webnovel

De mensen Jager

Fantasi
Sedang berlangsung · 4.8K Dilihat
  • 3 Bab
    Konten
  • peringkat
  • N/A
    DUKUNG
Ringkasan

Geloof je in god? Budha, Jehova, Allah of zelfs in reincarnatie? Leven wij in een computer wereld of is dit alles wellicht echt? Willem is de mensheid echt zat. Sinds hij een kind was haatte hij het leven en de mens. Maar op een dag ging het heel fout. Hierdoor moest hij zijn huis van geboorte vluchten en kwam een gruwelijke eide tegen. Maar dat was niet echt het einde. Plotseling stond zijn moeder weer voor hem en zag hij een wezen die hij dacht dat het god was. En hij zij "Jij Willem. Gij hed zoveel meegemaakt, maar was ook niet zo een speciale mens. Daarom geef ik je iets. Hier is een wereld die ik heb gecrieerd als experiment, ik zal het aan jouw overlaten. Doe wat jij best in bent, en doe wat jij wilt. Breng woede, pijn en wraak uit op de mensen van die wereld." Laten wij kijken hoe hij zijn haat zal uiten.

Chapter 1Die stomme wijf

Op een heette dag zat willem nog in zijn wiskunde klas naar die ouwe klokske te staren. Tis bijna 2 uur en nog een paar minuten dan zal de bel dadelijk luiden. Brrrrrrrinngggg. "Top, Daar gaat ie. Hehe wat een matige dag was't gewist."

Tuurlijk wilt mijn vriend joep effe naar de winkel voor snoep maar ik ga gelijk weg om m'n huiswerk af te maken zodat ik met pap naar opa kan.

Na even lopen vond Willem eindelijk z'n fiets tussen alle andere. Onhendig klom ie erop en reed hij zo snel mogelijk weg. "Jandorie zo koud is't brrr.. moet je nagaan hoe die gasten bij de alpen wonen" mopperde hij bij z'n eigen.

Niet lang is Willem al snel thuis aangereden. Hij parkeerde z'n fiets netjes in't schuur en liep binnen en pakte hij een glasje water uit de kraan. *Tap tap tap tok.* gingen de voetstappen boven. Daarna hoorde hij een glasje breken en de deur open gaan gevolgd met geschreeuw en gejank. "Daar begint ze weer" zuchtte Willem.

De stiefmoeder en echte vader van Willem waren al weer gaande. Na een paar seconde later hoorde hij zijn vader schreeuwen "Gij bent gewoon een Godverdomme hoer heh. Hoe durf je?"

niet lang daarna hoort hij een bloedige gillende geschreeuw van z'n vader. "Aaaaah wat doe je??? Ik heb een kind. Hoe kun je? Aaaaahhahahauw" En ging dan even door voor een paar seconde later en daarna was't stil. Willem bewoog niet. Hij kon alleen denken "Wat is er in godsnaam aan de hand?" en stormde de trap naar boven. Wat hij zag toen hij de deur open duwde was al te verwachten maar trof hem zo diep in z'n hart met schok en verdriet dat hij alleen kon staren. Naast z'n huilende stiefmoeder was z'n vader die op bed lag vol bloed met z'n ogen open en bevende handen. Bloed kwam uit z'n mond en het leek alsof het gauw zou eindigen. "Wa hedde gij gedaan!!!!??????? Papaaaaaaa" gilde Willem met ogen vol tranen tegen z'n....niet echte moeder.

"Hou je godverdomme snuit dicht jij verwende!!"

"Hou je bek dicht!!!!!!" schreeuwde zij terug en stond daarna rustig op met een bloedige mes in hand.

Snel denkend gooide Willem die kapote vaasje keihard in haar gezicht en verwonde haar. Terwijl ze naar achteren wankelde van de pijn in haar ogen en gezicht door die gebroken stukjes glas nam Willem snel de kans en haaste zicht om het mes van haar te pakken. Ze probeerde hem tegen te houden. Willem liet dan z'n ene hand los en sloeg die wijf keihaard in haar keel dat ze niet kon schreeuwen en pakte het mes.

Zonder te twijfelen, stook hij haar in't borstkast. Hij deed dat nog 44 keren. "DIT IS VOOR MIJN VADER!!!!! JIJ....STOMME WIJF. GEHT ONS LEVENS VERPEST!!!!! NOU MOET DE GIJ GAAN VOELEN"

Zij probeerde te dekken en hem van haar af te stoten. Helaas was Willem als een dier beheersd door alle kwade en verdriet en bleef haar steken totdat zij niet meer bewoog. Hij besloot dat nog een laatste goed zou doen en sneed haar nek open. Maar plotseling stopte hij, stond op, liet het mes vallen en keek naar zijn levenloze vader die op't oude famillibed lag. Het bed waar hij samen met z'n vader en echte moeder die door een dodelijke ongeluk stierf verhaaltjes gingen lezen. Het bed waar toen hij bang was, erin ging slapen en zijn moeder liedjes ging zingen.

