Us

Charlotte's P.O.V.

"The song says it all." Sabi ni Miguel na kakatapos pa lang kumanta. "Binibining aking iniibig.." Naknang! Ang balon. Ang lalim. "Maaari ba kitang maging kasintahan?"

Gosh! This is it. This is really it.

Pero DP ako eh. As in Dalagang Pilipina.

Pero dahil plus pogi points yung line na ginaya nya Kay Ferdinand para kay Imelda...

at ang balon pa ng tagalog nya..

"Ahm.. Y-yes?"

Gosh! Yung puso ko, daig pa ang drums sa pag-kabog.

"Talaga?" Sabay hawak nya sa dalawa kong kamay. And I nodded. "Talagang-talaga?" He's still holding both my hands.

"Oo nga." I said smilingly.

"Whooo~ whooo~" At tumalon-talon pa sya na kala mo matino. Hihi!

"Shh~ Wag ka maingay. Baka magising mga kapit bahay." Pagsasaway ko sa kanya.

Tapos..

Binuhat nya ako at inikot-ikot. Para nga kaming mga tanga eh. Tangang maganda at gwapo. Hahaha!

Tumatawa kami pareho ng bigla syang sumigaw ng..

"Charlotte Javier~ Mahal kita~ Sobra!"

Whaaaaa!!!!

Yung puso ko nagpa-party party!

Galak na galak!

"Miguel Luna, Ang O.A. mo na ha. Pero mahal din kita." I said it in whispery, just enough for my world to hear it.

Naknang kamaisan! Hohoho! Ang corny namin.

Tapos ayun. Binaba na nya ako and he hug me.

Ang saya lang. Ngiting-ngiti kami pareho e. A moment to remember.

Naupo na kami sa harap ng kotse nya. Tambay-tambay lang. Nakatingin lang kami sa kalangitan na wari'y nakikisaya sa aming kasiyahan.

I'm sitting next to him, with my head on his shoulders. We're not talking. We're just smiling. And everytime we met each others eyes, we just exchange our I love yous.

Ganun lang kami til 4am. Hahaha!