webnovel

Chapter 1

"See you on monday, Class," nakangiting paalam ni Angela sa kanyang mga grade three students. Four o'clock na kaya uwian na rin ng mga student niya. Nag-uunahan nang magsilabas ang mga ito pagkatapos mag-bless at magpaalam sa kanya. Sinisinop na niya ang mga lesson plan at libro na gamit niya sa pagtuturo nang may magsalita sa gilid niya.

"Hi, Teacher, maganda ka pa sa hapon," nakangiting bati ni Ishmael na nakasandal sa hamba ng pinto. Napangiti siya dito.

"Naligaw ka ata?" biro niya.

"Pinapasundo ka ni Insan," anito habang naglalakad papunta sa armchair na nasa harapan ng desk niya at naupo. Nais niyang matawa dahil halos di ito magkasya sa upuan sa laki ng katawan nito at sa tangkad nito, nagmukang bangkito ang armchair.

Pinsan ito ng boyfriend niya, kababata niya rin. Nangunot ang noo niya. Wala silang usapan ni Jonas na may lakad sila ngayon.

"Wala siyang nabanggit na magkikita kami," takang tanong niya dito. Kinuha niya ang cellphone at tinignan. Nagbabakasali na may text sa kanya ang nobyo.

"Surprise daw eh," kibit balikat na anito. "Di ko nga dapat sasabihin sayo na pinasusundo ka niya dahil may surprise siya sayo. Kaya wag ka na lang maingay na sinabi ko," natatawang anito

Napangiti na rin siya. Mahilig talagang manorpresa ang nobyo kaya hindi na siya nagtaka sa sinabi nito.

"Ikaw talaga, lagi mong sinisira ang diskarte ng pinsan mo," natatawa niyang biro dito at kunwari pa itong inirapan. "Tayo na nga baka naiinip na yon."

Tumawa lang ito at tumayo na para kunin sa kanya ang mga libro na hawak niya.

Naglakad sila papunta sa Land Rover nito na nakaparada sa tapat ng principal building. Ipinagbukas pa siya nito ng pintuan bago pumasok sa driver seat.

"Saan mo pala ako ihahatid?" tanong niya dito nang makaupo na sa likod ng manibela.

"Surprise nga eh," maikling sagot nito ma ikinangiti at iling niya na lang.

HINDI niya namalayang nakatulog pala siya sa biyahe. Umayos siya nang upo at tumingin sa labas ng bintana. Wala na siyang makitang kabahayan, puro maisan ang nadadaanan nila. Tumingin siya sa pambisig niyang relo - four fourty five na ng hapon. Ibig sabihin may kalahating oras na silang bumabyahe? Walang traffic sa probinsya kaya sigurado siyang malayo na ito sa bayan.

"A-asan na tayo Mael?" tanong niya sa katabi na blangko ang ekspresyon habang nagmamaneho. Hindi ito kumibo sa tanong niya at nanatiling tahimik. "Malayo pa ba tayo?" tanong niya uli dito nang hindi ito sumagot. Pero wala pa rin siya nakuhang sagot mula dito. Nanahimik na lang at tumanaw sa bintana.

Pagkalipas ng may labing limang minuto lumiko ang sasakyan. Natatanaw na niya ang isang kubo. Huminto ang sinasakyan nila sa tapat niyon.

"Andito na tayo," sa wakas ay sabi na nito.

"Andiyan na ba si Jonas? Bakit parang walang tao?" usisa niya dito nang makababa sila. Hindi ito kumibo. pero sumunod siya dito nang lumakad ito papunta sa kubo. Binuksan nito ang pintuan at iginiya siya papasok. Madilim sa loob. May kinapa ito sa gilid ng pinto tapos may narinig siyang click kasabay ng pagliwanag ng buong paligid.

Malinis at maganda ang loob ng kubo. Mayron iyong mga kagamitan katulad ng sofa at kama, may electricfan din at tv. May kusina rin at banyo sa loob.

"Uy, bakit wala dito si Jonas? Asan ba siya?"

"Wala siya dito. Tayo lang ang nandito," malamig na sabi nito saka dahan-dahan na lumalakad papalapit sa kanya

"A-anong i-ibig mong sabihin?" Hindi na niya mapigilan ang kabang nararamdaman. "U-Uwi na ko," aniya at akmang lalagpasan ito nang bigla siya nitong higitin sa braso.

"Hindi ka pwedeng umuwi!" mariing sabi nito. Humigpit ang hawak nito sa kanya. May naglalarong ngiti sa mga labi nito na ikinataas ng balahibo niya.

