ปาร์ตีมิชชัน (5)

วันต่อมา ผม แอนและแคทมัดมือชกจัดงานเลี้ยงส่งเล็ก ๆ ให้กับพวกคุณเจนนา ผมเคยคิดว่ามันจะน่าอึดอัดเพราะเป็นการจัดขึ้นโดยไม่ถามความสมัครใจผู้ร่วมงาน นอกจากนั้นพวกเขาอาจยังอึดอัดกับเรื่องที่รู้เมื่อวาน แต่มันก็ผ่านไปได้อย่างราบรื่น พวกเรากินเลี้ยงและบอกลากันเป็นครั้งสุดท้าย

"จะไม่เปลี่ยนใจจริง ๆ สินะ" มายาถามคำถามที่ผมอยากถามด้วยตัวเอง

คุณเจนนายิ้มแหย ๆ แทนคำตอบ เบนจามินเดินเข้าไปขอจับมือกับบิลลี จอน และคาแรคเตอร์อีกหลายคนที่เขาใช้เวลาร่วมกันอยู่เสมอ ส่วนจิมมีแม้ว่าจะเงียบเหมือนทุกครั้งแต่เขาก็มองแอนราวกับว่าเป็นการบอกลาครั้งสุดท้าย

"ถ้าผ่านมาแถวนี้…" ใครคนหนึ่งในกลุ่มของเราพูดขึ้น

"อื้อ ถ้ามีโอกาสนะ"

นั่นคือประโยคทิ้งท้ายเป็นประโยคสุดท้าย ผมได้แค่หวังว่ามันจะไม่ใช่ประโยคสุดท้ายที่ผมจะได้ยินจากพวกเขา

พวกเรากลับมาเหลือแค่สามคน แต่มันไม่ได้เงียบสงบเลยสักนิด ทั้งผมทั้งแคทมีคาแรคเตอร์เหลืออยู่รวมกันแล้วอีกสิบกว่าคน นอกจากนั้นพวกเราแต่ละคนก็กำลังวุ่นวายกับงานที่มีแทบไม่จบไม่สิ้น

ผมยกงานในไร่และการดูแลจัดการฐานทัพให้กับมาร์ตินผู้มีทักษะในการบริหารจัดการทรัพยากรเป็นอย่างดี โดยมีเจสซิกาคอยดูแลเรื่องของตัวเลข และบิลลีเป็นหัวหน้าของงานทุกอย่างที่จำเป็นต้องใช้แรง

ผมเคยสัญญากับแอนเอาไว้ว่าหลังจากจบจากสงครามกับกองทัพซอมบีพวกเราจะใช้เวลาพักให้เต็มที่อย่างน้อยสักเดือนหรือสองเดือน แต่เพราะเธอได้เห็นความแข็งแกร่งของเจ้ามัมมี่ที่แค่ตัวเดียวก็ทำให้ผมถูกไล่ต้อน มันทำให้แอนเป็นฝ่ายออกปากกับผมเองว่าพวกเราต้องจริงจังกับการฝึกซ้อมมากกว่านี้

ข้างนอกซานเชวิลล์มีคนที่เก่งกว่าผมมาก แล้วแม้จะไม่เข้าใจสาเหตุอย่างชัดเจน แต่เขาเป็นตัวอันตรายสำหรับคอลเลคเตอร์ทุกคน ช้าหรือเร็ววันที่เขาจะปรากฏตัวต้องมาถึง แอนจึงอยากให้แน่ใจว่าถ้าเกิดขึ้นพวกเราจะพร้อม

สำหรับผมแล้ว แอนกังวลจนเกินไป ผมยอมรับว่ามีคอลเลคเตอร์ที่ทรงพลังมากกว่าอยู่จริง แต่ผมกลับไม่ได้กังวลอะไรมากมายนัก เพราะรู้ว่าผมไม่ได้สู้อยู่ตามลำพัง

แอนคงไม่รู้ตัวว่าตัวเธอเข้มแข็งขึ้นขนาดไหน ไม่ใช่แค่เฉพาะค่าสถานะหรือเลเวลหรือสกิลที่นับวันยิ่งเพิ่มเอา ๆ ที่ผมกำลังพูดถึงคือความเข้มแข็งด้านจิตใจของเธอ แอนในวันนี้เป็นคนละคนกับหญิงสาวที่ตามผมมาเพียงเพราะความอยากรู้อยากเห็น

ด้วยจำนวนของคาแรคเตอร์ที่มีพอสมควร ทำให้แม้จะแบ่งคนมาดูฐานแล้วพวกเราก็ยังเหลือคนพอสำหรับการสำรวจ ในพื้นที่ที่ค่อนข้างอันตรายพวกเราจะไปด้วยกันเสมอ แต่บางครั้งหากเป็นการสำรวจในพื้นที่ที่เคยสำรวจแล้ว พวกเราก็อาจแยกกันออกไป

ในวันนี้เป็นวันแรก ที่แอนออกไปโดยไม่มีผมและแคท ต่อให้รู้ว่าแอนเก่งขึ้นมากและผมให้มือดีอย่างอลิซาเบธกับจอนไปด้วย แต่มันยากที่จะไม่ห่วงเลย

"แอนไม่เป็นอะไรหรอกน่า"

ผมมั่นใจว่าตัวเองไม่ได้แสดงความกังวลเลยสักนิด แต่แคทคงมองออกได้ไม่ยาก

"ช่วยไม่ได้หรอก ออกไปโดยไม่มีเราสองคนเป็นครั้งแรกนี่"

"น่าอิจฉาจังเลยนะ ตอนที่ฉันออกไปคนเดียวเป็นครั้งแรก นายกังวลขนาดนี้รึเปล่า"

"ไม่ว่าใครไปก็ต้องกังวลทั้งนั้นแหละ"

แคทฉีกยิ้มอย่างซุกซน ดูเหมือนเธอจะพึงพอใจคำตอบของผมล่ะมั้ง

"จริงสิ มีเรื่องสำคัญอยากคุยกับนายพอดีเลย จำที่เราคุยค้างกันเรื่องปาร์ตีได้ไหม คือวันนี้อยู่ ๆ ฉันก็มีมิชชันแบบปาร์ตีขึ้นมาน่ะ"

"หืมมม"

[ปาร์ตีมิชชัน: ผูกสัมพันธ์กับใครสักคน (0/1)]

[รายละเอียด: การหาคู่ครองคือสิ่งสำคัญโดยเฉพาะกับโลกที่ไร้ซึ่งความหวัง หาโอกาสผูกสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งกับคนที่เป็นคอลเลคเตอร์ เพื่อให้ความสามารถของทั้งคู่เติบโตไปด้วยกัน]

[รางวัล: สกิลแฟมิลีพอร์ทอล (ปาร์ตีสกิล)]