CHAPTER 12: I'M SORRY

MARCO'S POV:

Mahimbing ang tulog ko ng maramdaman kung may nakamasid sa akin kaya napamulat ako bigla dahil sa takot na baka pagsamantalahan niya ako. Ngunit napaupo ako bigla ng napansin kung si KOHEN ito na nasa gilid ng aking kama at nakangiting nakatingin sa akin.

Oh my god! Nanaginip ba ako? ang isang Kohen Sandford nasa harapan ko ngayon at maamo itong nakaupo sa tabi ko.Kung panaginip man ito please wag niyo na po akong gisingin.

" Babe, hindi ka nanaginip nasa katotohanan tayo." tugon ni Kohen sa akin habang hindi maalis ang ngiti nito sa kanyang labi.

Ano ang lumabas sa bibig nito? Tinawag niya akong babe na matagal ko na gustong marinig sa kaniya iyon. Kyaahhhh…. Nakangiti si Kohen… Lord please wag niyo na ako gisingin, okay na po ako sa ganito kaysa palaging umiiyak.

" Tssk… babe.. sinabi ko na sayo na hindi ka nanaginip." pagmamaktol nito.

Labag man sa kalooban ko na kurutin ang sarili ko baka kasi magising ako sa katotohanan at isang panaginip lang yun. Agad kong ginawa iyon kinurot ko ng bahagya ang aking kamay na siyang nagpa-aray sa akin ng sobra.

' Aray! P*tang i*na ansakit!. Totoo ba talaga na hindi ito isang panaginip.

" Kung hindi ako nanaginip? Anong ginagawa mo rito at paano ka nakapasok, di ba ayaw mo sa akin i mean hindi mo ako gusto?" naiiyak kung tanong sa kaniya. Agad naman niyang pinunasan ang luha ko gamit ang kanyang hinlalaki tsaka sumagot ito.

" Tahan na babe… wag ka ng umiyak? I'm really sorry sana mapatawad mo ako sa mga nagawa kung kasalanan." taos puso nitong sagot sakin habang deretso itong nakatingin sa aking mga mata.

Marco! Wag kang magpapaapekto hindi yan seryoso!

Gusto kong tumalon sa tuwa dahil sa narinig ko mula sa kaniya, ito na yata ang pinakamagandang araw ko.

" Please forgive me Marco Dyne Montesidro Sandford, for all the pain I did for you and give me a one chance to prove you that I'm deserving to be your husband. Hayaan mo sana akong itama ang mga pagkukulang ko bilang asawa mo. At kung pagod ka nang mahalin ako hahayaan kitang magpahinga at ako naman ang maghahabol sayo." sabi nito sa akin nakikita ko sa kaniya na seryoso ito.

Hindi ako makapaniwala na darating ang araw na lalapit si KOHEN para humingi ng tawad sa akin sa mga pagkukulang nito. Mahigpit ko itong niyakap dahilan para mapa-ubo ito.

" Kohen? Hindi mo na kailangang humingi ng tawad sa akin dahil sa una palang napatawad na kita at kahit ilang beses ka pang humingi ng chance ibibigay ko iyon sayo dahil mahal kita Kohen Sandford, martir na kung martir ganoon kasi kita kamahal. And yes I will let you prove yourself that you're deserving in my life. At minsan hindi ako mapapagod na mahalin ka kahit sobrang hirap mong mahalin Kohen Sandford." sabi ko sa kaniya habang bumubuhos ang mga luha ko.

(A/N: P*tang ina mo bakla, ang rupok mo easy to get kang hayop ka. Di ka man lang marunong magpakipot. Jusko kang bata ka bakit pa ba ikaw ang napili kong bida sa kwento ko bakit hindi na lang ang kaibigan mong si Fredo.)

Manahimik ka diyan moment ko to kaya wag kang sawsaw, ituloy mo ang pagsusulat. Tsaka author want ko ng SPG ngayon.

( Sh*ta ka! Hindi ka man lang nadala hoy! Marco para sabihin ko sa'yo wala sa bokabularyo ko yang SPG na yan, tandaan mo hawak ko buhay mong bakla ka may nalalaman ka pang paglayas pabigay din naman agad.)

Hayaan niyo na yang author na yan! Wala daw bokabularyo sa mga SPG labas ko baho mo eh.

Hindi ko talaga inaasahan ngayon na mangyayari ang mga kagustuhan ko simula nung ikinasal kami.

" I love you babe." sagot nito at unti-unting lumalapit ang mukha nito sa akin dahilan ara malunok ko ang sarili kong laway dahil sa inaasta nito ngayon.

Wala itong atubiling hinalikan ako nito sa labi na ikinapula ko naman ng husto dahil unang beses niya itong ginagawa sa buong buhay niyo.

WHAT THE H*CK?

