บทที่ 144 พิธีสมรส เทพแห่งการโอ้อวดลูก
หลายวันมานี้อวี๋หวั่นอยู่ในหมู่บ้าน เยี่ยนจิ่วเฉาใช้เวลาอยู่ในเมืองหลวงเป็นส่วนใหญ่ ทั้งสองไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันตามลำพัง หลังจากกลับมาถึงจวนคุณชาย พวกเขาก็ป้อนข้าวเด็กน้อยทั้งสามและกล่อมจนหลับไป เมื่อเห็นว่าลูกๆ ตัวอ้วนฉุเช่นนี้ ในใจของเยี่ยนจิ่วเฉาก็ไม่อยากยอมรับ แต่เมื่อได้ยินอวี๋หวั่นบอกว่าครั้นเขายังเด็ก เขาก็ตัวอ้วนป้อมเช่นกัน เยี่ยนจิ่วเฉาก็พลันกระจ่างขึ้นมา
หลังจากที่เด็กๆ เข้าสู่ห้วงนิทรา แม่นมก็มาอุ้มออกไป
ทั้งสองเดินย่อยอาหารอยู่ในลานบ้านสักพัก จากนั้นก็กลับเข้าห้องไปอย่างไม่รีบร้อน (ไม่รีบร้อนเลยสักนิด)
จื่อซูใบหน้าแดงก่ำ นางรีบบอกให้เหล่าสาวใช้ถอยออกไป ฝูหลิงเดินหน้าตาเหลอหลา ถือจานลูกพลัมซึ่งอวี๋หวั่นให้นางไปเก็บมา “ฮูหยินน้อยจะกิน”
“พรุ่งนี้เช้าค่อยเอามา! ” จื่อซูถลึงตาใส่นาง แล้วดึงนางออกไป
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com