บทที่ 254 รอบสุดท้าย
โกลดี้เดินกลับเข้าไปในบ้านในตอนค่ำ
เฟลมมี่ได้กลืนปลาตัวใหญ่ลงท้องไปในอึกเดียว มันหันไปมองโกลดี้ที่ตอนนี้มันมีสภาพเหนื่อยล้ามาก
โกลดี้ทิ้งตัวลงพื้นและจ้องมองไปที่อาหารข้างหน้าด้วยสีหน้าที่หมดอาลัยตายอยาก
‘ฮือๆ ฉันมันโง่เอง’
น้ำตาได้คลออยู่ในดวงตาของมัน มันกำลังพยายามฝืนกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา
เกาเผิงมองไปที่มัน เขาตัดสินใจไม่ให้เงินมันอีกในตอนนี้จนกว่ามันจะได้บทเรียนในเรื่องนี้
เขารู้สึกผิดหวังในตัวมันมาก แทนที่มันจะเก็บรักษาเงินไว้แต่มันกับเทหน้าตักลงไปกับจางอี้ทั้งหมด เขาไม่รู้จะพูดอย่างไรกับมันดี
“หึ ทำตัวเองทั้งนั้น” เกาเผิงพึมพำเบาๆ
โกลดี้มองดูเกาเผิง มันต้องการคำปลอบใจจากเขาแต่มันกลับได้คำตำหนิแทน สิ่งนี้แทบจะทำให้มันกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่แล้ว
“ฉันขอถามอะไรหน่อย แกทำอย่างไรให้เถ้าแก่เข้าใจว่าแกจะแทงผลฝั่งไหน เขาไม่น่าจะเข้าใจสิ่งที่แกพูดนะ” เกาเผิงถามอย่างสงสัย
สตีปี้ได้แอบฟังอยู่ไม่ไกลได้สะดุ้งทันทีที่ได้ยินเกาเผิงเริ่มสอบสวนโกลดี้
‘ฉังหวังว่าเจ้าเป็ดนั่นจะไม่ซัดทอดถึงฉันนะ’
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com