคนหนึ่งถูกทำให้ล้มลงอย่างรวดเร็ว ก่อนนักล่าขนาดใหญ่จะสาวเท้าเข้าหา" ไว้เวรเอ้ย แค่นี้เอง ใครจะยอดตายเพราะแก" มีดยาวถูกใช้ฟันเข้ามาใส่กิ้งก่ายักษ์ที่ตัวยาวกว่ารถเก๋ง แต่นักล่าเลี้อยคลานหาใช่สิ่งมีชีวิตต่ำชั้น มันเป็นถึงหนึ่งในสัตว์นักล่าที่น่ากลัว ที่สุด
ในโดเมนแห่งนี้ ความสามารถในการฟาดหางที่รวดเร็วเหมือนกับสายฟ้าที่มีย่อมไม่ธรรมดา แต่ความอันตรายของนักล่าในวงศ์กิ้งก่าไม่จบแค่นั้น กระโหลกใหญ่ของมันถูกทำให้เปิดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แรงกัดนั้นมันเหมือนกับว่าเป็นมีดกิโยติน คมเขี้ยวของนักล่ามรณะนั้นกัดลงมาบนขาของมนุษย์ผู้โชลร้าย ก่อนเจ้ากิ้งก่ายักษ์จะสะบัดหัวเพื่อฟาดซ้ำ ชายโชคร้ายหยิบมืดขึ้นมาอีกครั้ง หมายแทงให้ทะลุดวงตา ทว่านักล่าสีมรกตรวดเร็วกว่า พวกสัตว์นักล่าส่วนใหญ่นอกจากจะมีประสาทที่ดีอย่างเหลือเชื่อแล้ว ความสามารถในการสู้ประชิดตัวก็จัดได้ว่าสูงถึงสูงมาก ความเร็วในการเคลื่อนใหวหางนั้นมันทำให้ชายโชคร้ายมีดหลุดมือ ก่อนจะล้มลง พร้อมกับ
ที่กิ้งก่าดุร้ายพุ่งเข้าไปงับคอของเป้าหมายในทันที แรงกัดมหาศาลทำให้กระดูกของ เส้นเลือดใหญ่ ถูกตัดขยี้ และแยกออกจากตัวในทันที ก่อนที่กิ้งก่ายักษ์จะจัดการกับเหยื่อของมันอย่างรวดเร็ว" จะบอกอะไรให้อย่าง" ภาพที่เกิดขึ้นอยู่ภายใต้ดวงตา ของราชาวานรโสภา ผู้มีขนสีน้ำตาล นามของเขาคือ ซุนหงอคง" สัตว์นักล่าแต่ละตัวจะมีโดเมนของมัน และสัตว์ทุกชนิดสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้" ทุกชนิดเลยรึ ลิงเผือกตัวหนึ่งที่นั่งอยู่ด้านข้าง จ้องมองไปทึ่สายตาของราชาวานรโสภาตรงหน้าอย่างรวดเร็ว " แน่นอนว่าทุกชนิด ตั้งแต่สิ่งมีชีวิตระดับแบคทีเรียขนาดเล็กจงถึงปลาวาฬขนาดยักษ์" ราชาวานรโสภาว่า พลางหยิบลูกท้อจากกระเป๋าขึ้นมากัดกินอย่างสบายใจ วานรเผือกถามต่อไป" ขออภัยเถอะ อาจาร์ยหงอคง แล้วเรื่องที่ท่านพูดเกี่ยวกับการต่อสู้ที่เรามองเห็นตรงหน้าตรงใหน"
"ซุนหงอคงหัวเราะร่วน" มีสิ ทราบมั้ยว่ากิ้งก่าพิษนั่นเป็นลูกหลานของพวกมังกรโคโมโดที่ถูกจับมาปล่อยในป่าของเรา" พอไม่มีนักกินซากตัวใหญ่ๆมาแย่งเหยื่อ มันก็เลยวิวัฒนาการไปอีกระดับ กลายเป็นสิ่งมีชีวิตในรูปแบบที่เรียกได้ว่า...อันตราย" ลิงเผือกทำท่าสงสัย" มนุษย์หลายคนเข้าใจว่าร่างมนุษย์ไร้เทียมทาน อันนี้ไม่ใช่นะ สัตว์แต่ละชนิดจะทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ ในโดเมนของตัวเอง ถ้าไม่เช็คโดเมนก่อนไปสู้ ก็ไม่ต่างจากการฆ่าตัวตาย ราชาวานรเอ่ยทำลายความเงียบขึ้น ก่อนจะเดินไปที่กองไฟ ที่มันเผากำลังถูกปิ้ง " ว่าแต่ถามหน่อยเถอะ มาซัค" ลิงเผือกสะดุ้งเมื่อนายเหนือของตัวเองเอ่ยถาม" ตอนนี้ ถึงเวลาที่พวกที่เราเอาผลไม้ไปเทรดได้หรือยัง" ครับ เทรดได้หินเหล็กไฟ กับหินธาตุมาจำนวนนึงครับ" มาซัครายงาน ขณะที่ซุนหงอคงเอ่ยขึ้น" ดีแล้ว นี่ทำได้ดีมากเรายังต้องทำอย่างนี้อีกหลายรอบ ตอนนี้พวกนั้นมันตื่นจากการหลับใหวแล้ว มาซัคทำท่างงงวย
ขณะที่ร่างของจระเข้ขนาดใหญ่ตัวหนึ่ง ที่มีความยาวหัวถึงหางรวมแปดเมตร มาพร้อมกับจระเข้ผู้ติดตามอีกสามตัว ปรากฏตัวขึ้นมาที่ชายฝั่งทางตอนเหนือ ไม่ใช่ว่ามีเพียงวานรที่ใช้เครื่องมือได้ อีกา จระเข้ ปลา หรือแม้แต่กิ้งก่านักล่าและวาฬ ก็มีความสามารถใช้เครื่องมือทั้งนั้น แต่สัตว์นักล่าที่เป็นที่น่ากลัวที่สุดของดินแดนแห่งนี้ คือสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ตามภูเขา พวกมันมีปีกขนาดใหญ่ เกล็ดแข็งเหมือนเกราะ ลมหายใจพิฆาติและหางสังหารสุดอันตราย บางคนเข้าใจมาว่าพวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตในตำนาน แต่ความจริงแล้วไม่ใช่ แต่พวกมันเป็นลูกหลานของกิ้งก่าพิษที่บินได้ และปัจจุบันพวกมันได้ปกครองทองฟ้าของดาวดวงนี้ ในฐานะตำนานมีชีวิต