Witch!

ATHENA

Agad akong yumuko para itago ang nag iinit ko ng pisngi. I bet mukha na akong kamatis! That was really really embarrassing!!!

I heard him chuckled before he finally go up. Doon lang ako nakahinga ng maluwag. I didn't noticed that I wasn't even breathing anymore. Parang nilagutan ako ng hininga dahil sa pinagsasabi ng lalaking yun! He's...he's really...argh!!!

Pumikit ako at pilit pinapakalma ang sarili ko pero bumabalik lang ang nangyari kanina. At mas lalo lang umiinit ang pisngi ko!! My forehead is creasing when our conversation is coming back in my mind. Damn! Was that really happened?

"Love..." His breath fanned my earlobe. Agad akong napamulat ng marinig ko ang boses niya and worse binulong niya pa sa tenga ko. Nagsitayuan lahat ng balahibo ko sa ginawa niya. His voice is tender yet seducetive. "What are you thinking?" Mahina niya paring bulong. Is he really planning to give me a heart attack!?

I was about to face him and to push him away when he wrapped his arms in my neck. Then he rest his head on the top of my head. At dahil nakaupo ako at nasa likod siya ng couch, hindi ko alam kung paano niya napantayan ang height ko. Maybe he kneel.

My heart automatically raced because of what he did. Pero parang wala lang sa kaniya yun. He looks so comfortable. Parang sanay na siyang ginagawa itong ginawa niya sakin ngayon.

Then something came to my mind that makes my heart ache. Ginawa niya na rin kaya 'to sa ibang babae? Sana mali yung iniisip ko.

"Love, are you with me?" Napakurap ako ng mahina ulit siyang bumulong. I never thought that Cyril's voice can be this soothing. "I..." I actually don't know what to say and I don't know if I'm even thinking right. Ikaw ba naman yakapin ng napakagwapo at napakabangong nilalang, makakapag isip ka kaya ng maayos?

I felt him smile before he let go of me. Then I felt a sudden dissapointment. Bakit parang mas maganda sa pakiramdam pag yakap niya ako? Even though my heart wants to get out of my chest because of his hug, I can't still deny that his hug makes me feel loved. And important.

"I still really want to hug you and cuddle with you but they are already looking for us. Let's go, love?" pagkatapos ng lahat ng nangyari at pinag gagawa niya ay nawala na sa isip kung may pupuntahan pa pala kami. Wala sa sarili akong tumango at tumayo. I even almost about to fall kung hindi niya lang ako nahawakan sa kamay eh baka natumba na ako. "Be careful..." mahinang bulong niya. I glanced at him before I lowered my head. I can't look straight in his eyes.

Why?

Cause my heart is beating so damn fast!

Naging mabilis ang biyahe namin papuntang mall dahil luckily wala namang traffic. Nagtext na rin pala si Lenia, asking kung asan na kami. I just answered OTW kaya ayun kung anong pinag tetext sa akin. Na ang ikli raw ng sagot ko, bakit daw shortcut ako mag text, at kung totoo daw ba yang 'on the way' na yan pero hindi ko siya nireplyan. Bahala siya sa buhay niya.

And about naman kay love- este Cyril, ayun todo alalay. Akala mo naman baldado ako. Ewan ko rin kung bakit parang naging gentleman yata siya. Pinagbuksan niya kasi ako ng pinto, inalalayan bumaba and he even wrapped his arms around my waist. Parang ayaw niya nga akong bitawan eh.

We're in the middle- I think -of the mall ng mahagip ng paningin ko sila Brent na nakaupo sa Starbucks. Wow! Ang gagaling maghanap pero hindi man lang sinabi kung saan magkikita kita. Kanina pa kaya kami ikot ng ikot ni Cyril at nakakapagod yun!!

Nagmamadali akong pumasok ng Starbucks dahilan para mabitawan ni Cyril ang beywang ko. Pero hindi ko siya pinansin. At dahil busy sila sa pag uusap usap ay hindi nila ako napansing pumasok. I'm mad! Napagod ako kalalakad tapos ito sila pahigop higop lang ng kape! Wow! Just.Amazing!

Huminto ako sa tapat ng table nila at nakapameywang na humarap sa kanila. Mukhang hindi naman nila inasahan ang pagdating ko kaya lahat sila ay gulat na nakatingin sa akin. Yes! Lahat! Pati nga si Michael eh halata ring nagulat.