"U-uuwi na k-ko. A-ayoko nang g-ganitong biruan ha!" pilit niyang pinatatag ang boses. Nagpa-panick na siya sa ikinikilos nito. Parang hindi ito ang Ishmael na kilala niya para itong ibang tao. Kinikilabutan din siya sa pagkaka ngiti nito na parang demonyo.

"Sabi ko hindi ka pwedeng umuwi!" malakas na sigaw nito saka itinulak siya ng malakas sa kama na ikinagulat niya. Bumadha ang takot sa kanya. Nabitawan niya ang mga kipkip na mga libro. Ihahampas niya sana dito ang shoulder bag niya pero mabilis nito iyong naagaw at inihagis sa Kung saan.

Nagbalak siyang bumangon pero nabigo siya nang bigla itong dumagan sa kanya. Napatili siya dahil sa ginawa nito.

"A-ano ba Ishmael! Uuwi na ko!" Takot na takot na sigaw niya dito habang nag pupumilit na kumawala dito pero masyado itong malakas kumpara sakanya

Malakas siyang napasinghap ng marahas nitong sirain ang suot nyang blusa. Sinubukan niyang takban ang kahubdan pero marahas na tinanggal nito ang kamay niya. Dinagaanan ng mga binti nito ang kamay niya para hindi siya makakilos.

"Bitawan mo 'ko!" malakas na sigaw niya dito pero para itong walang naririnig. Napaiyak siya nang sirain din nito ang bra niya. Hantad na dito ang kanyang dibdib. "Wag! please, Mael, maawa ka sa'kin pauuwiin mo na ko..." pagsusumamo niya dito.

"Napakaganda mo, Angela," puno nang pagnanasa ang mga mata nito. Nakaramdam siya ng galit para dito. Nanlaki ang mga mata niya nang bumababa ang ulo nito at sakupin ang korona ng dibdib niya. Nagpupumiglas siya habang nagmamakaawa dito. Nakakawala Ang kamay niya sa pagkakadagan nito kaya malakas niya itong naitulak. Agad siyang bumangon para tumakbo sa pintuan pero di pa siya nakaka-isang hakbang ay hinigit na nito Ang buhok niya. Napaupo siya pabalik sa kama at bago pa siya makatayo uli ay malakas na sampal na nito ang sumalubong sa kanya. Napasubsob siya sa kama sa lakas nang pagkakasampal nito. Nakaramdam siya ng pagkahilo. Nalasahan niya rin ang dugo sa pumutok niyang labi.

Nakita niya itong nagtanggal ng damit at pantalon tanging boxer na lang ang suot nito ng muli siyang dagaanan.

Pinagsusuntok niya ito kaya isa pang malakas na sampal ang ibinigay nito sa kanya. Sa lakas noon ay nawalan siya ng lakas na lumaban. Para siyang ng hina. Hindi maawat ang pagpatak ng mga luha niya.

God please help me...

Marahas nitong hinawakan ang baba niya at pinaharap dito.

"Sa'kin ka lang Angela! Ako lang ang pwedeng magmay-ari sayo!" mariing sabi nito. Sinampal niya ito. Nakita niya ang lalong pagdilim ng mukha nito.

Umangat ito nang kaunti sa pagkakadagan sa kanya at mabilis na iniikot siya nang higa. Ngayon ay padapa na siyang nakahiga sa kama.

Itinaas ng isang kamay nito ang suot niyang palda habang ang isang kamay nito ay pumipisil sa likod niya na pumipigil sa kanya na bumangon. Marahas din nitong sinira ang panty niya.

"Wag! Please Mael maawa ka wag mong gawin sa'kin to!" Naghalo na ang pawis at luha niya sa pagmamakaawa dito pero para itong walang naririnig.

Pinaghiwalay ng tuhod nito ang mga hita niya saka itinaas ng bahagya ang pang-upo niya. Nanlaki ang mga mata niya at napasigaw sa sakit nang marahas itong pumasok sa kanya.

"Fuck! you still intact!" parang nababaliw na sabi nito.

"T-tama n-na m-masakit!" muli ay pakiusap niya dito.

Pero bingi na ito sa pakiusap niya.

Parang hinihiwa ang katawan niya sa sakit ng pagkasira ng hymen niya. Marahas at mabibilis ang mga pag-ulos na ginagawa nito na mas lalong nakakadagdag ng sakit na nararamdaman niya.

Hinawakan nito ang mga braso niya padiin sa kama. Habang ang mga labi nito ay sumisipsip at kumakagat sa leeg niya.

