Chapter 19

Sorry for the typos and grammatical errors. Enjoy reading!

••••••

Chapter 19

Nasa kalagitnaan kami ng diskusyon tungkol sa prinsesang hinahanap ng Pantasiz ng biglang tumunog ang doorbell ng unit ko.

"I think it's him." I said and walked towards the main door.

Napairap ako dahil sa sunud-sunod na pagtunog ng doorbell.

"Can't he just wait? It's really annoying, that fucker is so ignorant to the doorbell. Childish." rinig ko ang naiiritang boses ni Boss.

I shook my head. Pareho lang naman kayong dalawa. Walang pinagkaiba. Pagkabukas ko ng pinto ay bumungad sa akin ang namamanghang mukha ni L na nakatingin sa button ng doorbell ko.

I creased my forehead. "What are you doing?" and raised one of my eyebrows at him.

He looked at me and then back to the doorbell. "This is awesome. Who made this?" he asked.

"Ako." I answered flatly. " lGet in inside they're all waiting for the bullet." I said.

"Oh yeah." he's back from his reverie.

Pinagmasdan ko siya kung paano niya napalitan ang ekspresyon ng kanyang mga mata at mukha. Kung kanina ay puno ng pagkamangha ngayon naman ay wala na. Yan ang lagi kong napapansin sa kanyang tuwing may kakausapin siya o hindi kaya ay kung napapalibutan siya ng mga taong hindi niya kakilala.

"Let's go." and motion him inside. Inilagay niya ang dalawang kamy sa magkabilang bulsa. At sabay kaming nagtungo sa sala kung nasaan sila.

Nakita ko kung paano naging alerto sila Rai at Mina nang makita kung sino ang kasama ko. May hawak na silang baril at nakatutok ngayon kay L.

But he didn't react or even flinch when the two pointed the gun at him.

"Chill guys. He got the bullet." pagpapakalma ko sa kanila dahil ramdam ko ang tensyon ng bawat isa.

"Put that down." Boss commanded the two. They put the gun back and glare to L.

"Where is it?" I asked.

He pulled his right hand from his pocket. "Here." at inilagay ang bala na nasa loob ng maliiy na plastic sa center table malapit sa laptoo ni Mina.

Dinampot iyon ni Mina at inilagay sa maliit na box na nakakonekta sa laptop niya kung saan doon mas-scan ang bala. "This bullet was from your organization, The Kopert." may diin na sabi ni Mina at nag-angat ng tingin kay L.

Komportableng naupo si L sa single couch malapit sa kinauupuan ko. "I know." he said like it's not a big deal.

Tumaas ang altra-presyon ko sa narinig. Hindi ko pinigilan ang sarili ko at sinugod ng sunud-sunod na suntok si L. "You fucker! Fuck you! Fuck you! I gonna kill you!" galit kong sigaw habang pinapaulanan ng suntok si L.

Hinawakan ni Saber ang beywang ko para mailayo kay L. He jump off on the couch. Ngayon, ay nasa likod na siya.

He raised he's two hands. "Listen first before you kill me. Akala mo hahayaan kong mapahamak ang kapatid mo?" he asked calmly and looked at the two, Mina and Rai who's gritting their teeth at him.

Hindi ako umimik kaya nagoatuloy siya sa pagsasalita.

"Before you arrive here to investigate, I already did first. She called me." pointing at me.

"What!? You called him?" disbelief and jealousy in Boss' voice. I rolled my eyes. "I'm jealous." he whispered and hugged me.

The three fake a cough and said 'Ang landi.' between their cough.

"Then die." I elbowed him and distance myself. He's trying to reach but I glared at him. And he stopped. Good boy.

"Continue." utos ko. Lumayo ako kay Saber at muling naupo sa inupuan ko kanina.

"What did you found out?" Saber asked lamely.

"There where three bullets hit the glass window. And based on my calculation the bullets have the same speed but different target and from different directions. The bullet from the East, was from yours, the Douglas. The second bullet was from the middle, was from mine, The Kopert and the last bullet was from the West, from that unknown mafia, The Pantasiz. I found out that the East and West bullet was aiming for the middle bullet."