"Did I disturb your wonderful chit-chatting? Well, I really don't care if I did but lend me a minute to tell you something. Will you lend me?" nakangiti pero halatang peke na sabi ko. Titig na titig sila sa akin ng biglang sumulpot si Cyril sa gilid ko. "J-Jade, andito na pala kayo." nagdadalawang isip na sabi ni Lenia.

Tinaasan ko siya ng kilay. "Tsk! Don't state the obvious please!" sagot ko. Cyril put his arm around my shoulder and he caress it. "Love, calm down. Let's sit first" kinalma ako ang sarili ko dahil sa binulong niya. Inalalayan niya akong umupo sa bakanteng upuan tsaka siya tumabi sa akin.

"Ang gagaling niyong maghanap pero hindi niyo man lang sinabi kung saan tayo magkikita kita! Nakakapagod kayang hanapin ang mga taong parang ayaw magpahanap!!" agad na sabi ko pagkaupo ko pa lang. Lenia stared at me for a second before she realized what I said. "Right! Sorry, hindi ko ba nasabi sayo?" she said. "Nandito ba ako sa harapan niyo ngayon at naiinis na kinakausap kayo kung sinabi mo?" pabalang kung sagot. Ngumiwi siya at umiwas ng tingin dahilan para mapairap ako.

"Hayaan mo na love. What do you want to drink? Ako nang bibili." Cyril said loud enough to be heard by them. Hindi sila makapaniwalang tumingin sa aming dalawa. "L-Love!?!" sabay na sabi nila. Pati si Michael ay nagsalita. "Why? What's wrong with me calling her 'love'? After all, she's my fiancée." Cyril answered like it's very normal for him to call me that way.

"Nag iba yata ang ihip ang hangin."

"Anong nangyari sa inyong dalawa?"

"Is this the end of the world?"

"May sakit ka ba Mark?"

"Is this real?"

"Did you really called her 'love'?"

Sunod sunod na sabi nila. The atmosphere is starting to get awkward. Hindi naman kasi talaga normal na tawagin niya akong ganon. We started as enemies and it's really unbelievable for him to call me 'love.' Hindi ko nga matanggap na ikakasal kami tapos ngayon tatawagin niya pa akong love.

Sumiring lang si Cyril at tumayo na. Oorder siguro. "Jade, anong nangyari sa inyong dalawa?" tanong ni Christian. I shrugged. "Hindi ko rin alam. Many happens this past few days." sagot ko. Kahit nga ako hindi parin nagsi-sink in sa akin na ikakasal talaga kami. "We hope that what happened is a good sign." sabi naman ni Joan. "I also hope." sagot ko.

Sari sarili silang higop sa mga kape nila samantalang ako ay nakatingin kay Cyril na nakapila. I was about to divert my gaze to others when a woman came near him. Nakashort ito ng napakaiksi at halos bra na ang suot.

Agad na kumulo ang dugo ko at tumaas ang altapresyon ko ng kumapit siya sa braso ni Cyril at hinahaplos haplos niya pa 'to.

Tumayo ako at kumuyom ang kamao ko. Mas uminit ang ulo ko ng mapunta sa pisngi ng fiancé ko ang palad niya. Oh the heck! Not my man! Not on my watch!!

Nagmamadali akong lumapit sa counter but I still make sure that I'm well collected and still fabulous. Kahit naman nakajeans ako,  malayong mas maganda at sexy ako sa babaeng yan!

Ng makarating ako doon ay agad kung hinawakan ang kamay niyang nasa pisngi ni Cyril at pabalibag na binitawan. Masama namang napatingin sa akin yung babae pero tinaasan ko siya ng kilay. Ang kapal ng mukha!

"Naligaw ka yata. Shouldn't you be in the beach? Hindi kasi bagay dito yang suot mo" taas kilay na sabi ko. "Sino ka ba? Bat ka nangingialam!?" naiinis na sabi niya. Hinila ko muna ang braso ni Cyril para mabitawan niya yun bago ko siya sinagot. "I'm the fiancée of the man whose you're flirting with." mataray na sagot ko. Mukha namang nagulat siya. On your face bitch!

But on my surprise, ngumisi pa siya. "Well, fiancée ka pa lang naman. Asawa nga naaagaw eh, fiancée pa kaya." agad na uminit ang ulo ko sa sinabi niya. Ang kapal talaga ng mukha!! I was about to speak when she raised her hand to stop me. "Tsaka isa pa, hindi naman ako pinagtulakan palayo ng fiancé mo. Baka nga napipilitan lang siyang kasama ka." she said and she emphasize the 'fiancé mo'.