"Neee....papa" mopperde Willem, maar durfde niet in die richting te kijken. Dat is toch te begrijpen. Snel draaide hij om en liep hij naar beneden en kroop naar een hoekje.

Daar ging zat hij gebogen en begon te huilen. Het duurde even om voor hem na te gaan wat er net gebeurd was. Wat hij zo spontaan met die stiefmoeder deed. Het ging zo automatisch. Maar het beeld van z'n vader die zo veel van hem hield, het was heel pijnlijk om over na te denken. Maar, niet lang werd er al gauw aan het deur geklopt. "Heey, gaat ie goed daar!!?"Geschrokken keek Willem naar het raam. Verrekt, tis de buurman. Wat moet hij nou doen? De deur open doen? Hij begon daarvan angstig van te worden. Hij stond dan op en langzaam met z'n gezicht gericht naar het raam liep hij naar de achterdeur.

Het kloppen werd harder en harder. En toen begon de buurman te schreeuwen, "Willem!!!! Anneke!!! Mario!!! Wat gebeurd daar? Ik hoorde zoveel kabaal toen ik aan het koken was. Is alles in order daar?"

Maar het bleef gewoon muisstil daarbinnen. Al staande bij de achterdeur van't huis bleef Willem zijn gezicht vastgericht op het schim van de buurman daarbuiten achter het raam. Op een gegeven moment zag hij de buurman haastig weglopen. Willem rende dan snel naar boven naar z'n kamer zonder naar die andere kamer te kijken en pakte zijn rugtas. De meest belangrijkste alleen nam ie mee zoals geld, een zakmes, 2 spijkerbroeken, 3 truien en een jasje. Maar plotseling in alle rep en roer hoorde hij de sirenes buiten. De tijd is nu!! Hij moest nu weg. In alle haast stormde hij van de trap naar beneden en ging hij de achterdeur uit. Hij wist niet waar hij moest gaan maar rende gewoon naar de wieland.Hij rende met al z'n kracht en energie die wieland in en daarna naar een bosje waar hij kon schuilen. Hij was zo ver gaan rennen dat hij geen gebouwen meer zag en omdat het al bijna s'avonds was begonnen de lampen al te branden, maar hij stopte niet en bllijf maar heiggend rennen. Op den duur was hij zo ver in het bos dat hij die lampen niet langer in zicht waren. Terwijl de zon zo snel al onderging zocht hij een plaats voor de nacht waar hij zou gaan slapen. Hij vond een droog stuk grond waar ook een oude schuur stond en ging naar binnen.

Het was pikdonker. Nadat Willem effetjes ging voelen wat er binnen zat bleek het bijna leeg te zijn. Er zat niks maar een paar dikke ijzer kettingen, maar een paar van schoenen en de rest waren allemaal kratten en dozen. Nadat het donker werd begon hij al te slapen. Het was koud, maar dit zou voor nu moeten doen dacht hij bij z'n eigen. Gedurende dit alles, dacht hij aan zijn vader, zijn opa en oma en eventueel over toen z'n moeder nog leefde. Hij zuchtte en toen begonnen de tranen te vloeien. Hij miste nu wel zijn Pap en Mam erg. 

Anda Mungkin Juga Menyukai

Nekromant der Schatten

"Ich hätte zu Hause bleiben und Videospiele spielen sollen." Dies war Rays letzter Gedanke, bevor ihn die Dunkelheit einhüllte, nachdem er von einem Auto angefahren worden war. Doch überraschenderweise fand sich Ray nach seinem Tod nicht vor den Toren der Hölle wieder, sondern er wurde in eine andere Welt versetzt. Die Welt, in die Ray versetzt wurde, hieß Arora World, ein Ort, an dem man verschiedene Arten von Fähigkeiten und Magie einsetzen und sogar mächtige Klassen erwerben kann. Ray fand sich im Körper eines Jungen namens Evan wieder, der an einer Jägerakademie studierte, nachdem er im Alter von vierzehn Jahren seine Fähigkeiten erlernt hatte. Zunächst war Ray froh, dass er in den Körper von jemandem transmigriert war, der seine Fähigkeiten geweckt hatte und die Magie anwenden konnte, die er schon immer einsetzen wollte. Als Ray jedoch Evans Erinnerungen durchging, wurde ihm schließlich klar, dass alles nicht so einfach war, wie er erwartet hatte. Evan hatte einen einzigartigen Körperbau, der es ihm nicht erlaubte, seine Kraft wie andere Menschen zu steigern. Wegen dieses nutzlosen einzigartigen Körperbaus war Evan der schwächste Jäger in der gesamten Akademie. Und das war noch nicht alles; je mehr Ray sich Evans Erinnerungen ansah, desto mehr wurde ihm klar, wie problematisch seine Situation war. "Ich weiß, dass ich diesen Körper betreten habe, ohne ein Ticket zu kaufen, aber ist das nicht zu viel?" sagte Ray mit bedrückter Stimme, nachdem er Evans Erinnerungen durchgesehen hatte. Wird Ray in der Lage sein, in dieser neuen Welt zu überleben? Ist der Körperbau seines neuen Körpers wirklich nutzlos? Begleite Ray auf seinem Abenteuer und finde es heraus. --------------------------------------------------

