Kabanata 51: Ang Pagpapasya kay Jayjay at ang Kanyang Grupo
Pagkalipas ng isang buwan na walang naging aberya, naging maayos at tahimik ang pamumuhay sa Hilltop, View Deck, at iba pang teritoryo ng grupo. Ang bawat miyembro ay patuloy sa kanilang mga nakatalagang gawain—mga magsasaka sa View Deck, mga bantay sa San Lorenzo, at ang mga operator ng hydro power plant. Sa kabila ng katahimikan, hindi pa rin nawawala ang pag-iingat ng bawat isa, lalo na si Joel, na laging nagbabantay laban sa anumang posibleng banta.
Sa kalagitnaan ng umaga, tinawag ni Mon si Joel upang mag-usap.
"Joel," sabi ni Mon, seryoso ang boses, "palagay ko panahon na para kausapin natin si Jayjay at ang grupo niya. Ilang buwan na rin silang nakakulong, at tingin ko dapat na nating magdesisyon kung anong gagawin sa kanila. Dalawa lang naman ang pagpipilian natin: palayain sila o gawing opisyal na miyembro ng grupo."
Napaisip si Joel, tahimik na nagmuni-muni sa sinabi ni Mon. Ilang saglit ang lumipas bago siya sumagot. "Sang-ayon ako na bigyan sila ng pagkakataon na sumali sa atin," sabi niya. "Pero kung paaalisin natin sila, hindi ako pumapayag. Malaki ang posibilidad na ipagsabi nila ang tungkol sa lugar natin. Kung alam nila kung gaano tayo kahanda, posibleng bumalik sila o magsama ng iba para agawan tayo. Hindi ko iyon papayagan."
Tumango si Mon sa paliwanag ni Joel. "Tama ka, Joel. Sige, ang kasunduan natin ay simple. Palalayain natin sila, pero may kondisyon—sumali sila sa grupo. Kung tatanggihan nila, mananatili silang nakakulong."
---
Pagpunta sa Hydro Power Plant
Kasama si Joel, bumaba si Mon sa hydro power plant kung saan nakakulong ang grupo ni Jayjay. Maingat silang naglakad patungo sa malaking storage room na ginawang pansamantalang kulungan. Sa kanilang pagdating, natanaw nila ang sampung tao sa loob, payat na payat ngunit alerto pa rin.
Binuksan ni Joel ang pinto, at agad silang tumingin kay Jayjay, na tila lider ng grupo. Tumayo si Jayjay, may halong kaba at pag-asa sa kanyang mga mata.
"Jayjay," sabi ni Mon, kalmado ngunit diretso, "panahon na para mag-usap tayo."
"Anong desisyon niyo, sir?" tanong ni Jayjay, sinisikap gawing matatag ang kanyang boses.
"Simple lang," sagot ni Mon. "May dalawang pagpipilian kayo: sumali kayo sa grupo namin bilang opisyal na miyembro, o mananatili kayo dito. Kung pipiliin niyong umalis, hindi namin kayo mapapayagan. Alam niyo ang lokasyon namin, ang mga depensa namin, at hindi namin kayang isugal iyon. So, ano ang desisyon mo?"
---
Ang Desisyon ng Grupo
Nag-usap ang grupo ni Jayjay sa loob ng ilang minuto. Ang bawat isa sa kanila ay halatang nahihirapan sa desisyon, ngunit si Jayjay ang unang sumagot.
"Kung iyon ang kondisyon niyo, tatanggapin namin. Sasali kami sa grupo niyo, pero gusto ko lang linawin na gagawin namin ito hindi lang para mabuhay, kundi dahil naniniwala kami na mas ligtas dito. Kung bibigyan niyo kami ng pagkakataon, handa kaming magtrabaho at tumulong."
Tumango si Joel, ngunit nanatiling seryoso ang kanyang mukha. "Mabuti kung ganoon. Pero tandaan niyo, Jayjay. Kapag nilabag niyo ang tiwala namin, hindi kami magdadalawang-isip na ituring kayong banta. Kaya siguraduhin niyo na totoo kayo sa sinasabi niyo."
"Oo, naiintindihan namin," sagot ni Jayjay, kasabay ng sabay-sabay na pagtango ng kanyang grupo.
---
Pagbabalik sa Hilltop
Matapos ang pag-uusap, dinala nina Mon at Joel ang grupo ni Jayjay sa Hilltop upang ipasok sa kanilang komunidad. Bago sila pormal na tanggapin, sinailalim sila sa mahigpit na orientation kung saan ipinaliwanag ang mga patakaran ng grupo.
"Walang personal na agenda," sabi ni Joel sa harap ng lahat. "Lahat tayo dito pantay-pantay, at lahat ng gawain ay para sa ikabubuti ng lahat. Wala tayong puwang para sa mga makasarili o traidor."
Sa huli, opisyal nang naging bahagi ng grupo ang sampung bagong miyembro, at bawat isa ay binigyan ng kani-kanilang tungkulin. Si Jayjay ay inatasang magbantay sa San Lorenzo kasama sina Jake at Andrei, habang ang iba ay pinamamahala sa paglilinis at pagsasaayos ng mga kalapit na teritoryo.
---
Ang Pag-usad ng Komunidad
Sa araw na iyon, naging mas malawak at mas organisado ang komunidad. Sa kabila ng mga panganib na hinaharap nila araw-araw, patuloy silang umaasa na sa tulong ng pagkakaisa, kakayanin nilang harapin ang anumang darating na pagsubok. Ngunit sa kabila ng katahimikan, hindi maiwasan ni Mon at Joel na magtaka—hanggang kailan magtatagal ang ganitong kalmadong sitwasyon?