My heart clenched at what she said. Hindi makapagsalitang binalingan ko si Cyril. Masama ang tingin niya sa babaeng higad na 'to bago niya nilipat ang tingin sa akin. "Of course not! Love, don't listen to her!" medyo nakampante ang loob ko dahil sa sinabi niya. "Hey witch, can you fuck off? The heck! I don't even know you so don't mess with me!" halatang naiinis na si Cyril. What a thick face she have!

Mukha namang napahiya siya sa sinabi ni Cyril kaya lumayo na rin siya. I even saw her rolled her eyes before she left. Kung hindi lang hinawakan ni Cyril ang kamay ko eh baka napatulan ko pa siya. Ang babaeng yun! Nakakapanggigil ng dugo! Ang sarap i-untog sa pader!

"Athena, love, calm down..." Cyril called my name softly pero itinulak ko siya. Naiinis rin ako sa kaniya. Why he didn't push that slut away!? Eh di sana hindi na ako pumunta pa dito para makapagsagutan sa babaeng yun!

I pointed him. "Ikaw na lalaki ka! Umamin ka nga sakin! Ginusto mo ba yung ginawa ng babaeng yun!!? Ha?!?" medyo malakas na sigaw ko kaya napatingin sa akin ang mga tao but the sh!t with them! "Sumagot ka..." mahina ngunit may diin na sabi ko. Pinanlakihan ko pa siya ng mata. Sunod sunod na iling ang isinagot niya sa akin. "No! No! Of course not!" sagot niya with hand gestures pa at iling.

Pinagpapawisan rin siya. Mukhang natakot ko yata. "Promise?" mahina at nakapout na tanong ko. And then finally, he smiled. "I promise." he answered softly. But did I really scared him? Si Cyril na walang kinakatakutan, pinagpawisan ng dahil lang sa akin?

I smiled back. Tsaka ko hinawakan ang kamay niya. I was just planning to hold it but he intertwined our fingers. Tinitigan ko siya pero hindi siya nakatingin sa akin. Nasa harap ang tingin niya but there's a hint of smiled in his lips. I just let him, gusto ko rin naman ehh.

Hindi niya binitawan ang kamay ko hanggang sa makarating kami sa counter. "What's your order, Sir?" agad na sumama ang tingin ko sa babaeng nasa counter. Is she flirting with my fiancé?!?

Damn!!!

Bakit ba ang daming nagkakagusto sa fiancé ko!!?

"1 White Chocolate Mocha Frappuccino and 1 Caramel Ribbon Crunch." simpleng sagot ni Cyril. Humigpit ang kapit ko sa kamay ni Cyril ng makita kung nagpapacute ang babaeng 'to. May pasingit singit pa ng buhok niya sa likod ng tenga niya! Aba! Talaga naman oh! "Is that all, Sir?" malambing na sagot niya. Napairap ako. "Didn't you heard him? O tanga ka lang talaga?" sagot ko habang nakataas ang kilay.

Nalipat naman ang tingin niya sa akin at mukha siyang nagulat. Didn't she know that I'm here? Malamang! Nakay Cyril lang atensyon niya eh! Argh!!

"Uhm...O-Okay po." simpleng sagot niya and I just rolled my eyes. Ayaw na ayaw ko sa mga taong papansin! Nakakapang init sila ng ulo!

Nauna na akong bumalik sa table namin. Naaasar lang ako sa pagmumukha ng babaeng yun. Hindi naman siya kagandahan kaya kampante kung iniwan si Cyril. I know he won't cheat on me. Subukan niya lang!

Padabog akong umupo kaya titig na titig ang mga kasama namin sa akin. Oh! I forgot them! Nakalimutan kung andito pa pala sila.

"What a show, Jade. Grabe ka talaga!" bungad ni Joan. I tsked and didn't answer her. I can't deny that I really did catch some attention a while ago but, whatever.

After a minute, dumating din si Cyril dala ang order namin. Walang isang oras ay naubos din namin yun. Nag uusap usap sila Lenia pero tahimik lang kami ni Cyril. I don't know what's running inside his head. Kanina pa kasi siya hindi nagsasalita at ni kausapin ako ay hindi niya ginawa. What the hell is happening to him?