"What do mean? That the Pantasiz and Douglas target was Kopert? But why was that the opposite bullet hit directly to my sister's glass window in her bed room?" confusion consume me.

He let out a sigh. "Pantasiz and Douglas, their distance was too far unlike Keport. And why the bullet from the opposite direction hit your sister's window instead of it's target, the middle bullet? It's because the wind change it's direction causes the opposite bullet to miss the hit on it's target, and boom instead only one bullet will hit your sister's window, it became three. Same speed. And that explains why." he explained proudly.

"But, sa tingin ko ay may mali sa mga ginamit na bala. I think hindi galing sa atin ang mga hitman." dagdag ni L kaya napaisip ako doon sa sinabi niya.

True. What if hindi talaga galing sa alin ang hitman? Pero....

"Ang pinagtataka ko lang bakit gustong protektahan ng East and West or should I named it the Douglas and Pantasiz ang target ng Kopert?" naguguluhan kong saad.

"It seems like Pantasiz and Douglas was protecting the....." nabitin ang sinabi ni Rai.

Silence filled us until we spoke together. "The princess." we looked at each other with shocked.

Is that mean the princess..."Is your sister?" Mina asked in disbelief.

No it can't be. I shook my head. "No. Impossible." I said but the back of my mind said the opposite.

After we talked. We, L, Boss and I went back to the hospital while Mina and Rai stayed in my condo still doing what Boss asked them to do.

I want to kicked this two asses because they're fighting for nonsense! Hindi talaga magandang ideya na nasa iisa kaming sasakyan dahil gugulo.

"You punch me, fucker!" L hissed nang maalala niya ang nangyari sa hospital nung bigla siyang sumulpot para mag-donate ng dugo.

Sinilip ko si L sa salamin na nakasabit sa harap ko bago nilingon si Boss na nakaupo sa passenger's seat.

"I just save your ass from the needle! You pussy. I think it work. And hey, you also punch me lately so we're even." Boss smirk.

"And you think you did!? I'm gonna kill you fucker." nanggigigil na boses na sambit ni L kay Boss.

"The feeling is mutual, you ass face." Boss replied.

I don't know about the relationship with this two but I think they have a worst past that's why their hates towards each other was deep as the core.

"I didn't know why you're even here in my car. I hate bugs." L groaned annoyingly.

"I'm here because I'm a bug. Not to bug you but bug-gay sa nag-drive nito." here and there my heart race fast of what he said.

"What the hell? Ang korni mo! Kayo bagay ni Alice? Asa! Mas bagay ka sa langaw! Kasi peste ka! Peste!" at nagpakawala ng mapang-asar na tawa.

Pinihit ni Boss ang katawan niya at pilit inaabot si L na nasa back seat. "You fucker! Palibhasa wala kang sa'yo! Come here! I'm gonna punch you!" galit na sabi ni Boss.

"As if you can!" ngisi niya at pinatid ang kamay ni Boss.

"Yes I can!" at siyang mabilis lumipat sa backseat galing sa passenger seat.

I tightened my gripped on the steering wheel because of annoyance with these two. I'm the who's driving because this two were busy arguing kanina. Mga bwesit. Kalalaking tao.

Tiningnan ko sila sa rearview mirror. Nakadagan si Boss kay L na hinaharang ang suntok ni Boss.

"Oh fuck! Papatayin talaga kitang gago ka!" sigaw ni L.

"Uunahan na kita!"

Nagtagis ang bagang ko, nakakarindi na'tong dalawang to ah. Mabilis kong inapakan ang preno at sabay silang napasigaw sa gulat at sakit dahil sa pagkakahulog nila.

"Isa pa. Isa pa talagang ingay. I'll gonna kick your asses outside!" sigaw ko. Sabay naman silang umayos ng upo.

"Paalala lang, Alice, this is my car and you don't have the right to kicked my ass out in my own car." sarkastimong sabi ni L.

"Yes I can. And I can also crashed your car one of the street post if you two won't fucking shut your mouth." seryoso kong sabi.

"Okay." takot nilang sagot.