Zero_writer · Fantasi
Peringkat tidak cukup
777 Chs

Ich habe gerade das Vermächtnis des arkanen Kaisers geerbt

Im Solarischen Reich wurden die Menschen durch ihr Blut getrennt. Die Adligen genossen ihr Leben in Reichtum, mit feinem Wein und hervorragendem Essen. Sie herrschten über das gemeine Volk. Das konnten sie nur, weil sie über die mächtigste Kraft der Welt verfügten - die Magie. Die Adligen verhinderten, dass ihr Wissen an die Bürger weitergegeben wurde, was es ihnen erschwerte, Magie zu erlernen. Leo, ein junges Waisenkind in Solaria, hatte eine unglaublich starke Affinität zur Magie. Er wusste nicht einmal davon, weil er nie Magie lernen konnte - er war zu arm, um an einer Magie-Akademie zu lernen. Er versuchte einfach, auf den Straßen von Solhaven zu überleben, bis er den verlorenen Folianten des Arkanen Kaisers fand. "Ich kann einen Magier des 7. Kreises besiegen." "Wow! Du musst viele Jahrzehnte lang trainiert haben. Wie alt bist du?" "17." "..." Die Welt sollte auf den Kopf gestellt werden. HINWEIS FÜR MEINE AMAZIN-LESER: Nehmen Sie KEINE Privilegien in Anspruch, wenn sich der Monat dem Ende nähert. Ihr Zugang zu den Privilegien endet, wenn der Monat zu Ende geht. Sie bleiben NICHT einen ganzen Monat lang bestehen, nachdem Sie sie erworben haben. Bitte kaufen Sie die Privilegien in der ANFANGSHÄLFTE des Monats, um den besten Gegenwert für Ihr Geld zu erhalten. Für Leute, die denken, dass Discord der letzte Schrei ist, hier ist der Discord-Server für dieses Buch. Fühlt euch frei, auf dem Server zu diskutieren, was ihr über dieses Buch denkt. https://discord.gg/TbX8MCUg7

WhiteNightingale · Fantasi
Peringkat tidak cukup
252 Chs

Unendliche Pfade: Der rasende Phönix

Er lebte ein Leben in der Mittelmäßigkeit, geplagt von Reue. Anstatt seinen Traum, Profiboxer zu werden, zu verfolgen, hörte er auf andere und wurde zum Unternehmenssklaven. Er wurde zu Unrecht beschuldigt, als Geld vom Konto der Firma verschwand. Er verlor alles - seinen Job, seine Freunde und sogar seine Familie wandte sich von ihm ab. Schließlich wurde er obdachlos. Am selben Tag wurde er Zeuge, wie eine obdachlose Frau in einer dunklen Gasse angegriffen wurde, während alle ihre Hilfeschreie ignorierten. Trotz seiner eigenen Kämpfe konnte er ihre Notlage nicht ignorieren. Er beschloss, einzuschreiten und sie zu beschützen. Doch das führte nur zu seinem Verhängnis. Er wurde erstochen... Doch das Schicksal war noch nicht mit ihm fertig, und er hatte die Chance, in einer Welt der wahrhaft unendlichen Pfade wiedergeboren zu werden... (Der menschliche Pfad wurde freigeschaltet) (Du hast die Fertigkeit Sprache erhalten.) Seine Geschichte war eine schmerzhafte Erinnerung an die Konsequenzen, die ein gewöhnliches Leben mit sich bringt, und an die Gewissensbisse, die damit einhergehen. Sein Tod verdeutlichte die harte Realität, wie seine Entscheidungen und Umstände ihn zu diesem tragischen Ende geführt haben. Sie diente ihm als eindringliche Botschaft, nach etwas Größerem zu streben, seine Träume nie aus den Augen zu verlieren und den Bedürftigen selbst in den dunkelsten Momenten eine helfende Hand zu reichen. Dieses Mal wird er sein Leben ohne Reue leben... Unser Discord-Server: https://discord.gg/bd9aDdEeQK

ExSoldierLv99 · Fantasi
Peringkat tidak cukup
783 Chs