Hindi ako mapakali na parang may paru-paro sa aking tiyan dahil sa boltahe na nararamdaman ko.. ganito pala ang pakiramdam ng mahal ka rin ng taong mahal mo feeling tuloy sasabog na ako sa sobrang kilig ko.

" I love you too babe." sagot ko sa kaniya. Tsaka sinabayan ko na rin ito sa ginawa niyang paghalik sa akin hanggang nauwi sa

( Toot…..)

(Chariz… wala pa masyadong naman kayong excited.)

Akalain mo ang isang heartless Mafia Boss ay marunong na palang tumingin ng halaga, akala ko kahit kailan hindi ito marunong magmahal sa mga kagaya ko.

" Fix yourself we're going home." sagot nito ng itigil ang amin halikan.

" But it's too late, dito na lang muna tayo ngayon." agad kong paliwanag sa kaniya.

" Kung yan ang kagustuhan mo! Sige dito muna tayo." sagot nito.

" Ayieeeeh… babe let's sleep at ako'y inaantok na rin. " saad ko tsaka humikab.

Napatingin ako sa wall clock well it's 1 o'clock in the morning kaya pala hikab ako ng hikab.

" Mauna ka?":sabi  nito sa akin.

" What? How about you?"

" I'll watch you to sleep." naka smirk niyang sagot .na agad ko naman ito tinampal ang braso nito para mapa-aray siya alam kong di kalakasan iyon.

" Ouchh. Your s*dist babe?" pagrereklamo nito.

" Coz your pe*vert Babe!" impit kong sagot.

" really" tanong nito tsaka agad niyang inilapit sa akin ang mukha nito dahilan para mahulog ako sa kama. Napatango na lang ako bilang pagsagot sa tanong nito.

" Tsssk… P*rvert pala huh!" sagot nito at binigyan niya ako ng isang smack kiss dahilan para napahawak ako sa labi ko.

Shemaaaaay... this is my second kiss kyaahhhh…. Enebe kinikilig ako mga bakla pakisampal niya ako…. At ang puso ko Lord…. Sana ganito na lang lagi…

" HAHAHA…. Namumula ka?" pang-aasar niya.

" No I'm not." sabi ko sa kaniya tsaka tumayo ako namumula kasi mga magkabilang pisngi ko, nakakahiya naman kasing makita niya pa ito ulit.

" okay sinabi mo yan… babe diba sinabi mo na matutulog Kana?" tanong nito ng mapansin niyang nakatayo ako.

" Oo matutulog na nga." sagot ko ngunit hindi pa ako nakakalapit sa kama na agad niya akong hinila dahilan para nakapatong ako sa kaniya.

P*tang ina bakit niya to ginawa nakapatong ako ngayon sa kaniya habang damang dama ko ang mga hulma ng kaniyang pangangatawan at yung nasa gitna na nasa parteng ibaba ramdam na ramdam ko to the bone… mataba na malaki hindi parin ito matigas ngunit shemmay… damang dama ko.

Mawawala na yata ang pagkadalaga ko ngayon sa lalakeng to…. Sh*t Jusko Lord sana matuloy ang binabalak nito.

Maaga ako nagising dahil kailangan kong mag-impake ng mga gamit ko ngayon at agad na bumungad sa akin ang maamong natutulog na si Kohen. Hinawakan ko ang mukha nito tsaka  hinalikan sa kaniyang noo dahilan para magising ito at ngumiti lang siya. Akala ko sisigawan niya ako  dahil sa ginawa kung paghalik sa kanya.

" Good morning" bungad nito sa akin. Ito ang unang beses niyang pagbati sa akin kasi mostly ako lang ang gumagawa rito.

" Good morning too babe." sagot ko sa kaniya habang hindi maalis ang saya ko.

Nakakahiya kay Kohen baka pagtawanan ako nito baka kaya nakangiti kasi ito dahil May muta ako sana wala naman sana.

" I'll prepare a breakfast." sabi ko rito.

" Don't? Just did yourself and we're heading to our home right away then let's eat to our home."

" Huh? You don't wanna eat the food that I will prepare." nagtatampong sagot ko sa kaniya.

" Nah don't think that I would not eat again your food that you prepared, i like them to prepare our breakfast because I don't want you to be tired today and maybe tomorrow I allow you to prepared our food but let them be for a while." paliwanag nito kaya napatango na lang ako.

Umuwi na kami sa bahay na kahit isang araw lang akong naglayas na-miss ko itong mansion kahit papaano. Agad kaming nagtungo sa dining area para kumain dahil kanina pa kumakalam ang mga alaga ko.

" Marco," pagtawag nito sa akin na agad naman bumaling ang tingin ko sa kaniya.

