kabanata 10

Habang lumalaki sina Jelo, Jaja, at Janjan, unti-unti nang nabubuo ang kanilang mga pangarap at ambisyon. Naglaan sila ng maraming oras sa pag-uusap tungkol sa kanilang mga plano sa hinaharap at sa pagsuporta sa bawat isa sa kanilang mga pangarap. Isang maliwanag na hapon, nagtipon sila sa ilalim ng kanilang paboritong puno sa parke ng bayan, handang ibahagi ang kanilang mga pangarap sa isa't isa.

Si Jelo, na may hawak na sketchbook, ang nag-umpisa ng usapan. "Mga kaibigan, marami akong iniisip tungkol sa aking kinabukasan," sabi niya, habang binabasa ang mga pahina na puno ng kanyang mga makulay na mga guhit. "Gusto kong maging isang kilalang artist, gamit ang aking talento upang magbigay-inspirasyon sa iba at magdala ng kagandahan sa mundo."

Tumango si Jaja habang hinihimas ang kanyang gitara. "Nakakatuwa 'yan, Jelo! Lagi akong naniniwala sa iyong talento sa sining. Ang iyong mga painting ay may kakayahang magpukaw ng emosyon at magkuwento. Hindi ko mapigilang ma-excite sa pagkakaroon ng iyong mga likhang-sining sa mga gallery at museo."

Sumali si Janjan, na may malalim na koneksyon sa kalikasan. "Habang inyong sinusundan ang inyong mga pangarap, nais kong magkaroon ng pagkakaiba sa mundo ng agrikultura. Tinuruan ako ng aking mga magulang tungkol sa halaga ng mga praktikang pang-agrikultura na pangmatagalan, at nais kong makahanap ng mga bagong paraan upang makatulong sa larangan. Naniniwala ako sa paglikha ng isang sakahan na hindi lamang nagpo-produce ng malusog na pagkain kundi nagtatanggol din sa kapaligiran."

Ang kanilang mga pangarap ay nagdulot ng isang masiglang diskusyon, kung saan bawat kaibigan ay nagbahagi ng kanilang mga ideya at nag-aalok ng suporta. Nag-brainstorm sila ng mga paraan upang pagsamahin ang kanilang mga pagnanais at lumikha ng isang proyekto na magbibigay ng positibong epekto sa kanilang komunidad.

Si Mia, na sumali sa kanila sa ilalim ng puno, ay nakikinig nang buong atensyon sa kanilang usapan. "Napakaganda ng inyong mga pangarap," sabi niya, ang kanyang mga mata ay nagliliwanag sa paghanga. "Jelo, ang iyong sining ay maaaring magpalaganap ng kamalayan tungkol sa mga isyu sa kapaligiran. Jaja, ang iyong musika ay maaaring magbigay-inspirasyon sa mga tao na kumilos. At Janjan, ang iyong mga praktikang pang-agrikultura na pangmatagalan ay maaaring makatulong sa paglikha ng isang mas malusog at pangmatagalang kinabukasan. Kapag pinagsama-sama ninyo ang inyong mga kakayahan, maaari kayong magkaroon ng tunay na pagbabago."

Agad na nag-isip si Ben, "Isipin ninyo ang pag-organisa ng isang art at music festival na nagpo-promote ng pagiging pangmatagalan at kamalayan sa kapaligiran. Maaari tayong mag-imbita ng mga lokal na magsasaka upang ipakita ang kanilang mga produkto at mag-edukang mga tao tungkol sa kahalagahan ng pagsuporta sa lokal na agrikultura. Ito ay magiging isang pagdiriwang ng sining, musika, at isang mas luntiang kinabukasan!"

Ngumiti si Sofia, na abala sa pagbabasa ng isang aklat. "Maaari akong tumulong

ng inyong mga pangarap," sabi niya. "Bilang isang book editor at translator, maaari kong isalin ang inyong mga kuwento at mga ideya sa iba't ibang wika upang mas maraming tao ang makabasa at ma-inspire. Ang mga aklat ay isang mahusay na paraan upang maipahayag ang inyong mga mensahe at maabot ang mas malawak na audience."

Napangiti si Jelo sa suportang ipinahayag ni Sofia. "Talaga bang magagawa mo 'yon, Sofia? Iyon ay napakalaking tulong para sa amin!"

Tumango si Sofia. "Oo, Jelo. Bilang isang book editor at translator, ang aking tungkulin ay hindi lamang mag-edit ng mga aklat, kundi pati na rin ang pagsasalin ng mga ito sa iba't ibang wika. Kaya't kung nais ninyong maipahayag ang inyong mga pangarap sa iba't ibang bansa at kultura, maaari kong gawin iyon para sa inyo."

Napahanga si Jaja sa kakayahan ni Sofia. "Iyan ay isang napakagandang ideya! Ang aming mga pangarap ay maaaring maabot ang mas malawak na audience at magkaroon ng positibong epekto sa iba't ibang bahagi ng mundo."

Sumang-ayon si Janjan. "Tama ka, Jaja. Ang pagkakaroon ng mga aklat na naglalaman ng aming mga pangarap at mga ideya ay magbibigay-daan sa iba na ma-inspire at sumuporta sa mga adhikain natin. Salamat, Sofia, sa iyong suporta."

Ngumiti si Sofia at nagpatuloy sa pagbabasa ng kanyang aklat. "Walang anuman. Masaya akong makatulong sa inyo at maipahayag ang inyong mga pangarap sa pamamagitan ng mga aklat. Kaya't kailan natin magsisimula?"

Nagkatinginan ang tatlo at ngumiti. "Ngayon na!" sabay-sabay nilang sabi.

Sa ilalim ng puno sa parke ng bayan, nagpatuloy ang kanilang diskusyon at pagpaplano. Ang kanilang mga pangarap ay unti-unting nabubuo at nagkakatotoo, at ang suporta at tulong ni Sofia bilang book editor at translator ay nagbibigay-daan sa kanila upang maabot ang mas malawak na mundo.