Napahagulgol na lang siya sa sinapit. Para itong hayok na hayok na nagpapakasasa sa katawan niya at hindi man lang pinakinggan ang mga pakiusap niya.

Mas lalo pang bumilis ang mga pag-ulos nito hangang sa umungol ito. Naramdaman niya ang pagsigid ng likido nito sa loob niya. Naramdaman niya itong dumagan sa kanyang likod. Ang ulo ay nanatiling nakasubsob sa leeg niya. Maya-maya ay gumulong ito ng higa.

Pinilit niyang maupo kahit bawat pagkilos niya ay lalong sumasakit ang katawan niya, lalo na ang pang ibabang bahagi ng katawan niya. Hinila niya ang kumot upang itakip sa kahubaran niya saka nagsumiksik sa headboard ng kama. Niyakap niya ang mga tuhod at duon umiyak nang umiyak. Nandidiri siya sa ginawa nito sa kanya. Nagagalit siya sa sarili dahil napakahina niya, hindi niya nagawang protektahan ang sarili at ang dangal na buong buhay niyang inalagaan at iningatan. Pero sa isang iglap kinuha nito iyon nang sapilitan.

Naramdaman niya itong umalis sa kama. Lumapit ito sa bintana at binuksan nito iyon. Pumasok ang malamig na hanging panggabi. Hikbi niya at mga huni lang ng kulisap ang tanging maririnig. Nagsindi ito ng sigarilyo. Humitit ito at bumuga bago nagsalita.

"Pakakasalan kita," walang emosyong mababakas sa boses nito. Sa tono nito ay hindi nagtatanong kundi nagsasabi lang na para bang utang na loob niya pa at dapat siyang matuwa.

Napatigil siya sa pag-iyak. Marahas na nag-angat siya nang tingin dito.

Nababaliw na ito kung iniisip nitong papayag siya sa gusto nitong mangyari.

Mapait siyang natawa. "Hinding-hindi ako magpapakasal sa demonyong katulad mo!" puno ng pagkamuhi na sigaw niya dito.

Dumilim ang mukha nito. tumiim ang bagang. Kita niya ang galit sa mga mata nito nang lingunin siya. Pero maya-maya ay nakakalokong tumawa.

"Magpapakasal ka sa'kin sa ayaw at sa gusto mo, Angela," mariin at siguradong-sigurado ang bawat salita na anito sa kanya.

"Kahit patayin mo pa ako hinding-hindi ako magpapakasal sayo!" nanggigil na sabi niya dito. Mas gugustuhin niya pang mamatay kaysa pumayag sa gusto nitong mangyari. Hindi niya kayang sikmurain ang makasal sa taong bumaboy sa kanya.

Ngumisi lang ito. "Magpapakasal ka sa'kin kung ayaw mong makulong ang pinakamamahal mong ama."

Natigilan siya sa sinabi nito, naguluhan kung bakit nadamay ang Tatay niya.

"A-ano i-ibig mong sabihin?" nauutal niyang tanong. Halos lumabas ang puso niya sa kabang umaahon sa kanya niya.

"Nagnakaw ang Itay mo ng pera sa kompanya," walang emosyong anito.

"H-hindi yan t-totoo! Nagsisinungaling ka lang!"

Napakademonyo talaga nito pagkatapos nang ginawa sa kanya kung ano-ano pang kasinungalingan ang sinasabi sa kanya. Hindi iyon magagawa ng Itay niya. Mabuti itong tao. Kahit kailan ay wala itong inagrabyado. Ang Itay niya rin ang nagturo sa kanya na maging patas at tapat sa kapwa. "Sinungaling ka!"

Namumuhi siya dito sa ginawa sa kanya at mas namumuhi pa siya dahil sa mga kasinungalingang ipinaparatang nito sa Itay niya.

"Nang magkasakit ang lola mo kinailangan niyo ng malaking halaga. Sa tingin mo saan kumuha ng pera ang Itay mo para maoperahan ang lola mo?" malamig ang boses na tanong nito.

Nagkasakit sa colon ang lola niya at kinailangan maoperahan. Nag-loan siya at ganun din ang kanyang Itay, napilitan din huminto noon sa pag-aaral ng isang semester ang kapatid niya.

"N-Nag-loan kami n-ng Itay ko."

Sa pagkagulat niya ay bigla itong tumawa. Naglakad ito papunta sa kama, bumadha ang takot sa dibdib niya kaya lalo siyang nagsumiksik sa puwesto niya. Pero hindi ito lumapit sa kanya. Dinampot lang nito ang jacket at may kinuhang nakarolyong papel sa bulsa no'n. Hinagis nito iyon sa kanya.