" What? Tipid kong pag sagot

" I'm sorry for everything I've done to you and let's forget that past and make a better begining." sagot nito tsaka ngumiti. Kanina ko pa napapansin na kanina pa ito ngumingiti  kulang nalang lumabas na ang gums nito.

" Your forgiven like what I've said and okay let's start a new beginning." sagot ko rito tsaka isinubo ang hotdog.

" Ah. Babe, anong oras ang klase mo?" tanong nito habang busy ito sa paghihiwa sa fillet.

" exact 8:30, why"

" I will be the one sent you to your school." pag-offer nito sa akin.

" Really? Ngunit may trabaho ka alam kong malayo ito sa kompanya mo kaya nandiyan naman si Gwen." sagot ko rito ngunit ng marinig niya ang pangalang Gwen ay agad itong kumunot ang noo nito.

Gusto ko rin naman na ihahatid niya ako ngunit alam kong mala-late ito s kaniyang trabaho dahil ilang kilometro ang layo ng eskwelahan mula sa kompanya.

" I insist dahil asawa kita at responsibilidad ko itong gawin." sagot nito.

What tama ba lahat ang naririnig ko mula sa sakaniya omg...  Kinikilig ako mga bakla.

" But babe-  agad niyang pinutol ang sasabihin kona kaniya.

" No more but at sa pag aalala mo na mahuhuli ako sa trabaho ko dahil sayo nagkakamali ka Mr. Sandford i allow to be late whatever I want coz as far as I remember I'm the big boss after all." sagot nito.

Okay wala na akong sasabihin mapilit kasi rin itong Kohen na to tutal sinabi rin niya kasi na paninindigan niya na karapatdapat siyang maging asawa niya ako. At tulad sa sinabi niya na  gagawin niya lahat para lang sumaya ako .

Ayieeeeh shemmay god kinikilig ako.

Ilang oras na lang mag-aalas otso na nang umaga at kailangan ko nang maligo dahil ilang minuto na lang mahuhuli na ako sa klase ko.

Binilisan ko na lang ang pagliligo dahil kung tatagal pa tayo sa loob ng banyo baka aabutin tayo ng siyam siyam na makakarating tayo agad. Agad kung isinuot ang aking uniporme tsaka munting ayos lang sa buhok at munting baby powder lang sa mukha nagmumukhang maganda ako sa balat ng lupa.

Chariz.....

Agad kung nilisan ang aking silid at naabutan ko si Kohen sa labas ng bahay na nakasandal ito sa kaniyang sasakyan at formal itong nasuot ng kulay asul na toxido at semi fitted na slacks.

" Let's go?" tanong nito sa akin nang mapansin niyang papalapit ako sa kinalalagyan nito. Agad niya akong pinagbuksan ng pintuan passenger seat, at hindi ko alam kay Kohen na may ganito sa side nito ang pagiging mabait. Hindi ko na rin nakikita si Gwen simula nung huli ito g pumunta sa condominium ko, nasaan na kaya ang lalakeng iyon.

Inalalayan ako nitong makapasok sa loob ng kaniyang kulay pula na Ferrari tsaka agad rin itong pumasok. Lumapit ito sa kinaroroonan ko na siyang nagpalaki ng mga mata ko dahil sa ginawa nito. Agad niyang kinuha ang seatbelt para ikabit iyon sa akin.

Agad nitong pinaharurot ng bumukas ang automatic na gate tsaka sumunod ang dalawang riders para maging bodyguard namin.

" Kohen bakit kailangan pa ng dalawang bodyguard na nasa tabi natin" tanong ko sa kaniya.

" para sa kaligtasan mo. And I don't want you to be hurt, your my queen and I'm your king." Sagot nito na siyang nagpakilig sa akin ng husto.

Kyaaaaah.... Di ko na talaga kaya ganito din pala ka-sweet itong kohen na to... Jusko Lord sige pa gawin niyo ang lahat para kiligin ako. Hindi ko alam na worth it pala yung mga sakit na pinadama sakin. Ayieeeeh...

" Kohen?" I call him

" Hmmmm." nagdadalawang isip ako kungung tatanungin ko ba siya but in the end I spill out

" Who's Shantal Dawson." agad kong tanong sa kaniya.

" Ah.. She's one of my allies and friends. Why did you ask?" tanong nito.

" Nothing babe I'm just curious."

" Okay by the way we're here." sabi nito ng huminto ito sa gitna ng ground niya hininto jusko magiging agaw eksena na naman ito sa mga kapwa mag aaral ko. Kalat na naman ito sa buong unies.

_________________________________________

A/N: so ito na nga jusko di ko kinaya ang pagiging marupok ni beshie niyong si Marco. Jusko sampalin to the bone ikaw nga naman agad agad na bumigay sa pa-sweet ni KOHEN.. anyways hanggang dito muna tayo... Salamat mwuaah.