Aakmang lilipat si Boss sa passenger seat ng bigla akong nagsalita. "Subukan mo lumipat. Sisipain talaga kita palabas." banta ko.

"I was checking on something." palusot niya.

I heard L murmured "Pussy." napailing nalang ako bago pinaandar muli ang kotse.

"How's my sister by the way?" tanong ko kay L habang papasok sa loob ng hospital.

"Maayos na siya. Nailipat na siya sa isang private room pero nanatili paring walang malay. The doctor said it was the effect of the medicine kaya hindi pa nagigising ang kapatid mo. I'll lead you the way to her room." tumango ako sa sinabi.

Pareho kaming tahimik ni Boss habang sumusunod kay L na tinatahak ang daan patungo sa kwarto ng kapatid ko.

"Nandito na tayo." huminto kami sa isang pinto na nasa pinakadulo.

"Obvious naman. Huminto ka na eh." pang-aalaska ni Boss.

Nilingon siya L. "Si Alice lang ang hinatid ko dito dahil nandito ang kapatid niya. Iba ang paghahatiran ko sayo." ngisi niya.

Boss frowned. "What are you talking about, fucker?" inis niyang tanong.

"Sa morgue kita ihahatid nang maibalsamar yang utak mo. Ay! Wala na pala yang laman at dugo." pang-aasar ni L.

Dadambahan niya na sana ng suntok ang isa ng bigla niyang maramdaman ang matalim kong tingin sa kanya kaya mabilis niyang ibinaba ang kamao niya.

"Under." sipol ni L at naunang pumasok.

Ngumuso naman si Boss. "Bakit ba ako lagi mong pinapagalitan?" nakasimangot niyang tanong.

"Ikaw ang nanguna. Could you just ignore him! Kanina pa kayong dalawa, naririndi na ako!" inis kong sabi.

"Alam mo naman na kalaban yon. I hate his presence around." sagot niya.

"Ewan ko sa'yo. Isip bata kayo pareho." irap ko at pumasok sa loob ng kwarto kung nasaan ang kapatid ko.

Lumambot ang ekspresyon ko ng makita ang kapatid kong mahimbing na natutulog. Agad ko siyang nilapitan at inabot ang kanyang kamay na may nakakabit na IV.

"Yanna," bulong ko at dinampian siya ng halik sa noo bago umupo sa upuan na nasa gilid ng kama.

Pinagmasdan ko ang iilang maliit sugat na natamo niya. Parang sinasakal ang puso ko. Kung sana ay binantayan at prinotektahan ko ng maigi, hindi sana mangyayari sa kanya ito. Kung alam ko lang...

Naramdaman ko ang pagdaloy ng mainit na likido sa mga mata ko. Kahit gaano pa ako katapatang, katagtag at nakakatakot pagdating sa trabaho may kahinaan pa din ako at 'yun ay ang kapatid ko.

She's my strength at the same time my weakness.

Humigpit ang paghawak ko sa kamay ng kapatid.

Kung totoong ikaw ang prinsesang hinahanap nila, I won't let them get you. Hindi ko sila hahayaang makuha ka sa akin. Ikaw nalang ang .eron ako Yanna. Kung sakaling malaman mo ang tungkol dito, pakiusap wag kang sumama. Wag mo akong iwan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko pagmawala ka sa tabi ko. Mababaliw ako Yanna. Mababaliw si Ate.

Sabi ko sa isip ko. Kung kailangan ko siyang itago gagawin ko para hindi siya kunin. And I don't believe that she was really the princess they were looking for. Because we're sister by blood and heart. Kahit hindi kami magkamatch ng dugo sapat ang patunay na iisa ang magulang namin.

Napatayo ako ng maramdamang gumalaw ang mga daliri niya. "Yanna," tawag ko sa kanya.

Unti-unting minulat ang kanyang mga mata. She blinked twice before she focus her eyes at men.

Nilingon ko ang dalawang nakaupo sa sofa at nakatalikod sa isa't isa.

"Yanna's awake! Call the doctor." natataranta kong sabi.

Kaagad tumayo ang dalawa. Mabilis lumabas ng kwarto si L para tawagin ang Doctor, samantalang lumapit sa amin si Boss.

