Third Person POV
"Aira! Tita chelle is coming, together with Xandie"
"Really Mia?"
"Yes! I'm so excited to see them!"
"Yieee! Me too, Mia! Let's bake cookies for tita and Xandie!" Tumakbo ang batang Aira papunta sa kusina upang mag bake ng cookies.
Ni hindi marunong mag bake ang dalawa kaya sa huli puro mga kalat ang buong kusina nila. Pati na rin ang kanilang mga itsura ay napakarumi na.
"Mia! I don't know how to bake cookies! Huhuhuhu." Atungal ni Aira
"Me too Aira!"
"Hey what's going on here?" Biglang sulpot ng labingpitong taong gulang na dalagita kasama ang sampung taong gulang niyang pamangkin.
"Tita Chelle!" Sigaw ng dalawang bata habang tumatakbo patungo sa kanilang tiyahin sabay yakap.
"We want to bake cookies for you and for Xandie but we can't ! We don't know how to bake! Huhuhu."
"Don't cry Aira, Xandie bought you presents!" Sabi nito.
"Xandie give it to them."
"Here's for my cousin." Sabi ng batang lalaki sabay abot ng malaking supot kay Aira.
"And this is for my cousin the second." Sabi nito sabay bigay din kay Mia.
"Waaaa!!! Xandie your the best!" Sigaw ng dalawa.
"Eventhough you two are not my cousins, you treat me like yours. Hihihihi." Sambit ni Mia
"I love you Xandie!!!"
"I love you too cousinss!"
Aira POV
"Ang mga pangyayaring 'yon? Parte ba 'yon ng nawawalang memorya ko?"
Bakit nandun si ate Michelle at Xander? Kahit na mga bata pa kami 'non, alam kong sina ate Michelle ang nandun.
Kanina pa ako gising pero hindi ko mimumulat ang mga mata ko.
Bumalik na ba ang mga ala-ala ko?
Pero wala pa rin akong matandaan.
Ano ang koneksiyon nila saakin? Saamin?
Unti unti ko binuksan ang mga mata ko. Inilibot ko ang mga mata ko sa buong silid.
Shocks. Nahihilo pa rin ako.
Hindi ko alam kung asan ang mga tao dito then I found myself na lumabas ng tent and I saw them talking to each other.
"Aira! Are you feeling okay now?" Tanong kaagad ni Mia.
"Yeah."
"May naalala ka na ba?" Tanong niya
" I don't know, I think something blocking my memories." Tanging nasagot ko nalang.
" Ate Michelle said that she's our aunt and Xander is our cousin. We used to call them tita chelle and Xandie." Sabi nito, katulad ko ay naguguluhan din siya.
"Yeah, tama ang sinasabi nila. Nakita ko sila sa isang memorya ko. Pero hindi ko parin matandaan lahat." Napahawak nalang uli ako sa ulo ko.
"Don't stress yourself Air. Relax." Sabi nito at inalalayan ako sa pag-upo.
"Ano bang pinag-uusapan niyo?" Natanong ko nalang.
"Ahh, bukas daw i-tratransfer lahat ng survivor papuntang US. 'Yan ang sinabi ni Tito."
"Si Daddy?" Tanong ko at tumango naman ito.
"How about us?" Tanong ko
"Siyempre, included tayo no!"
"Eh andami daming mga tao diba? Paano nila lahat masusundo?"
"Yun na nga, kumbaga by Batch ang pagsundo. Para walang hassle."
Napatango nalang ako pero umaatake nanaman itong pakiramdam na parang may masamang mangyayari.
Hindi ko alam kung ano pero kinakabahan yata ako. Well maybe, dahil sa excitement dahil makikita ko na sina Daddy at Kuya.
Naalala ko yung sinabi saakin ni Daddy.
"Aira, si Michelle ay nakababatang kapatid ng Mommy mo."
"Aira, si Michelle ay nakababatang kapatid ng Mommy mo."
"Aira, si Michelle ay nakababatang kapatid ng Mommy mo."
Paulit-ulit na umeecho ito sa isipan ko. Hindi ko man maalala ng buo but I felt the urge na puntahan siya at yakapin ito. Hindi ko na namalayan ang sarili kong naglalakad patungo sa kanilang tent. Tumigil ako sandali ng maaninag ang likod nito.
"Tita Chelle" Tanging sambit ko. Bahagya itong lumingon at bigla ko siyang sinalubong ng Yakap.
"Tita Chelle" Sambit ko.
"Hindi ko man po maalala ang lahat pero my heart told me tha't I need to hug you " I said between our hugs. Nakaramdam naman ako ng mainit na likido sa may balikat ko. She's crying.
"I-i miss you Aira."
Mas lalo ko pang hinigpitan ang yakap ko sa kanya. The feeling tha't I'm hugging Tita Chelle right now , the feeling tha't I'am also hugging my Mother right now.
✖✖✖✖
Kasalukuyan kaming tumutulong sa pag-akyat ng mga survivors sa 3 malaking chopper na inihanda ng US Military. Nakaalis na ang dalawa at isa nalang ang natira na ngayon ay may pinapasakay pa.
Makalipas ng ilang minuto. Unt-unting umaandar ang chopper hanggang makaalis na ito sa lugar. Kaunti nalang ang natitirang survivors and we are looking forward na masusundo din sila mamayang gabi.
✖✖✖✖
"Burrrppppp!"
"Lee! Ang baboy mo!"
"Ay Grabe kayo sa'kin ha! Di pwedeng busog lang!" Reklamo naman nito.
"Eh pwede namang mag excuse diba!" Mataray na wika ni Mia.
"Ano ako dadaan?!" Pambabara ni Lee
"Whatever."
"Bilisan niyo na 'diyan at maghahanda pa tayo para sa pagdating ng chopper." Biglang singit ni Kyler.
Umalis na muna ako at napagpasyahan kong pumunta sa training room. Hindi ko alam kung ano ang nag-udyok saakin na pumunta dito. But my instict told me so. Pumasok ako sa elevator dahil gusto kong pumunta sa ibaba.
Naalala ko na may pinapakuha pala si tita Chelle saakin. Pagkabukas ng pinto agad akong lumabas at nagtungo kung saan naka pwesto ang bagay na iyon. Matapos kong makuha iyon. Bumalik na ako sa elevator
Napaigtad nalang ako ng biglang huminto sa pag andar ang elevator at nagpatay sindi ang ang ilaw. Shit! Wala akong makita!
Kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa ko. Yeah. Tita Chelle gave us a phone for emergency purposes daw.
Shit! I'm trapped!
"Mia?"
"Aira! Where the hell are you?!" Bungad niya. Para bang hinihingal siya.
"Hello!"
Something happened out there!!
Inilibot ko ang paningin ko sa loob ng elevator. Napatingin ako sa taas ng may nakita akong pwede kong lusutan. Sinubukan kong sungkitin ito ng dala ko and luckily natanggal ang takip nito. Isinukbit ko uli ang dala ko. I tried my best para maabot ko ito. Buong lakas kung binuhat ang aking sarili upang makalabas ng elevator, nang makalabas na ako. Umakyat ako ng emergency ladder na nakita ko dito at finally nakalabas na ako. Kinuha ko uli ang cellphone ko at binuksan ang flashlight. Dali dali akong kumuhs ng dalawang baril at isinukbit ito sa hita ko. Nagmadali na akong lumabas sa lugar na iyon and I was shocked ng makita ang nangyayari dito.
"Rarrrrr!"