บทที่ 327 : ทุกคนลุกขึ้นยืนปรบมือ!
________________________________________________
เสียงวิจารณ์ดังขึ้นรอบทิศทาง!
"ความผิดคับฟ้า?"
"เจี่ยเจิ้งอีกแล้ว?"
"ทำไมถึงเป็นเจี่ยเจิ้งไปได้ล่ะ?"
"ความผิดของเจี่ยเจิ้งเขียนไว้ตรงไหนกัน?"
"นี่ไม่ใช่พูดจาไร้สาระหรอกเหรอ ความผิดที่หนักกว่าการซ่อนของโจรเนี่ยนะ?"
"คนดีในสกุลเจี่ยแบบนี้ นอกจากความผิดก่อนหน้าแล้ว ยังจะมีอะไรได้อีก?"
คนในหอประชุมที่เคยอ่านความฝันในหอแดงมาแล้วต่างก็ไม่เงียบเสียง พวกเขาคุยกับเพื่อนๆ รอบตัวเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นของตัวเอง ต่างก็งุนงงกับสิ่งที่จางเย่พูด
นักวิชาการสำนักหงเสวียกล่าวว่า "จางเย่ อย่าเพิ่งเปลี่ยนเรื่องสิ"
จางเย่ยิ้ม กล่าวว่า "ผมไม่ได้เปลี่ยนเรื่อง ผมกำลังพูดเรื่องเดียวกัน"
เรื่องเดียวกัน? นายใช้ตาข้างไหนเรอะถึงมองว่าเป็นเรื่องเดียวกันน่ะ? อาจารย์หยางจ้องเขาตาเขม็ง "เอาล่ะ คุณอธิบายให้ทุกคนเข้าใจเรื่องบทกลอนของเจี่ยเป่าอวี้ก่อน พล็อตที่ใครก็อธิบายไม่ได้แต่คุณอธิบายได้? พวกเราจะเงี่ยหูรับฟัง"
สายตานับไม่ถ้วนจ้องมองไปทางแท่นบรรยายเป็นตาเดียว!
ตอนนี้ทั้งห้าหกพันคนต่างก็รอให้จางเย่ตอบออกมา!
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com