"Ate" bumaba ang tingin ko sa kapatid ko. "Yanna, may masakit ba sayo?" nag-aalalang tanong ko.

Pinakiramdaman muna niya ang sarili niya bago napangiwi at sumagot. "Masakit ang isang hita ko ate." inilibot niya ang kanyang mata sa paligid. "Nasaan ako?" tanong niya.

"You're in the hospital." sagot ni Boss na marahang hinahaplos ang buhok ng kapatid ko.

Lumipat ang kanyang nagtatanong na mga mata sa akin. "Natamaan ka ng ligaw na bala sa kwarto mo habang natutulog ka kaninang umaga." paliwanag ko.

Pinigilan niya ang sarili niyang magtanong sa amin at tumango na lamang.

Hindi nagtagal ay bumalik si L kasama ang Doctor na titingin sa kapatid ko. After niyang ma-check ang kapatid ko ay nagbigay siya ng resita ng gamot at mga paalala.

"Tatlong araw muna siya dito para mamonitor namin ang hita niyang tinamaan ng bala. And 'wag niyo munang payagang maglakad hangga't hindi pa naghihilom ang kanyang sugat para hindi mag-bleeding. At 'wag niyong kalimutang painumin ng gamot sa tamang oras ang pasyente. 'Wag niyo siyang masyadong pagalawin dahil sa iilang sugat sa katawan niya ay baka biglang bumukas at dumugo." mahabang paalala ng Doctor.

"Okay, Doc. Thank you." pasasamat ko.

Tumango siya. "Welcome. I'll excuse myself now." paalam niya.

Nang makalabad ang Doctor ay biglang nagsalita si Yanna.

"Ate bakit nandito yan?" nakasimangot na turo niya kay L na prenteng nakaupo sa sofa at napataas ang kilay dahil sa sinabi ng kapatid ko.

"You should thank him. Siya ang nag-volunteer na mag donate ng dugo sa'yo dahil magka-match kayo ng blood type. Masyadong maraming dugo ang nawala sayo kanina." paliwanag ko.

Napangiwi naman ang kapatid ko sa sinabi ko at kalaunan ay sumimangot ulit. "Ate, bakit sa kanya? Baka mahawa ako sa kahanginan niyan. Ayoko ate." iling ng kapatid ko.

"Sinong mahangin? Sa gwapo kong 'to?" magmayabang ni L.

"Kita muna ate, ang hangin niya! Tapos gwapo daw siya? Ate mahangin na nga, feeling gwapo pa!" hindi maipinta ang mukha ng kapatid ko sa oras na 'yon.

"Aba. Ikaw manang-mana ka talaga sa Ate mo! Mga malalabo ang mga mata." inis na sabi ni L.

"Ikaw ang malabo. Malabong maging gwapo katulad ko. Diba Yanna, gwapo si Kuya Saber?" at ang uto-uto kong kapatid ayun tumatango at malapad ang ngisi.

At ano pa ba ang aasahan ko sa mangayayari? Ayun nagrarambulan na naman ang dalawa na parang aso't kuneho.

Natawa naman ako ng biglang bumulong sa akin ang kapatid ko. "Pero ang totoo Ate pareho silang malabo. Malabong maging gwapo. Malabong maging matino. At malabong magkakasundo ang dalawa dahil pareho silang merong malabong utak." nakangisi niyang sabi.

Sabay kaming napailing ng kapatid ko sa dalawa na parang batang nag-aagawan ng laruan

"Ikaw, ubos na talaga ang pagtitimpi ko sayo gago." Boss.

"Ikaw, paubos palang pagtitimpi. Sa akin ubos na ubos na, insekto ka!" L.

"Putangina mo, Aso ka. Kalalaki mong tao takot ka sa injection." Boss.

"Mas putangina ka, Insekto ka. Kalalaki mong tao takot ka kay Alice!" L.

"Sinong may sabing takot ako-" naputol ang sasabihin niya ng marinig niya ang patikhim ko. "Syempre mahal ko 'yon!" agad niyang iniba ang sasabihin niya.

Kuneho talaga kahit kailan.