บทที่ 605 : หมัดไทเก็กที่แท้จริง!
_______________________________________
ตอนเที่ยง
ข้าวกล่องดูธรรมดา ข้าวหนึ่งกับสอง เอิ่ม ยังมีน้ำแร่ให้อีกขวดด้วย
“อีกแล้วเหรอ?”
“เออ กินๆ ไปเถอะ”
“ข้าวกล่องแบบนี้ทำเอากินไม่ลงเลย!”
“อยากกลับไปเปลี่ยนอาหารของบริษัทชะมัด รับไม่ได้ว่ะ”
“ใช่ ถึงฉันจะทำอาหารไม่เก่งนะ แค่ฉันเห็นก็ไม่อยากอาหารแล้ว ใครเขาผัดฟักเขียวแบบนี้เนี่ย? นี่มันเอาทุกอย่างโยนลงมาผสมมั่วๆ ชัดๆ!”
รอบบริเวณพักผ่อน นักแสดงตัวประกอบหลักบางคนกับนักแสดงแทนอีกสองกำลังรับประทานอาหารกับเหล่าทีมงานถ่ายทำ พลางบ่นเรื่องอาหารไปด้วย บางคนถึงกับไม่คิดจะกินสักคำ
จางเย่ชิมไปนิดหนึ่ง รสชาติธรรมดามากๆ แต่ไม่ถึงกับทานยากอะไร หรือต่อให้ทานยากจริง จะเอาไปเทียบกับมื้ออาหารที่เขาเคยกินตอนอยู่ในห้องมืดที่สถานีตำรวจได้เหรอ? ขนาดตอนนั้นเขาไม่ได้เรื่องมากเรื่องอาหารอะไรนัก ชัดเจนว่าตอนนี้ก็เช่นกัน เขาแค่รีบๆ กินให้เสร็จภายในไม่กี่คำแล้วดื่มน้ำแร่ล้างปากตาม หลังจากนั้นตั้งหน้าตั้งตาอ่านบทต่อไปเงียบๆ
เมื่อนักแสดงตัวประกอบหลักเห็นเช่นนี้ ต่างพูดอะไรกันไม่ออก
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com