Kabanata 11 - Mga Desisyon at Destinasyon
Tahimik ang mini-bus habang tumatakbo ito sa kalsada. Ang dalawang gamer na sina Jake at Andrei ay nakaupo sa pinakahuling row, umiiyak at tila walang lakas matapos ang nangyari sa evacuation center. Ramdam ni Mon ang bigat ng kanilang pinagdadaanan, pero alam niyang kailangan niyang manatiling matatag para sa grupo.
Tumayo si Mon sa gitna ng bus at humarap sa mga kasama. "Kailangan nating magdesisyon. Sino sa inyo ang gustong umuwi para hanapin ang mga pamilya ninyo? At sino ang pipiliing manatili sa grupo para magtulungan tayo?"
Ang mga kasama niya ay nagkatinginan at isa-isang nagpakilala:
Ang Mga Nagpakilala
Maria
"Ako si Maria, taga-Novapark. May asawa at dalawang anak ako. Gusto kong makita sila, kahit na ano'ng mangyari."
Mang Nestor
"Ako si Mang Nestor, retiradong guro. Wala na akong pamilya, pero gusto kong tumulong sa grupo hangga't kaya ko."
Joel (Dating Sundalo)
"Ako si Joel, dating sundalo. Sasama ako kahit saan para mapanatili ang kaligtasan ng grupo."
Vince
"Ako si Vince, taga-Bagong Silang Phase 5. Nag-iisa lang ako, pero gusto ko pa ring makita kung buhay pa ang kapitbahay kong lola na tumulong sa akin noon."
Rina
"Ako si Rina, Isang guro sa elementarya. Taga-Camarin din ako, malapit sa Phase 6. Gusto kong malaman kung nakaligtas ang mga magulang ko."
Jake at Andrei (Gamers)
Nanatiling tahimik ang dalawa, ngunit tinanong sila ni Mon. "Wala na kaming uuwian, kuya," sagot ni Jake. "Sasama na lang kami sa inyo. Ayoko nang bumalik."
Pagtatala ng Destinasyon
Habang nakikinig si Mon, sinulat niya sa isang papel ang mga address ng bawat isa. Inayos niya ang kanilang ruta para mas maihatid ang mga tao sa kani-kanilang bahay nang hindi bumabalik o nauubos ang gasolina.
"Ganito ang gagawin natin," sabi ni Mon. "Unahin natin ang mga pinakamalapit na lugar. Pero tandaan, hindi tayo titigil nang matagal sa isang lugar. Kung may zombie, aalis tayo kaagad. Maliwanag?"
Tumango ang lahat, bagama't halatang kinakabahan.
Mensahe ni Mon
Tumingin si Mon sa grupo. "Ang sitwasyon natin ay mas mahirap kaysa sa inaasahan natin. Hindi lahat ng pupuntahan natin ay ligtas, at hindi lahat ng pamilyang hahanapin natin ay maaaring buhay pa. Pero hindi natin susukuan ang bawat isa. Ang mahalaga, tulungan tayo hanggang sa dulo."
Naramdaman ng lahat ang bigat ng responsibilidad ni Mon, ngunit naroon din ang tiwala na gagawin niya ang lahat para sa kanilang kaligtasan.