Vol.3-037 ผู้คนสุขสันต์!

บทที่ 37 ผู้คนสุขสันต์!

หลังออกจากตำหนักจินหลวน อารมณ์ของเยี่ยนไหวจิ่งซับซ้อนสับสน

ด้านหนึ่ง เยี่ยนจิ่วเฉาทำในสิ่งที่เขาไม่สามารถทำได้ เขารู้สึกอิจฉา อีกด้านหนึ่งหม่าซื่อหลางกับฮองเฮาเป็นญาติเชื้อสายเดียวกัน เยี่ยนจิ่วเฉากับฮองเฮาก็เป็นฝั่งเดียวกัน นี่จะไม่เป็นการหักปีกตนเองหรอกหรือ? หากบอกว่ามีคนรายงานเรื่องนี้อย่างโจ่งแจ้ง เยี่ยนจิ่วเฉาก็อาจจำต้องตัดสินโทษเนื่องจากแรงกดดันจากเจ้าหน้าที่และประชาชน แต่นี่กลับเป็นเขาที่เปิดโปงคดีด้วยตนเอง

เขาไม่หวาดหวั่นยำเกรงสิ่งใดเช่นนี้เชียวหรือ?

แม้ว่าเขาจะไม่ได้เอ่ยยกโทษให้หม่าซื่อหลาง แต่ดีร้ายอย่างไรก็น่าจะรายงานฮองเฮาล่วงหน้า เพื่อเห็นแก่หน้านางสักหน่อยมิใช่หรือ?

นี่ไม่พูดอะไรสักคำก็ฆ่าคนไปแล้ว!

ไม่สิ ตัดเอวแล้ว!

รูปแบบที่เขาไม่อาจทำ เยี่ยนจิ่วเฉากลับทำลงไปทั้งหมด!

แม้จะริษยาแทบตายอย่างไร แต่เยี่ยนไหวจิ่งก็ต้องยอมรับ ว่าหลังจากหม่าซื่อหลางถูกตัดเอว ความโกรธแค้นที่คับแน่นในอกมานานหลายเดือนของเขาก็ได้ปะทุพรั่งพรูออกมาในที่สุด

...ช่างสาแก่ใจยิ่งนัก!