"Tignan mo," udyok nito.

Sa nanginginig na kamay ay inabot niya ang nakarolyong papel na ibinato nito.

"Yan ang magpapatunay na nakadispalko ng malaking halaga ang Itay mo sa kompanya."

Tinignan niya ang mga iyon. Mga papel na mula sa accounting na nagre-release ng pera at ang Itay niya nga ang nakapirma doon. Litong tumingin siya dito na nakatayo sa gilid ng kama.

"Hindi na-approve-an ang loan ng Itay mo. Ginamit niya ang na-release na pera na para sa materyales na gagamitin sa bagong building ng D&B builders. May mga papeles at tao na magpapatunay na siya ang nagnakaw." Umikot ito sa kabilang bahagi ng kama at huminto sa tapat niya. Humigpit naman ang hawak niya sa kumot na nakatabing sa kanyang katawan.

"Makukulong ang Itay mo at sisiguraduhin ko yon," tiim ang bagang na anito pero agad din itong ngumiti na ikinataas ng balahibo niya. "Pero kung gagawin mo ang gusto ko, ang LAHAT ng gusto ko. Hinding-hindi makukulong ang Itay mo."

Napapitlag siya nang hawakan nito ang baba niya at pinilit pinatingala dito.

Napapikit siya nang mariin. Mahal niya ang ama. Kahit ano pa ang kasalanan nito hindi niya hahayaang may mangyari ditong masama, lalo na ang makulong ito. Matanda na ang Itay niya at hindi niya kakayanin na makita itong inuubos ang natitirang buhay sa likod ng rehas. Dumilat siya at sinalubong ang mga mata ng demonyong nasa harapan niya.

"Gagawin ko ang l-lahat ng g-gusto mo."

Lalong lumuwag ang pagkakangiti ng lalaki. Pinatay nito sa side table ang sigarilyo saka dumako ang kamay nito sa butones ng pantalon nito. Nag-iwas siya nang tingin mula dito. Napitlag siya nang marinig ang pagbagsak ng pantalon nito sa sahig. Bumadha ang takot sa kanya nang marahas nitong hawakan ang buhok niya at piliting iharap dito. Napako ang tingin niya sa pagkalalaki nito na nasa harapan niya. Malaki iyon at mataba. Nanginginig siya sa takot sa isiping muli siya nitong aangkinin. Masakit pa ang kaselanan niya hindi niya kakayanin kung uulitin nito ang kademonyohang ginawa kanina.

"Suck it," utos nito. Puno ng takot na tumingin siya sa mga mata nito. "I know you are sore, that's why I'm being kind here to let you suck me instead me, fucking your little pussy." Puno nang sarkasmo ang boses nito. Hindi na niya makita ang kababata na naging mabait sa kanya at pinagkatiwalaan niya, ngayon isang demonyo na puno ng kamunduhan na ang nakikita niya.

"Suck it, Angela!" Napagibik siya nang marahas na hilahin nito ang buhok niya papalapit sa pagkalalaki nito.

Nanginginig ang kamay na hinawakan niya yon at dahan-dahang inilapit sa bibig niya. Tumulo ang luha niya sa awa sa kinasapitan. Kahit sa panaginip hindi niya inakala na malalagay siya sa ganitong sitwasyon.

"Ahh... fuck!" narinig niyang ungol ni Mael. Muntik na siyang mabilaukan ng bigla itong umulos sa bibig niya. Humigpit ang hawak nito sa buhok niya saka sunod-sunod na umulos hanggang labasan ito sa bibig niya. Nalasahan niya ang semen nito. Pumiglas siya upang makakawala pero pinigilan ng dalawang kamay nito ang ulo niya. Wala siyang nagawa kundi lunukin ang lahat nang nilalabas nito kahit gusto nang bumaligtad ng sikmura niya.

Nang matapos ay binitiwan na siya nito pero marahas na hinawakan ang mukha niya. Yumuko ito upang mag tapat ang mukha nila.

"You are MINE, Angela!" sabi nito saka siya iniwanan sa kama at dumiretso sa banyo

I hate you!

Umiiyak na pinunasan niya ang bibig ng kumot. Madiin ang ginawa niyang pagpunas hanggang sa maramdaman niya ang pag-init at paghapdi ng bibig niya pero patuloy lang siya sa ginagawa na para bang sa pamamagitan no'n mabubura rin sa alaala niya ang ginawa nito

To be continued..

Bab berikutnya